Μακρόχρονη εγγύηση
Όταν θέλουμε να αγοράσουμε μια ηλεκτρική συσκευή, δεν αρκεί να γυρίσουμε τα μαγαζιά για να βρούμε καλύτερη τιμή, ή να κοιτάξουμε όλα τα διαφημιστικά φυλλάδια ή ακόμα να μιλήσουμε με ανθρώπους που έχουν ήδη αγοράσει το συγκεκριμένο προϊόν.
Θέλουμε επίσης να ξέρουμε τι είδους εγγύηση έχει η συσκευή μας, τι καλύπτει και για πόσο καιρό. Αφού ζυγίσουμε τα υπέρ και τα κατά και αποφασίσουμε να την αγοράσουμε, δίνουμε ίσως και κάτι παραπάνω για να έχουμε μακρόχρονη εγγύηση.
Οι εγγυήσεις προσφέρονται από τους κατασκευαστές, τις ιδιωτικές εταιρίες και από τις εταιρίες που εκδίδουν πιστωτικές κάρτες. Τα επιπλέον χρήματα που δίνουμε για την εγγύηση μάς παρέχουν ασφάλεια και κάλυψη.
Ο Ιουδαϊσμός έχει τη δική του μακρόχρονη εγγύηση που είναι η μεζουζά.
«Μεζουζά» στην κυριολεξία είναι η Εβραϊκή λέξη για τον παραστάτη – τη μια πλευρά του δοκαριού της πόρτας. Στην καθομιλουμένη όμως, αναφέρεται στο μικρό κομμάτι πάπυρου, πάνω στο οποίο ο γραφέας έχει γράψει με το χέρι την προσευχή του «Σσεμά» που βρίσκεται στην Τορά και τους αμέσως επόμενους στίχους.
Μία από τις χρήσεις της μεζουζά, την οποία τοποθετούμε σε όλα τα δοκάρια του σπιτιού, είναι κυρίως να φυλάει τις εισόδους και τις εξόδους μας.
Μας προσφέρει μια «μακρόχρονη εγγύηση», όχι απλά προστατεύοντας το σπίτι, αλλά και παρέχοντας «κάλυψη» σε όσους μένουν εκεί, η οποία ισχύει είτε είναι μέσα, είτε βγουν έξω. Και η «εγγύηση» δεν λήγει ποτέ! Αυτό κι αν είναι «μακρόχρονη εγγύηση».
Η χρήση της μεζουζά υποδηλώνεται με το Εβραϊκό γράμμα «σσιν» που βρίσκεται στα περισσότερα καλύμματα των μεζουζότ.
Το «σσιν» είναι το πρώτο γράμμα ενός από τα ονόματα του Θ-ού, το «Σσα-ντάι» που είναι ακρωνύμιο των λέξεων «Φύλακας των Πυλών του Ισραήλ».
Ο μεγάλος σχολιαστής της Τορά, Όνκελος, εξήγησε την κάλυψη του Θ-ού προς το λαό Του μέσω της μεζουζά, με τα παρακάτω λόγια:
«Στον κόσμο των ανθρώπων ο βασιλιάς κάθεται μέσα στο παλάτι του, ενώ οι φύλακες στέκονται απέξω. Με το Θ-ό, ωστόσο, συμβαίνει το αντίθετο. Οι υπηρέτες του κάθονται μέσα και Αυτός μονάχος τους προστατεύει ολόγυρα».
Μία παρόμοια ιδέα εξέφρασε και ο Ραβίνος Γεουντά Ανασί (Ραβίνος Ιούδας ο Πρίγκιπας).
Κάποτε ο βασιλιάς των Πάρθων έστειλε ένα πολύτιμο κόσμημα για να τιμήσει το Ραβίνο Γεουντά. Όπως ήταν το έθιμο εκείνων των ημερών, ένα άλλο πολύτιμο δώρο στέλνονταν σε ανταπόδοση. Μετά από πολύ σκέψη ο Ραβίνος έστειλε στο βασιλιά μια μεζουζά.
Ο βασιλιάς θεώρησε προσβολή ένα τόσο μικρό δώρο, που στα μάτια του δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα κομμάτι πάπυρου καλυμμένο με περίεργα γράμματα.
Ο Ραβίνος Γεουντά εξήγησε τότε στον πρίγκιπα: «Το κόσμημα που μου έδωσες χρειάζεται φύλαξη μέρα νύχτα για να μην το κλέψει κανείς. Η μεζουζά όμως φυλάει τον ιδιοκτήτη της ακόμα και όταν κοιμάται, γιατί ο Θ-ός ποτέ δεν κοιμάται όπως λέγεται, ‘Ο Φύλακας του Ισραήλ δεν νυστάζει ούτε κοιμάται».
Το συμβόλαιο της Εβραϊκής μακρόχρονης εγγύησης έχει φυσικά κάποιους όρους και «ψιλά γράμματα».
Ο ένας όρος είναι ότι ο πάπυρος της μεζουζά πρέπει να ελέγχεται δύο φορές κάθε εφτά χρόνια
Ένας άλλος λέει ότι κυρίως το μήνα Ελούλ, το μήνα που διανύουμε τώρα (ο οποίος προηγείται των Μεγάλων Εορτών) δείχνουμε την προθυμία μας να γίνουμε πιο ευσυνείδητοι όσον αφορά τις μιτσβότ, καλώντας έναν αξιόπιστο γραφέα να ελέγξει τις μεζουζότ τους σπιτιού μας.
(Ο έλεγχος είναι απαραίτητος καθώς η μεζουζά «ακυρώνεται» ακόμα και αν ένα από τα γράμματα σβηστεί ή σπάσει).
Ας κάνουμε την Εβραϊκή εγγύηση πιο μακρόχρονη, ελέγχοντας τις μεζουζότ μας με τη βοήθεια ενός γραφέα που να γνωρίζει, και προσθέτοντας μεζουζότ όπου είναι απαραίτητες.