Τορά για Τώρα!

To read it in English, click here

Τι είναι σημαντικό σε ένα σπίτι; Τι ορίζει την ατμόσφαιρα του;

Τα έπιπλα; Η μουσική; Η διακόσμηση; Τα φώτα;

Αυτήν την Τρίτη πήγα με την 1η γυμνασίου να βοηθήσουμε εθελοντικά σε ένα κέντρο που δίνει ρούχα σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Έπρεπε να μαζέψουμε τα καλοκαιρινά ρούχα και να τακτοποιήσουμε όμορφα τα χειμερινά. Οι περισσότερες μαθήτριες βοήθησαν, μερικές κανόνισαν να ξανάρθουν στο ελεύθερο τους χρόνο, αλλά μία μαθήτρια δεν ήθελε με τίποτα να συμμετάσχει. Την αηδίαζε να αγγίξει ρούχα ξένων ανθρώπων και δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί πρέπει να κάνει κάτι για άτομα που δεν γνωρίζει.

Προσπάθησα να την καταλάβω και συνειδητοποίησα ότι αυτά τα μηνύματα τα λαμβάνει από το σπίτι της… Στεναχωρήθηκα… 

Η Μισσνά μάς διδάσκει:

«Ο Γιόσι μπέν Γιοεζέρ της Ζεραντά και ο Γιόσι μπέν Γιοχανάν της Ιερουσαλήμ έλαβαν [την προφορική παράδοση] από αυτούς [δηλ. τον Σιμόν τον Δίκαιο και τον Αντίγονο]. Ο Γιόσι μπέν Γιοεζέρ έλεγε: Άφησε το σπίτι σου να είναι ένα σπίτι συνάντησης για τους σοφούς και κάθισε στη σκόνη των ποδιών τους και πίνε τα λόγια τους με δίψα.

Ο Γιόσι μπέν Γιοχανάν της Ιερουσαλήμ έλεγε: Αφήστε το σπίτι σας να είναι ανοιχτό και αφήστε τους φτωχούς να είναι μέλη της οικογένειάς σας. …» (Γνωμικά των Πατέρων, 1:4-5)

Την ατμόσφαιρα του σπιτιού την επηρεάζουν κυρίως οι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα σε αυτό.

Όταν φιλοξενούμε στο σπίτι μας συγκεντρώσεις όπου συζητούνται σοφά και θετικά θέματα, εμπνεόμαστε και εμείς από αυτά. Υπάρχουν άνθρωποι σοφοί και ιδιαίτεροι που έχουν πολλά να μας διδάξουν, ας είμαστε κοντά τους και έτσι θα μάθουμε από αυτούς και θα αναπτυχθούμε.

Επίσης, όταν φιλοξενούμε ανθρώπους που έχουν κάποια ανάγκη, δημιουργούμε μια ατμόσφαιρα αλληλεγγύης. Είτε πρόκειται για υλική ανάγκη, κάποιος που δεν έχει τι να φάει, είτε πρόκειται για ανθρώπους που χρειάζονται τη συντροφιά μας, την προσοχή μας και το χαμόγελό μας.

Εμείς διαλέγουμε την ατμόσφαιρα του σπιτιού μας, μέσω των πράξεων μας και των επισκεπτών μας. Εσείς τι ατμόσφαιρα θέλετε στο σπιτικό σας;

Καλή μας επιτυχία!

