Το καλύτερο πλύσιμο του αυτοκινήτου
του ραβίνου Yitzchak Sapochkinsky
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε πάει τουλάχιστον μία φορά σε πλυντήριο αυτοκινήτων. Το πιο αστείο από όλα, τόσο για τους νέους όσο και για τους μεγαλύτερους, είναι το αυτόματο πλυντήριο όπου μπορεί κανείς να παραμείνει μέσα στο αυτοκίνητο, να μην κάνει τίποτα και απλά να προχωρά στον ιμάντα.
Πρώτα, το νερό έρχεται από διάφορες πλευρές και μετά το σαπούνι από κάποιες άλλες. Τεράστια σφουγγάρια πηγαινοέρχονται μπρος – πίσω απομακρύνοντας τη βρωμιά και τις μουτζούρες. Με κάτι παραπάνω, το αυτοκίνητό μας θα χαρεί μια καυτή περιποίηση με κερί. Το τελευταίο στάδιο αυτού του είδους πλυσίματος είναι όταν μεγάλα λαστιχένια κομμάτια τυλίγουν το αυτοκίνητο και το στεγνώνουν χωρίς ούτε γρατσουνιά. Τριάντα δευτερόλεπτα μετά την είσοδό μας στο πλυντήριο , βγαίνουμε από αυτό με ένα λαμπερό αμάξι που μοιάζει ολοκαίνουργιο, μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι στο εσωτερικό του τα παράθυρα έχουν ακόμα δαχτυλιές, στο πάτωμα υπάρχουν πεταμένα χαρτάκια, το τασάκι είναι γεμάτο σκουπιδάκια, ενώ ξεχασμένα κέρματα αναπαύονται στις εσοχές των καθισμάτων.
Ο μόνος τρόπος για να καθαρίσουμε και το εσωτερικό του αυτοκινήτου μας, είναι να ανοίξουμε την πόρτα και να αφήσουμε μερικούς νεαρούς με ξεσκονόπανα, σφουγγάρια και σκούπες, να μπουν μέσα και να τελειώσουν τη δουλειά.
Το Ροσς Ασσανά μπορεί κάποιος να πάει στη συναγωγή και να καθίσει ουδέτερος, περιμένοντας να «ξεκινήσει ο ιμάντας». Ο ραβίνος έρχεται από τη μία μεριά, ο χαζάν (λειτουργός) από την άλλη και η χορωδία από αλλού. Μετά έρχεται το σάλπισμα του Σσοφάρ (σάλπιγγα από κέρατο κριαριού), το κήρυγμα, η ανάγνωση της Τορά και πριν το καταλάβουμε, η λειτουργία έχει τελειώσει.
Όταν βγούμε έξω από τη συναγωγή, νομίζουμε ότι είμαστε «λαμπεροί» και «καθαροί» Αλλά ξαφνικά κάτι νιώθουμε μέσα μας. Εσωτερικά, δεν είμαστε πιο καθαροί από ότι μπήκαμε. Όλα τα λάθη και οι κακές συνήθειες που υποσχεθήκαμε στον εαυτό μας να αποφύγουμε αυτή τη χρονιά, είναι ακόμα εκεί. Και όσες ώρες και αν κάτσουμε στη συναγωγή και όσα και αν πληρώσουμε για μια θέση, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.
Τί μπορούμε να κάνουμε; Δυστυχώς το θέμα δεν είναι να αφήσουμε κάποιον να «μπει μέσα» με σφουγγάρια και άλλα καθαριστικά. Είναι πολύ πιο δύσκολο. Μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι θα είμαστε λαμπεροί και πεντακάθαροι, τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Αυτό δεν σημαίνει ότι η αλλαγή θα πρέπει να είναι μοναχική εμπειρία. Είναι σαφώς πιο εύκολο όταν έχουμε την υποστήριξη των ανθρώπων που μας περιβάλλουν.
Όπως στο πλύσιμο του αυτοκινήτου, η καθαριότητα στο εσωτερικό είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το «άνοιγμα». Εάν είμαστε ανοιχτοί στις αλλαγές, βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο. Η εποχή των Μεγάλων Εορτών (Ροσς Ασσανά & Γιόμ Κιπούρ) είναι η στιγμή που αναλογιζόμαστε την πρότερη συμπεριφορά μας, το βαθμό της ενασχόλησής μας με τον Ιουδαϊσμό, τους στόχους και τις αξίες μας. Είναι η πιο κατάλληλη περίοδος για να ξεκινήσουμε τις απαραίτητες αλλαγές στη ζωή μας.
Ας είμαστε ανοιχτοί στον Ιουδαϊσμό. Ας δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο. Ας παρακολουθήσουμε μια διάλεξη μελέτης της Τορά. Ας διαβάσουμε ένα εβραϊκό βιβλίο. Ας ζήσουμε την εμπειρία του Σσαμπάτ. Ας «καθαρίσουμε» και τον εσωτερικό μας κόσμο. Και μετά θα λάμπουμε και εμείς εσωτερικά και εξωτερικά.
