Πουρίμ και Καμπαλά: Λείπει ο Θ-ός;
Του Γεράχμιελ Τάιλς
Μου ζητήθηκε από μια κοσμική Ισραηλινή έκδοση, σαν συγγραφέας από το Τσφατ, να συμβάλλω με ένα άρθρο για την Καμπαλά, τον Χασιδισμό, τον Διαλογισμό κλπ., όλα αυτά τα ιδιαίτερα στοιχεία του Ιουδαισμού που ταυτίζονται με την πόλη Τσφατ (Σαφέντ). Το έκανα. Η αντίδραση ήταν ότι ο μυστικισμός και η «πνευματικότητα» του άρθρου ήταν εξαίρετη, αλλά «υπήρχαν πάρα πολλές αναφορές στον Θ-ό».
Θα μπορούσα να αναφέρω λίγα καλά αστεία σε αυτό το σημείο για αυτά τα σχόλια αλλά θα το αποφύγω. Αντ’ αυτού, στο πνεύμα της εποχής θα πω απλά, αν αυτό το σχόλιο αντικατοπτρίζει και τα δικά σας συναισθήματα αγαπητοί αναγνώστες έχω ένα βιβλίο για εσάς! Εξιστορεί μια σειρά γεγονότων και περιστάσεων που φαίνονται σαν έχουν εμφανώς πραγματοποιηθεί από Θ-ία παρέμβαση, αλλά το όνομα Θ-ός δεν αναφέρεται πουθενά. Και παρ’ όλα αυτά είναι ένα από τα είκοσι τέσσερα βιβλία των Ιερών Γραφών!
Δεν το καταλάβατε ακόμα για ποιό πρόκειται; Είναι η Μεγκιλά της Εστέρ που διαβάζεται στο κοινό το βράδυ και το πρωί της γιορτής του Πουρίμ. Ακόμα αν κι ο Θ-ός δεν υπάρχει στο κείμενο, δεν μπορεί ποτέ να αφαιρεθεί από την εικόνα! Πολλές δικαιολογίες προσφέρθηκαν για να εξηγήσουν αυτή την ανωμαλία. Ανάμεσα σε αυτές το γεγονός ότι η Εστέρ ανησυχούσε ότι το βιβλίο της δεν θα γινόταν αποδεκτό σαν Ιερά Γραφή. Ή ότι όταν οι Πέρσες το μετέφρασαν για τα επίσημα χρονικά τους, θα υποκαθιστούσαν το όνομα Του με μια από τις θεότητές τους.
Αλλά είναι βαθύτερο. Ένα κύριο μοτίβο της Μεγκιλά της Εστέρ, της, είναι μεταμφίεση, δηλαδή τα πράγματα δεν είναι αυτό που φαίνεται ότι είναι. Ακόμα το όνομα «Εστέρ» στα εβραϊκά υποδηλώνει την απόκρυψη κι επικαλείται το θέμα της απόκρυψης του Θ-ού από μας : «Ανοχί αστίρ πανάι»- «Εγώ σίγουρα θα κρύψω το Πρόσωπό Μου» (Δευτερονόμιο 31:18). Αυτό είναι το πλέον κατάλληλο απόσπασμα καθώς ένα από τα εντυπωσιακά πράγματα για την απίστευτη αυτή διαδοχή των γεγονότων είναι πόσο εύκολα (σε ένα βιβλίο της Βίβλου) θα μπορούσαν να εκλογικευτούν σαν μια σειρά φυσικών συμπτώσεων. Πραγματικά, με εξαίρεση την Έστερ και τον Μορδεχάι πέρασαν χρόνια μέχρι που οι άνθρωποι μπόρεσαν να καταλάβουν το εντυπωσιακό μέγεθος της ανάμειξης του Θ-ού.
Έτσι, επειδή δεν Τον βλέπετε ή δεν Τον αναγνωρίζετε ή δεν Τον σκέφτεστε, δεν σημαίνει ότι δεν είναι εκεί.
Δεν με πείραξε λοιπόν να ξαναγράψω το άρθρο που μου ζητήθηκε. Η κεντρική ιδέα παραμένει στο ότι ακόμα κι αν ο Θ-ός δεν είναι στο κείμενο, Εκείνος δεν μπορεί να αφαιρεθεί από την εικόνα ποτέ.
