Είναι η θρησκεία δεκανίκι;
Από τον Άαρον Μος
Ερώτηση:
Νομίζω πως η θρησκεία είναι δεκανίκι. Ο Θ-ός είναι για τους αδύναμους και τους φτωχούς. Εσύ δεν είσαι αρκετά αναξάρτητος να ζήσεις από μόνος σου;
Απάντηση:
Έχεις δίκιο. Η θρησκεία είναι δεκανίκι, ένα σημάδι της ανθρώπινης αδυναμίας. Και για να είμαι ειλικρινής, η θρησκεία δεν είναι το μόνο δεκανίκι που χρειάζομαι. Είμαι τόσο αδύναμος που θέλω ολόκληρη παράταξη από μηχανισμούς στήριξης για να με κρατούν και να με βοηθούν να προχωρώ.
Χρειάζομαι φαγητό. Όσο και αν ντρέπομαι να το παραδεχτώ, είμαι απόλυτα εξαρτημένος από αυτό. Χωρίς τροφή, φοβάμαι πως δεν θα είχα τη δύναμη να κάνω και πολλά. Και το σώμα μου δεν μπορεί να τραφεί μόνο του αλλά χρειάζεται εξωτερική βοήθεια. Έτσι τρώω.
Έχω ανάγκη από συναισθηματικά δεκανίκια επίσης. Χρειάζομαι τους άλλους ανθρώπους. Εάν δεν επρόκειτο για την υποστήριξη της οικογένειας και των φίλων σίγουρα δεν θα ήμουν αυτό που είμαι σήμερα. Και μια και μιλάμε γι’ αυτό, είμαι αρκετά εξαρτημένος από τα παπούτσια μου. Τα πόδια μου θα ήταν γεμάτα πληγές χωρίς αυτά.
Ο άνθρωπος είναι ένα εύθραυστο ον. Δεν έχουμε αυτάρκεια. Είμαστε εξαρτημένοι από εξωτερικούς παράγοντες για την επιβίωσή μας. Πρέπει να τρεφόμαστε, να αγαπιόμαστε και να φοράμε παπούτσια. Ευχαριστώ καθημερινά το Θ-ό, γιατί Αυτός με προμηθεύει με φαγητό, οικογένεια και υποδήματα.
Αλλά πάνω απ’ όλα, Τον ευχαριστώ γιατί δίνει σκοπό στη ζωή μου. Όπως δεν μπορώ να τραφώ από μόνος μου χωρίς να απευθύνομαι σε εξωτερικούς παράγοντες, με τον ίδιο τρόπο δεν μπορώ να δώσω αληθινό νόημα στη ζωή μου, χωρίς να απευθύνομαι κάπου, έξω από τον εαυτό μου.
Ίσως αυτό με κάνει αδύναμο. Αλλά εγώ νομίζω πως μου δίνει δύναμη. Ακόμα και αν πεινώ, είμαι μόνος ή ξυπόλητος, αφού έχω θεϊκό σκοπό, μπορώ να αντιμετωπίσω τις προκλήσεις.
Ο Ραβίνος Άαρον Μος διδάσκει Καμπάλα, Ταλμούδ και Ιουδαϊσμός στο Σύδνεϋ, Αυστραλία