Χάνα

To read it in English, click here

Τις προάλλες είδα μια αγγελία για ένα σκυλί που χάθηκε. Έλεγε πως όποιος το βρει και το επιστρέψει στον ιδιοκτήτη του, θα λάβει αμοιβή. Αναρωτήθηκα, αφού το να επιστρέψουμε κάτι που χάθηκε είναι το σωστό, γιατί χρειάζεται να μας υποσχεθούν αμοιβή;

Αυτή η εβδομάδα στο Ισραήλ, ήταν αφιερωμένη στην οδική ασφάλεια. Πρέπει να σεβόμαστε την επιτρεπόμενη ταχύτητα, να περιμένουμε το πράσινο στο φανάρι και να φοράμε τη ζώνη ασφαλείας. Είναι όλοι κανόνες που προστατεύουν τη ζωή μας. Τότε γιατί πρέπει να μας απειλούν με πρόστιμο εάν δεν το κάνουμε;

Όταν ρώτησα στην τάξη που διδάσκω σε γυμνάσιο στο Ισραήλ, γιατί τηρούμε τις Μιτσβότ, μία μαθήτρια απάντησε πως πρέπει να το κάνουμε, αλλιώς θα τιμωρηθούμε. Αρκετοί άνθρωποι τηρούν τις Μιτσβότ για αυτόν τον λόγο: Για λάβουν ανταμοιβή και να μην «φάνε» τιμωρία. Είναι όντως αλήθεια, πως οι πράξεις μας έχουν συνέπειες και είναι σωστό το ότι υπάρχει ανταμοιβή και τιμωρία. Αλλά να τηρούμε τις Μιτσβότ με αυτό το σκεπτικό, είναι επίπεδο για αρχάριους.

«Ο Αντίγονος του Σοκό, έλαβε [την προφορική παράδοση] από τον Σιμόν τον Δίκαιο. Συνήθιζε να λέει: Μην είστε σαν υπηρέτες που υπηρετούν τον αφέντη με την προσδοκία να λάβουν ανταμοιβή, αλλά να είστε σαν υπηρέτες που υπηρετούν τον αφέντη χωρίς την προσδοκία να λάβουν ανταμοιβή και να έχετε τον φόβο [και το δέος] του Ουρανού επάνω σας.» (Γνωμικά των Πατέρων, 1:3)

Ο ιδανικός τρόπος είναι να κάνουμε το σωστό, μόνο και μόνο επειδή είναι το σωστό. Επειδή αγαπάμε τον Θ-ό και θέλουμε να κάνουμε τη θέλησή Του. Επειδή Τον αγαπάμε και δεν θέλουμε να κάνουμε τίποτα που να ενοχλήσει την σχέση μας.

Ας κάνουμε κάτι παραπάνω αυτήν την εβδομάδα, όχι για να την ανταμοιβή που θα λάβουμε αλλά επειδή είναι το σωστό πράγμα να κάνουμε.

Καλή μας επιτυχία!

Χάνα

To read it in English, click here

Σε τι στηρίζεται ο κόσμος; Ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο δημιουργήθηκε, και για γιατί υπάρχει; Ποιο ρόλο πάιζουμε εμείς;

«Ο Σιμόν ο Δίκαιος ήταν ένας από τους τελευταίους άντρες της Μεγάλης Συνέλευσης. Εκείνος συνήθιζε να λέει: Ο κόσμος στηρίζεται σε τρία πράγματα: Στην Τορά, στην υπηρεσία του Θ-ού και στην Χέσεντ - τις πράξεις καλοσύνης.» (Πιρκέ Αβότ, 1:2)

Ο Θ-ός δημιούργησε έναν κόσμο όπου δεν είναι φανερός, ώστε εμείς να Τον φανερώσουμε. Να επηρεάσουμε τον κόσμο μας και να τον κάνουμε ένα μέρος όπου ο Θ-ός «νιώθει άνετα», σαν το σπίτι Του.

Πώς το κάνουμε αυτό; Δεν είναι ανάγκη να συμβεί με μεγαλειώδεις πράξεις. Πρέπει να δυναμώσουμε τα τρία πράγματα στα οποία ο κόσμος στηρίζεται:

1.      Τορά – να την μελετήσουμε και να την διδάξουμε.

