Τι είναι η Καμπάλα;
Του Tzvi Freeman
Καμπάλα: Αυτό που λαμβάνεται. Αυτό που η γνώση του δεν μπορεί να αποκτηθεί μόνο μέσω της επιστημονικής ή πνευματικής αναζήτησης. Μια εσώτερη γνώση που έχει διαβιβαστεί από το σοφό στο μαθητή από τα πρώτα ακόμα χρόνια. Μια γνώση που διώχνει την άγνοια που σκεπάζει την ουσία των πραγμάτων.
Όταν μπαίνουμε σε αυτόν τον κόσμο, οι αισθήσεις μας συναντούν μόνο το εξωτερικό του περίβλημα. Ακουμπάμε τη γη με τα πόδια μας, το νερό και ο αέρας χτυπάνε το δέρμα μας, πεταγόμαστε στο κάψιμο της φωτιάς. Ακούμε ήχους και ρυθμούς. Βλέπουμε σχήματα και χρώματα. Σύντομα αρχίζουμε να μετράμε, να ζυγίζουμε και να περιγράφουμε με ακρίβεια. Ως επιστήμονες, καταγράφουμε τις αντιδράσεις των χημικών στοιχείων, των φυτών, των ζώων και των ανθρώπων. Τα μαγνητοσκοπούμε, τα παρατηρούμε στο μικροσκόπιο, δημιουργούμε μαθηματικά μοντέλα από αυτά και γεμίζουμε ένα σούπερ-κομπιούτερ με δεδομένα. Από τις παρατηρήσεις μας μαθαίνουμε να τιθασεύουμε το περιβάλλον με εφευρέσεις και κατασκευάσματα και μετά να κοντοστεκόμαστε και να λέμε: «Ναι, είχαμε δίκιο».
Όμως εμείς και οι συνειδήσεις μας που εξερευνούν αυτόν τον κόσμο, υπάρχουμε και σε ένα άλλο επίπεδο, βαθύτερο. Για το λόγο αυτό δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τις ερωτήσεις. Τι γίνεται με αυτό που βρίσκεται ήδη εδώ, πριν ακόμα το μετρήσουμε; Τι είναι ύλη, ενέργεια, χρόνος, χώρος και πώς δημιουργήθηκαν;
Το να εξηγούμε τον κόσμο στον οποίον ζούμε χωρίς να εξετάζουμε τη βαθύτερη διάστασή του είναι τόσο ανούσιο όσο το να εξηγούμε τα έργα ενός κομπιούτερ περιγράφοντας τις εικόνες που εμφανίζονται στην οθόνη. Εάν βλέπαμε μια μπάλα να πηγαίνει πάνω-κάτω στην οθόνη, θα λέγαμε ότι κάνει γκελ στο κάτω μέρος του υπολογιστή; Τα εργαλεία του πληκτρολογίου ασκούν κάποια δύναμη στη σελίδα μέσα στο παράθυρο;
Ο δημιουργός ενός λογισμικού, φιλικού προς το χρήστη, έχει ακολουθήσει κάποιους βασικούς κανόνες ώστε να μπορούμε να δουλέψουμε άνετα μέσα σε αυτό. Εάν πρόκειται για παιχνίδι οποιουδήποτε βαθμού δυσκολίας, πρέπει να καθορίσει και να ακολουθήσει ένα πολύ μεγάλο σύστημα κανόνων. Μια απλή περιγραφή των κανόνων αυτών, ωστόσο, δεν αποτελεί ολοκληρωμένη εξήγηση για τον τρόπο λειτουργίας του. Για να μάθουμε κάτι τέτοιο θα πρέπει να διαβάσουμε τον κωδικό του, να εξετάσουμε το σκληρό δίσκο, και κυρίως, να κοιτάξουμε το αρχικό “κόνσεπτ πέιπερ”. Πρέπει να το δούμε με τον ίδιο τρόπο που το βλέπει και ο δημιουργός του, καθώς μετατρέπει βήμα-βήμα μέσω του κώδικα που γράφει , μία ιδέα που έχει στο μυαλό του σε φωτεινά πίξελ φωσφόρου πάνω στην οθόνη.
