`Ενας εβραίος ζητιάνος έχει προβλήματα με την καρδιά του και πηγαίνει σε έναν πολύ ακριβό γιατρό. `Οταν έρχεται η ώρα να πληρώσει, ο ζητιάνος λέει ότι δεν έχει χρήματα.
 «Τότε γιατί ήρθες σε μένα;» ρωτά ο γιατρός θυμωμένα. «Ξέρεις ότι είμαι ο πιο ακριβός γιατρός στη Βιέννη».
 «`Ηρθα, γιατί όταν πρόκειται για την υγεία μου θέλω το καλύτερο».

                                   ----------

Ο Σσλόμο πηγαίνει στο Δρ. Λιούις για τσεκ-απ. Μετά από πλήθος εξετάσεων, ο Δρ. Λιούις του λέει, «Λυπάμαι, αλλά έχω άσχημα νέα. Σου απομένουν μόνο έξι μήνες ζωής».
Ο Σσλόμο μένει άναυδος. Μετά από λίγο απαντά, «Αυτό είναι φοβερό, γιατρέ. Πρέπει όμως να σου πω ότι δεν μπορώ να σε ξεχρεώσω».
«Εντάξει» λέει τότε ο γιατρός. «Σου δίνω ένα χρόνο».

----------

Σύμφωνα με τους καθολικούς, ένα έμβρυο γίνεται ανθρώπινο ον από τη στιγμή της σύλληψής του. Σύμφωνα με τους Εβραίους, ένα έμβρυο παραμένει έμβρυο μέχρι να αποφοιτήσει από την ιατρική σχολή.

                                   ----------

Ο Κύριος και η Κυρία Μάρβιν Ρόμπινσον σας αναγγέλουν με χαρά τη γέννηση του γιου τους, Δρ. Τζόναθαν Ρόζενμπλουμ.

                                   ----------

Ο Γκολντστάιν πηγαίνει σε ψυχαναλυτή εδώ και δέκα χρόνια, τέσσερις φορές την εβδομάδα. Κάποια μέρα ο ψυχαναλυτής του λέει ότι έχουν πετύχει το στόχο τους και ότι δε χρειάζεται να ξαναπάει. Ο άντρας τρομοκρατείται.
 «Γιατρέ μου» λέει «είμαι εξαρτημένος από αυτές τις συναντήσεις μας τόσα χρόνια τώρα, δεν μπορώ να τις σταματήσω έτσι εύκολα».
 Ο γιατρός του δίνει το τηλέφωνο του σπιτιού του και του λέει: «Αν ποτέ χρειαστείς κάτι τηλεφώνησέ μου ότι ώρα κι αν είναι».
 Δύο εβδομάδες αργότερα, Κυριακή πρωί στις έξι ώρα χτυπάει το τηλέφωνο στο σπίτι του γιατρού και είναι ο Γκολντστάιν.
 «Γιατρέ μου, είχα ένα απαίσιο εφιάλτη. Ονειρεύτηκα ότι ήσουν η μητέρα μου και ξύπνησα καταϊδρωμένος».
 «Και τι έκανες;»
 «Ανέλυσα το όνειρο με τον τρόπο που μου έδειξες».
 «Και;»
 «Δεν μπορούσα να ξανακοιμηθώ. Σηκώθηκα και έφτιαξα πρωϊνό».
 «Τι έφτιαξες;»
 «`Εναν καφέ».
 «Και αυτό εσύ το λες πρωϊνό;»

                                   ----------

Ο πρώτος Εβραίος Πρόεδρος επιτέλους εκλέγεται.
Τηλεφωνεί στην μητέρα του:
- Μητέρα, κέρδισα στις εκλογές και πρέπει να έρθεις στην ορκωμοσία. - Μα δεν ξέρω τι να φορέσω.
- Μην ανησυχείς μητέρα θα σου στείλω ενδυματολόγο.
- Ναι αλλά τρώω μόνο κασσέρ φαγητό.
- Μα μητέρα, είμαι ο πρόεδρος, θα φροντίσω και γι’ αυτό.
- Και πώς θα έρθω ως εκεί;
- Θα στείλω λιμουζίνα να σε πάρει. Έλα μαμά, σε παρακαλώ!
- Εντάξει, θα έρθω αν αυτό θα σε κάνει ευτυχισμένο.
Η μεγάλη μέρα φτάνει και η μητέρα κάθεται ανάμεσα στους Δικαστές και στα μέλη της Νέας Κυβέρνησης. Κάποια στιγμή λέει στον κύριο που κάθεται στα δεξιά της: «Βλέπετε αυτό το αγόρι με το χέρι στη Βίβλο; Ο αδερφός του είναι γιατρός».