2.      Υπηρεσία του Θ-ού – υπάρχουν πολλά πράγματα που εμπεριέχονται σε αυτήν την κατηγορία αλλά συνήθως εννοούμε την προσευχή. Την προσωπική σχέση και την επικοινωνία με τον Θ-ό.

3.      Χέσεντ, πράξεις καλοσύνης – αλληλεγγύη και βοήθεια στους φίλους μας αλλά και οποιονδήποτε άλλο έχει ανάγκη.

Συνηθίζεται σε διάφορες συγκεντρώσεις, συναντήσεις και πάρτι γενεθλίων να εκμεταλλευόμαστε την ευκαιρία για να δυναμώσουμε αυτά τα θεμέλια του κόσμου. Να μοιραζόμαστε κάτι ενδιαφέρον από την Τορά, να λέμε μια σύντομη προσευχή και να βοηθάμε κάποιον άλλο, όπως για παράδειγμα να βάλουμε να βάλουμε στην άκρη (ή σε ένα κουτί για Τσέντακα αν έχουμε στο σπίτι) ένα μικρό ποσό για ελεημοσύνη. Δεν είναι δύσκολο, αλλά θα δυναμώσει τον κόσμο μας και θα κάνει την συγκέντρωσή στην οποία παρευρεθήκαμε πιο ουσιαστική και πιο πνευματική.

Καλή μας επιτυχία!

Χάνα

To read it in English, click here

Είναι καλύτερο να έχουμε λίγους εκλεκτούς μαθητές ή πολλούς και διάφορους; Πρέπει να αποκρύπτουμε από την διδασκαλία κάποια μέρη της Τορά ώστε να απευθυνόμαστε σε όλους; 

 «Ο Μωυσής έλαβε την Τορά στο [Όρος] Σινά και την μετέδωσε στο Γιεοσσούα. Και ο Γιεοσσούα στους Πρεσβύτερους, και οι Πρεσβύτεροι στους Προφήτες, και οι Προφήτες την μετέδωσαν στους Άνδρες της Μεγάλης Συνέλευσης. Εκείνοι συνήθιζαν να λένε τρία πράγματα: Να είστε προσεκτικοί όταν κρίνετε. Να αποκτήσετε πολλούς μαθητές. Και να χτίσετε φράχτη προστασίας γύρω από την Τορά» (Πιρκέ Αβότ 1:1).

Τι σημαίνει ένας φράχτης προστασίας; Όπως ο φράχτης μάς σταματάει πριν φτάσουμε στην άκρη του γκρεμού, έτσι οι Σοφοί μάς προσθέτουν κανόνες ώστε να μας βοηθήσουν να μην παραβιάσουμε τους νόμους της Τορά. Για παράδειγμα, το Σσαμπάτ απαγορεύεται να γράψουμε. Οι Σοφοί μας, για να μας βοηθήσουν να μην γράψουμε κατά λάθος και παραβιάσουμε το ιερό Σσαμπάτ απαγόρευσαν να μετακινήσουμε ένα στυλό χωρίς λόγο.

Αυτή η Μισσνά (δηλαδή αυτή η παράγραφος) του Πιρκέ Αβότ περιέχει τρεις διαφορετικές οδηγίες, αλλά έρχονται μαζί στην ίδια Μισσνά γιατί υπάρχει σχέση μεταξύ τους. Μας δίνουν σπουδαίες συμβουλές που αφορούν την εκπαίδευση των μαθητών μας. Εννοείται πως συμβουλές που αφορούν δασκάλους αφορούν και τους γονείς και επίσης οποιονδήποτε έχει επιρροή σε κάποιο άλλο άτομο – όλους μας δηλαδή.