Ο κώδικας πίσω από την πραγματικότητα, είναι η ιδέα που ζωντανεύειτις εξισώσεις και τις κάνει πραγματικότητα. Γυναίκες και άντρες θυσίασαν την τροφή και τις ανέσεις τους για να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις και να γνωρίσουν, με τίμημα ακόμα και τη ζωή τους, όλα αυτά τα θαυμαστά πράγματα. Δεν υπάρχει πολιτισμός σε ολόκληρο τον κόσμο που να μην τα περιγράφει στη διδασκαλία του. Στην Εβραϊκή διδασκαλία, περιγράφονται στην Καμπάλα.
Σύμφωνα με την παράδοση, οι αλήθειες της Καμπάλα ήταν γνωστές στον Αδάμ. Αυτά που συνέλαβε το μυαλό του, κανένα μυαλό δεν τα έχει συλλάβει από τότε. Στη συνέχεια, κατάφερε να μεταδώσει μια αχτίδα από τη γνώση του σε λίγες μεγάλες ψυχές που γεννήθηκαν από αυτόν, όπως ο Χανόχ και ο Μαθουσάλας. Αυτοί ήταν οι μεγάλοι δάσκαλοι που δίδαξαν το Νώε ο οποίος με τη σειρά του δίδαξε τους δικούς του μαθητές, όπως τον Αβραάμ. Ο Αβραάμ φοίτησε στην Ακαδημία του γιου του Νώε, Σσεμ και έστειλε το γιο του Ισαάκ να φοιτήσει και αυτός εκεί. Ο Ισαάκ με τη σειρά του έστειλε το γιο του Ιακώβ να σπουδάσει δίπλα στο Σσεμ και στον εγγονό του Έβερ.
Ο Αδάμ, ο Νώε και ο Αβραάμ ήταν προπάτορες όλης της ανθρωπότητας. Για το λόγο αυτό, θα βρείτε ιδέες από τις αλήθειες που δίδαξαν σε όλα τα στάδια του ανθρώπινου πολιτισμού.
Παρόλα αυτά η βασική πηγή της Καμπάλα δεν είναι ούτε ο Αδάμ, ούτε ο Νώε, ούτε ο Αβραάμ. Είναι αυτό που συνέβη στο Όρος Σινά, όπου η βασική ουσία του κόσμου αποκαλύφθηκε για να τη δει ένα ολόκληρο έθνος. Ήταν μια εμπειρία που άφησε τα σημάδια της ανεξίτηλα πάνω στην Εβραϊκή ψυχή, επηρεάζοντας τη σκέψη και τη συμπεριφορά μας από τότε.
Στο Σινά η εσώτερη σοφία δεν ήταν πια ζήτημα διαίσθησης ή εσωτερικής αποκάλυψης. Τώρα πια ήταν ένα γεγονός που είχε εισέρθει στον κόσμο μας και έγινε μέρος της ιστορίας και της εμπειρίας των κοινών θνητών.
Για το λόγο αυτό η Καμπάλα δεν θεωρείται φιλοσοφία. Η φιλοσοφία είναι προϊόν του ανθρώπινου νου στην οποία όλα τα ανθρώπινα μυαλά μπορούν να ανταπεξέλθουν, αφομοιώνοντάς τη σύμφωνα με αυτό που υπαγορεύει η νόηση και η διαίσθηση του καθενός. Η Καμπάλα όμως σημαίνει αυτό που λαμβάνεται. Όχι από έναν δάσκαλο αλλά από το Σινά. Από τη στιγμή που ένας μαθητής έχει διασχίσει το μονοπάτι αυτής της γνώσης, θα βρει τρόπους να την επεκτείνει όπως τα κλαδιά απλώνονται πάνω στον κορμό. Πάντα όμως θα είναι μια οργανική ανάπτυξη που δε θα αγγίζει την ουσία και τη μορφή αυτής της γνώσης. Τα κλαδιά και τα φύλλα θα πάνε εκεί που πρέπει να πάνε σύμφωνα με το δέντρο στο οποίο μεγαλώνουν – μια λεύκα δε θα γίνει ποτέ βελανιδιά, όπως ένας μαθητής δε θα ανακαλύψει ποτέ ένα μυστικό που δεν ήταν κρυμμένο στα λόγια του δασκάλου του.