                                   ----------

`Ενας άντρας πηγαίνει στη συναγωγή μα το σκύλο του.
Μόλις τον βλέπει ο σσαμάς (νεωκόρος) τρέχει προς το μέρος του και του λέει: «Με συγχωρείτε κύριε, εδώ είναι Οίκος Λατρείας! Δεν επιτρέπεται να φέρνετε σκύλους.»
«Τι εννοείτε;» λέει τότε ο άντρας. «Αυτό το σκυλί είναι εβραϊκό. Κοιτάξτε!».
Ο σσαμάς κοιτάζει προσεκτικά και βλέπει ότι όπως τα σκυλιά του Αγίου Βερνάρδου μεταφέρουν το βαρελάκι με το μπράντι γύρω από το λαιμό τους, έτσι και αυτό το σκυλί είχε μια τσάντα ταλέτ γύρω από το λαιμό του.
«Σποτ» λέει τότε ο άντρας, «Προσευχήσου!».
«Γουφ!» απαντά ο σκύλος, στέκεται στα πίσω πόδια, ανοίγει την τσάντα, βγάζει ένα κιπά και το βάζει στο κεφάλι του.
«Γουφ!» λέει πάλι ο σκύλος, ανοίγει την τσάντα, βγάζει ένα ταλίτ και το τυλίγει γύρω από το λαιμό του.
«Γουφ, Γουφ!» λέει πάλι ο σκύλος, βγάζει ένα σιντούρ και αρχίζει να προσεύχεται.
«Αυτό είναι φανταστικό» λέει τότε ο σσαμάς «θαυμάσιο, απίστευτο! Πρέπει να τον πάτε στο Χόλιγουντ, να τον βγάλετε στην τηλεόραση, να τον βάλετε να παίξει σε ταινίες. Θα μπορούσατε να γίνετε εκατομμυριούχοι!».
«Αχ!» αναστενάζει τότε ο άντρας, «πέστε τα, πέστε τα γιατί θέλει να γίνει γιατρός».

                                   ----------

Δικαίωμα στην ενημέρωση

Μια γυναίκα τηλεφωνεί στο νοσοκομείο της περιοχής.
«Γεια σας. Θα ήθελα να μιλήσω στον εργαζόμενο που δίνει πληροφορίες για τους ασθενείς. Θα ήθελα να μάθω αν κάποιος ασθενής πάει καλύτερα όπως αναμένεται ή χειροτερεύει».
Η φωνή από την άλλη άκρη απαντά:
«Ποιο είναι το όνομα και ο αριθμός δωματίου του ασθενούς;».
«Σάρα Φίνκελ, αριθμός 302».
«Σας συνδέω με τον υπεύθυνο της πτέρυγας».
«Υπεύθυνη πτέρυγας. Πώς μπορώ να σας βοηθήσω;
«Θέλω να μάθω πως πάει η Σάρα Φίνκελ στο δωμάτιο 302».
«Μισό λεπτό παρακαλώ, να κοιτάξω τα αρχεία μου. Α, ναι, η κυρία Σάρα Φίνκελ. Πάει πολύ καλά. `Εφαγε και τα δύο γεύματα, η πίεσή της είναι κανονική, η κυκλοφορία του αίματος επανήρθε, σε δυο ώρες θα της βγάλουμε την οθόνη για το καρδιογράφημα και αν συνεχίσει έτσι, την Τρίτη το απόγευμα θα είναι σπίτι της».
«Ευχαριστώ Θεέ μου!» φώναξε τότε η γυναίκα. «Αυτό είναι φανταστικό, είναι θαυμάσιο».
«Από τη χαρά σας καταλαβαίνω ότι είστε κάποια συγγενής ή μια πολύ καλή φίλη της», είπε τότε η νοσοκόμα.
«`Όχι ακριβώς!» απάντησε η γυναίκα. «Είμαι η Σάρα Φίνκελ από το 302! Πήρα εσάς γιατί εδώ δε μου λέει κανείς τίποτα!».