Πρώτον, πρέπει να θυμόμαστε την ευθύνη που έχουμε στα χέρια μας. Η κάθε απόφαση που αφορά τα παιδιά πρέπει να την αξιολογήσουμε προσεκτικά, υπομονετικά και σοβαρά. Αφού είναι τόσο περίπλοκο και απαιτητικό, τότε μήπως καλό θα ήταν να έχουμε μόνο λίγους μαθητές;

Η Μισσνά όμως συνεχίζει με το ότι πρέπει να διδάξουμε πολλούς μαθητές. Δεν μπορούμε να αφήσουμε κανέναν. Όλοι αξίζουν την εκπαίδευση. Η ποιότητα δεν πρέπει να περιορίσει την ποσότητα. Είναι επίσης σημαντική.

Άρα ο δάσκαλος θα πρέπει να έχει πολλούς μαθητές. Όμως δεν θα έχουν όλοι το ίδιο επίπεδο μόρφωσης και θα προέρχονται από διαφορετικές οικογένειες. Μερικοί θα τηρούν όλες τις Μιτσβότ και μερικοί δεν θα καταλαβαίνουν γιατί είναι ανάγκη να τις κάνουμε. Μήπως γίνεται να κρύψουμε από τους τελευταίους μερικές από τις Μιτσβότ; Να διδάξουμε μισές αλήθειες;

Όχι. Πρέπει να διδάξουμε σε όλους όλη την Τορά χωρίς να κρύψουμε τίποτα. Ακόμα και τις απαγορεύσεις των Σοφών μας, όχι μόνο τα βασικά. Μόνο που επειδή δεν μπορούμε να αρχίσουμε με τη μία να τηρούμε τα πάντα, γι’ αυτό ξεκινάμε σιγά σιγά, προσθέτοντας κάθε φορά μία Μιτσβά, μία ακόμη λεπτομέρεια.

Η Μισσνά λοιπόν, μας διδάσκει να συνδυάσουμε την ποιότητα με την ποσότητα. Να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά με ευθύνη και αξίες, αλλά αυτό να μη μας εμποδίσει από το να έχουμε όσους περισσότερους μαθητές μπορούμε.

Καλή μας επιτυχία!

Χάνα

Πιρκέ Αβότ (Γνωμικά των Πατέρων): Ένα έργο, το οποίο αποτελείται από έξι (6) κεφάλαια για την εβραϊκή ηθική, το οποίο μελετάται ευρέως από τις εβραϊκές κοινότητες, ειδικά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού (πριν και μετά το Σσαβουότ). Τα πρώτα 5 κεφάλαια προέρχονται από τη Μισσνά, Πραγματεία Αβότ. Το Αβότ διαφέρει από την υπόλοιπη Μισσνά στο ότι δεν επικεντρώνεται σε νομικά θέματα. Αποτελεί μια συλλογή της σοφίας των σοφών αναφορικά με θέματα που σχετίζονται με την ανάπτυξη του χαρακτήρα, την ηθική, την υγιεινή διαβίωση, την ευσέβεια, και η μελέτη της Τορά.

To read it in English, click here

Όταν μιλάμε για την Τορά, τι ακριβώς εννοούμε;

Ο Θ-ός μας έδωσε την Τορά σε δύο μορφές: Γραπτή και Προφορική.

Η γραπτή Τορά περιέχει την Βίβλο (Τορά-Πεντάτευχος, Νεβιίμ-Προφήτες, Κτουβίμ-Γραφές, εν συντομία Τανάχ) και μεταφέρθηκε από γενιά σε γενιά σε γραπτή μορφή. Η προφορική Τορά δεν επιτρεπόταν να γραφτεί. Μεταφέρθηκε  από γενιά σε γενιά προφορικά, από δάσκαλο σε μαθητή, από γονιό σε παιδί. Περιέχει εξηγήσεις για την γραπτή Τορά και κανόνες πώς πρέπει να μελετήσει κάποιος την Τορά ώστε να βγάλει από αυτή νέα συμπεράσματα.

