Κάθε εβδομάδα στη συναγωγή;
Άπό τον Άαρον Μος
Ερώτηση:
Κάθε Παρασκευή απόγευμα κάνω τζόκιν και συχνά περνώ έξω από τη συναγωγή. Βλέπω ότι μέσα υπάρχει αρκετός κόσμος και για να είμαι ειλικρινής δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι έρχονται στη λειτουργία κάθε Σάββατο. Εγώ πηγαίνω μία ή δύο φορές το χρόνο και το βρίσκω αρκετό!
Απάντηση:
Με χαρά ακούω ότι γυμνάζεστε, αλλά αλήθεια πρέπει να κάνετε τζόκιν κάθε εβδομάδα; Μια φορά το χρόνο δεν είναι αρκετό; Φυσικά όχι, θα μου πείτε. Για να διατηρείστε σε φόρμα πρέπει να τρέχετε τακτικά. Εάν δεν ασκείστε αρκετά, το σώμα θα χαλαρώσει και θα τεμπελιάσει. Οι άνθρωποι που δεν ασκούνται μπορεί να λένε ότι νιώθουν καλά και χωρίς γυμναστική, αλλά στην πραγματικότητα κοροϊδεύουν τον εαυτό τους γιατί είναι τόσο τεμπέληδες που δεν βλέπουν πως το σώμα τους δεν έχει ούτε σχήμα!
Από την άλλη μεριά, αν ασκείστε πολύ μπορεί να το παρακάνετε και να καταπονήσετε τον οργανισμό σας. Τότε όχι μόνο δεν θα μπορείτε να γυμναστείτε – αλλά θα καταρρεύσετε! Οφείλουμε να επεκτείνουμε την προσπάθειά μας εντός των ορίων του σώματος, αλλά όχι πέρα από αυτά. Εάν επιτύχουμε τη σωστή ισορροπία ανάμεσα στην υπερπροσπάθεια και στην αναμενόμενη απόδοση, τότε η φυσική μας κατάσταση θα βελτιώνεται συνεχώς, ενώ θα βλέπουμε ότι μπορούμε να κάνουμε όλο και περισσότερα, με μεγαλύτερη ευκολία.
Η υγεία της ψυχής ακολουθεί τους ίδιους κανόνες με αυτήν του σώματος. Εάν δεν προκαλούμε πνευματικά τον εαυτό μας, τότε εύκολα επαναπαυόμαστε, συμβιβαζόμενοι με μια ζωή μονοτονίας και μετριότητας. Αναισθητοποιούμαστε σε τέτοιο βαθμό που δεν νιώθουμε καν ότι μας λείπει κάτι. Αν ωστόσο, προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τη ζωή μας αυτόματα και να βουτήξουμε στη βαθιά πνευματικότητα, τότε μπορεί να πνιγούμε και να πέσουμε πιο χαμηλά από πριν.
Πρέπει να εκτιμήσουμε ρεαλιστικά αυτό που χρειάζεται η ψυχή μας για να παραμείνει «σε φόρμα». Από πού αντλώ την έμπνευσή μου; Πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανα εσωτερικές αλλαγές και προχώρησα ως προσωπικότητα; Ωθώ τον εαυτό μου στα όριά του ή απλά κυλάω; Πώς μπορώ να προκαλέσω τον εαυτό μου να βελτιώσει την πνευματική του κατάσταση;
Η προσέλευση στη συναγωγή είναι μια μορφή πνευματικής άσκησης. Είναι η στιγμή για σφίξιμο των μυών της ψυχής μέσω της προσευχής, της συγκέντρωσης και της μελέτης. Μερικοί ίσως θεωρούν υπερβολικό να πηγαίνουν κάθε εβδομάδα στη συναγωγή και μια φορά το μήνα να είναι αρκετή. Για άλλους πάλι, μια φορά την εβδομάδα είναι ακριβώς η σωστή ισορροπία. Υπάρχουν και αυτοί βέβαια που πιστεύουν ότι μία φορά την εβδομάδα δεν είναι αρκετή και πως χρειάζεται να βρίσκονται εκεί καθημερινά για να διατηρούνται «σε φόρμα».
Μερικές φορές ίσως χρειαζόμαστε έναν «προπονητή» για να μας συμβουλέψει πως να ξεκινήσουμε και τι να κάνουμε μετά. Νομίζω πως ξέρω το Ράμπι που χρειάζεστε.
Ο Ραβίνος Άαρον Μος διδάσκει Καμπάλα, Ταλμούδ και Ιουδαϊσμός στο Σύδνεϋ, Αυστραλία