                                   ----------

Στην αρχή

`Ενας άντρας πηγαίνει στον ψυχίατρο φωνάζοντας ότι χρειάζεται επειγόντως βοήθεια. Ο ψυχίατρος προσπαθεί να τον ηρεμήσει χωρίς αποτέλεσμα. Ο άντρας βρίσκεται σε κατάσταση πανικού, ουρλιάζοντας ότι έχει μεγάλη ανάγκη και χρειάζεται αμέσως βοήθεια.
Ο ψυχίατρος τον προειδοποιεί ότι αν συνεχίσει να φέρεται με αυτόν τον τρόπο δεν θα μπορέσει να τον βοηθήσει.
 «Κάθισε κάτω σε παρακαλώ και πες μου όλη την ιστορία από την αρχή».
Τελικά ο ασθενής πείθεται. Κάθεται κάτω και αρχίζει να μιλά σιγανά:
«Στην αρχή, δημιούργησα τον ουρανό και τη γη»….

                                  ----------

Ο Μαξ Λεβί πηγαίνει στο γιατρό και παραπονιέται για πόνους σε όλο το σώμα. Μετά από σχολαστική εξέταση, ο γιατρός του λέει ότι είναι απόλυτα υγιής.
«Μαξ είσαι πολύ καλά για 85 χρονών. Αλλά κι εγώ δεν είμαι μάγος, δεν μπορώ να σε κάνω νεότερο» λέει ο γιατρός.
«Και ποιός σου είπε να με κάνεις νεότερο;» απαντά ο Μαξ. «Απλά θέλω να βεβαιωθείς ότι θα γίνω ακόμα πιο γέρος!».

                                   ----------

Ένας άντρας πηγαίνει κάθε απόγευμα σε ένα μπαρ και πετάει τα ποτήρια στον μπάρμαν και σε αυτούς που κάθονται γύρω και πίνουν. Μετά τα βίαια ξεσπάσματά του, ζητάει συγγνώμη: «Υποφέρω από αναξέλεγκτο θυμό και ντρέπομαι πολύ γι’ αυτό. Σας παρακαλώ να με συγχωρέσετε για την ενοχλητική και αδιακαιολόγητη συμπεριφορά μου» λέει πάντα.
 Μια μέρα ο μπάρμαν δίνει τελεσίγραφο στον άντρα. Δεν μπορούσε να ξαναπάει στο μπαρ εάν δεν παρακολουθούσε πρόγραμμα θεραπείας για ένα χρόνο. Ο άντρας συμβιβάστηκε και από τότε δεν ξαναφάνηκε στο μπαρ.
 Μετά από ένα χρόνο, ο άντρας ξαναεμφανίστηκε ένα βράδυ στο μπαρ. Ούτε λίγο ούτε πολύ πήρε ένα ποτήρι και το εκσφενδόνισε στον μπάρμαν.
 «Τι συμβαίνει» ρώτησε απειλητικά, τότε ο μπάρμαν.
 «Λοιπόν ακολούθησα μια θεραπεία, όπως μου πρότεινες» απάντησε ο άντρας «και τώρα δεν ντρέπομαι πια γι’ αυτό που κάνω».

----------

Ένας ασθενής περίμενε νευρικά στο δωμάτιο εξέτασης ενός διάσημου ειδικού.
«Ποιον είδες πριν έρθεις σε μένα;» ρώτησε ο γιατρός.
«Τον οικογενειακό μου γιατρό».
«Χάσιμο χρόνου. Τι άχρηστες συμβουλές σου έδωσε;»
«Μου είπε να έρθω σε σας».