Σαράντα γενιές αργότερα, ο Ραβίνος Γιεουντά ΑΝασί είδε πως υπάρχει μεγάλος κίνδυνος η προφορική Τορά να ξεχαστεί. Το Ισραήλ ήταν πια υπό ξένη κατοχή και πολλοί Εβραίοι βρίσκονταν στην Εξορία σε διαφορετικά μέρη. Γι’ αυτό αποφάσισε να την γράψει, για να την σώσει από το να ξεχαστεί.

Αλλά γιατί δεν μπορούσε να είναι γραπτή εξαρχής; Υπάρχουν διάφορες εξηγήσεις. Ένας λόγος είναι πως η Τορά πρέπει να είναι κάτι ζωντανό που αφορά την ζωή μας. Πρέπει να την μελετάμε, να μιλάμε για αυτήν και να μας απασχολεί. Έτσι, προφορικά, συζητώντας με τον δάσκαλο, καταλαβαίνουμε την Τορά σε ένα διαφορετικό επίπεδο, μαζί με όλες τις μικροδιαφορές που δύσκολα μεταφέρονται γραπτώς. Όταν είναι γραπτή, υπάρχει κίνδυνος η μελέτη η Τορά να μείνει πάνω στο ράφι, αφού θα  θεωρούμε πως όταν χρειαστούμε το βιβλίο θα είναι πάντα εκεί…

Παρόλο που τώρα η προφορική Τορά έχει καταγραφεί, ας την τιμήσουμε σωστά. Ας την ζήσουμε, ας την μελετήσουμε, ας την συζητήσουμε, ας μην την αφήσουμε να σκονίζεται στο ράφι.

Μέχρι τώρα, στα κείμενα μου αναλύσαμε μαζί την Πεντάτευχο, την γραπτή Τορά (σύμφωνα και με τις εξηγήσεις της προφορικής Τορά, αφού δεν γίνεται αλλιώς). 

Φέτος θα ξεκινήσουμε να μελετάμε ένα μέρος της προφορικής Τορά, ένα από τα βιβλία της Μισσνά, που λέγεται פרקי אבות Πιρκέ Αβότ (Γνωμικά των Πατέρων). Ενώ τα υπόλοιπα μέρη της Μισσνά μιλάνε για τους νόμους της Τορά, αυτό το βιβλίο είναι διαφορετικό. Μας διδάσκει πώς θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε σωστά, ηθικές αξίες και αρχές, πέρα από το γράμμα του νόμου.

Στις επόμενες αναρτήσεις θα μελετήσουμε, ανακαλύψουμε μαζί μηνύματα που αφορούν την καθημερινή μας ζωή.

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα

Τορά: Η λέξη Τορά σημαίνει «διδασκαλία» ή «μάθημα». Χρησιμοποιείται συνήθως όταν αναφερόμαστε στο σύνολο της παραδοσιακής Εβραϊκής διδασκαλίας, από τα Πέντε Βιβλία του Μωυσή μέχρι τις εγνωσμένες και πεφωτισμένες σκέψεις και γνώμες των σύγχρονων ραβίνων. Παρόλα αυτά, μερικές φορές αναφέρεται συγκεκριμένα και μόνο στα Πέντε Βιβλία του Μωυσή. Μπορείτε να υποθέσετε ότι η λέξη «Τορά», χρησιμοποιείται με την γενική της έννοια, εκτός εάν το κείμενο αναφέρει κάτι περί του αντιθέτου. Όταν κάποιοι αναφέρονται στα Πέντε Βιβλία του Μωυσή, συνήθως λένε «Χουμάσς» ή η «Γραπτή Τορά» ή η «Βίβλος». Ο όρος «Παλαιά Διαθήκη» δεν έχει καμία σημασία και εγκυρότητα σύμφωνα με την Εβραϊκή άποψη καθώς υπονοεί ότι υπάρχει μια έγκυρη «Καινή Διαθήκη», γεγονός και σημείο που δεν γίνεται δεκτό στο πλαίσιο του Ιουδαϊσμού.

Τανάχ-Γραπτή Τορά: Ο όρος Γραπτή Τορά αναφέρεται στο σύνολο των είκοσι τεσσάρων βιβλίων της Βίβλου. Στα Εβραϊκά αναφέρεται και ονομάζεται «Τανάχ», το οποίο αποτελεί και ακρωνύμιο αναφερόμενο στην «Τορά» (το οποίο σε αυτό το σημείο αναφέρεται στα πέντε βιβλία του Μωυσή), στο «Νεβιίμ» (Προφήτες), και «Κτουβίμ» (οι Γραφές). 

Προφορική Τορά: Με τον όρο Προφορική Τορά αναφερόμαστε στο σύνολο της Τορά (σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιείται υπό την ευρεία έννοια) που δεν περιλαμβάνει την Γραπτή Τορά. Παρά το γεγονός ότι μεταδίδεται μέσω του προφορικού λόγου, καταγράφηκε σε μεταγενέστερες γενεές. Το πιο γνωστό έργο της Προφορικής Τορά είναι το Ταλμούδ. 

Χουμάσς: Ο όρος Χουμάσς αναφέρεται στα Πέντε Βιβλία του Μωυσή και προέρχεται από την λέξη «χαμέσς», η οποία σημαίνει «πέντε». Μερικοί, την ονομάζουν Πεντάτευχο. 

Πιρκέ Αβότ (Γνωμικά των Πατέρων): Ένα έργο, το οποίο αποτελείται από έξι (6) κεφάλαια για την εβραϊκή ηθική, το οποίο μελετάται ευρέως από τις εβραϊκές κοινότητες, ειδικά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού (πριν και μετά το Σσαβουότ). Τα πρώτα 5 κεφάλαια προέρχονται από τη Μισσνά, Πραγματεία Αβότ. Το Αβότ διαφέρει από την υπόλοιπη Μισσνά στο ότι δεν επικεντρώνεται σε νομικά θέματα. Αποτελεί μια συλλογή της σοφίας των σοφών αναφορικά με θέματα που σχετίζονται με την ανάπτυξη του χαρακτήρα, την ηθική, την υγιεινή διαβίωση, την ευσέβεια, και η μελέτη της Τορά.

Μισσνά: Το πρώτο σημαντικό έργο που αφορά τον εβραϊκό νόμο και το όποιο κωδικοποιήθηκε σε γραπτή μορφή. Η Μισσνά περιέχει τις προφορικές παραδόσεις, οι οποίες δίδονταν από τους δασκάλους στους μαθητές. Το έργο συμπληρώνει, επεξηγεί και καθιερώνει ένα σύστημα που αφορά τις εντολές της Τορά. Λόγω των συνεχών διωγμών των Εβραίων, κατέστη ιδιαίτερα δύσκολο να εγγυηθεί κανείς ότι δεν θα ξεχνιόταν η μετάδοση αυτών των παραδόσεων. Η Μισσνά αποτελεί την πρώτη συνολική γραπτή συλλογή της Προφορικής Τορά, η οποία συντάχθηκε το έτος 3960 (200 Κ.Ε.) από τον Ραβίνο Γεούντα Ανασί στην Γη του Ισραήλ,  περί τα τέλη του 2ου αιώνα. Αποτελεί την βάση του Ταλμούδ.

To read it in English, click here

Αυτήν την εβδομάδα διαβάζουμε για τον Αδάμ που ο Θ-ός τον διέταξε να μην δοκιμάσει από τον καρπό του Δέντρου της Γνώσης του Καλού και του Κακού, αλλά εκείνος δεν άντεξε τον πειρασμό. Αφού αμάρτησε πήγε να κρυφτεί. Ο Θ-ός του φώναξε «Αγιέκα;» (Πού βρίσκεσαι;).