---------- 

Η Γέντα έπρεπε να φωνάξει το γιατρό για να δει τον άντρα της Λάιονελ ο οποίος δεν αισθανόταν πολύ καλά.
Αφού τον εξέτασε ο γιατρός είπε στη Γέντα: «Ο άντρας σου είναι εξαντλημένος και πολύ κουρασμένος και χρειάζεται ξεκούραση και ανάπαυση. Εάν θέλεις να τον βοηθήσεις να γίνει καλά, σε παρακαλώ να παίρνεις ένα ηρεμιστικό, τέσσερις φορές την ημέρα. 

----------

Ένας άντρας επισκέπτεται τον ψυχίατρο.
«Γιατρέ, μιλάω με τον εαυτό μου».
«Μην ανησυχείς» λέει ο γιατρός. «πολλοί το κάνουν αυτό».
«Ναι» απαντά ο ασθενής, «μα δεν έχεις ιδέα εγώ τι βαρετός είμαι».

---------- 

Δύο ψυχίατροι φεύγουν μαζί από τη δουλειά τους, μετά από μια κουραστική μέρα. Ο νεαρότερος είναι εντελώς ατημέλητος, τα μαλλιά του ανακατωμένα, τα ρούχα του τσαλακωμένα και στο κουρασμένο πρόσωπό του, στάζει ο ιδρώτας. Ο μεγαλύτερος αντίθετα είναι τόσο φρέσκος, σαν να έχει μόλις ξυπνήσει.

«Μέγερς» λέει ο νεαρότερος, «δεν σε καταλαβαίνω. Δούλευες μια ολόκληρη μέρα και μοιάζεις έτοιμος να ξαναδουλέψεις για άλλες οχτώ ώρες. Δεν ξέρω πως το κάνεις αυτό. Οι ασθενείς οι δικοί μου με τρελλαίνουν. Όλη μέρα έρχονται μέσα και κουβαλάνε όλα τα προβλήματά τους, μαζί τους. Το ίδιο θα κάνουν και οι δικοί σου. Εσύ δεν κουράζεσαι ούτε απογοητεύεσαι να κάθεσαι όλη μέρα και να τους ακούς;».

«Αχά» λέει τότε ο Μέγερς, «και ποιος σου είπε ότι τους ακούω;».

 ----------

Δύο μετανάστες συναντιούνται στο δρόμο.
«Τι κάνεις;» ρωτά ο ένας.
«Θα μπορούσα να είμαι και χειρότερα. Εσύ;».
«Επιβιώνω. Αλλά αρρώστησα πολλές φορές φέτος και μου κόστισε μια περιουσία. Τους τελευταίους πέντε μήνες έχω ξοδέψει πάνω από τρακόσια ευρώ σε γιατρούς και φάρμακα».
«Αχχ, στην πατρίδα με αυτά τα λεφτά θε μπορούσες να είσαι άρρωστος για δύο χρόνια».

---------- 

Μετά από πίεση της γυναίκας του, ο Γκολντ πηγαίνει τελικά για τσεκ-απ.
«Είσαι χάλια» λέει ο γιατρός. «Πίνεις;».
«Ναι» λέει ο Γκολντ. «Ξεκινάω τη μέρα μου με ένα μπουκάλι σναπς».
«Και με αυτό το βήχα προφανώς θα είσαι καπνιστής».
«Το πέτυχες. Καπνίζω τρία πακέτα την ημέρα».

----------

«Κοίτα κύριε Γκολντ» είπε τότε ο γιατρός. «Δεν είσαι υγιής. Πρέπει να σταματήσεις το κάπνισμα και το ποτό αμέσως και αυτό είναι διαταγή. Και πριν φύγεις, σαράντα ευρώ για τη συμβουλή μου».
«Και ποιος τα παίρνει;».

 ----------

Ο Βαϊνστάιν επισκέπτεται έναν ειδικό.
«Μου φαίνεσαι μια χαρά» λέει ο γιατρός.
«Και οι πονοκέφαλοι που έχω;».
«Δεν ανησυχώ γι’ αυτούς».
«Άκου γιατρέ, αν είχες εσύ τους πονοκεφάλους μου, ούτε εγώ θα ανησυχούσα γι’ αυτούς».