Ο πρώτος Ρέμπε της Χαμπάντ, Ραβίνος Σσνέορ Ζάλμαν του Λιάντι, συναντήθηκε μια φορά με έναν μορφωμένο υπουργό ο οποίος τον ρώτησε την κλασική ερώτηση: «Γιατί ο Θ-ός ρώτησε τον Αδάμ πού βρισκόταν; Δεν ήξερε;». Δεν αρκέστηκε με την κλασική απάντηση πως αυτός ήταν ο τρόπος του Θ-ού να αρχίσει την συνομιλία Του με τον Αδάμ. Ήθελε μια απάντηση πιο βαθιά. Ο Ραβίνος σοβάρεψε και του εξήγησε πως η ερώτηση «Αγιέκα;» δεν έχει να κάνει με τον τόπο που ο Αδάμ βρισκόταν. Έχει να κάνει με την πνευματική του κατάσταση. Ο Θ-ός ρωτάει τον Αδάμ και τον καθένα μας: "Που βρίσκεσαι;". Κάνεις το καθήκον σου στον κόσμο; Χρησιμοποιείς τις ικανότητες και τις δυνάμεις που σου έχω δώσει; Εκπληρώνεις την αποστολή για την οποία σε έφερα στον κόσμο;

Αν αρχίσουμε την κάθε μέρα μας με την ερώτηση «Αγιέκα;» (Πού βρίσκεσαι;)., εείναι σίγουρο ότι οι μέρες μας αλλά και τα χρόνια μας, θα είναι πιο παραγωγικά. Ένα βήμα την φορά, μια ακόμα μιτσβά (πχ.για τα κεριά του Σσαμπάτ κάντε κλικ εδώ, για τα Τεφιλίν κάντε κλικ εδώ) και θα είμαστε πιο κοντά, από ότι μακριά, στην εκπλήρωση της αποστολής μας.

Σσαμπάτ Σσαλόμ,

Χάνα

To read it in English, click here

Πώς χρησιμοποιείτε το χρόνο σας; Είστε οργανωμένοι ή τύποι της τελευταίας στιγμής;

Και τι νομίζετε είναι ο Θ-ός;

Στην Περικοπή Μπερεσσίτ αυτής της εβδομάδας διαβάζουμε πως ο Θ-ός δημιούργησε τον κόσμο σε έξι μέρες  και το Σσαμπάτ ξεκουράστηκε. Αν όμως, διαβάσουμε πιο προσεκτικά τις Γραφές θα ανακαλύψουμε ότι ο Θ-ός ολοκλήρωσε τη Δημιουργία του κόσμου την έβδομη μέρα, δηλαδή το Σσαμπάτ! (Γένεσις 2:2) Πώς γίνεται ο Θ-ός να εργάστηκε την ιερή αυτή μέρα;

Οι Σοφοί μας εξηγούν πως ο Θ-ός, στην πραγματικότητα, δεν εργάστηκε το Σσαμπάτ. Συνέχισε τη Δημιουργία μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο της Παρασκευής οπότε και σταμάτησε, κάτι που στους ανθρώπους μοιάζει σαν να εργάστηκε το Σσαμπάτ, μιας και δεν ξέρουμε ακριβώς τη στιγμή που τελειώνει η μία μέρα κι αρχίζει η επόμενη.

Αλλά πάλι αναρωτιόμαστε, γιατί ο Θ-ός ενήργησε έτσι; Δεν μπορούσε να οργανωθεί καλύτερα και να τελειώσει ήρεμα, λίγο πιο νωρίς; :-)

Η απάντηση είναι ότι ο Θ-ός ήθελε, μέσω αυτής Του της πράξης, να μας διδάξει την αξία του χρόνου και τη σημαντικότητα της αξιοποίησης του. Ακόμα κι αν εργαζόμαστε όλη μέρα και μας έμεινε μόνο ένα δευτερόλεπτο, πρέπει κι αυτό να το αξιοποιήσουμε για να φωτίσουμε τον κόσμο!

Άρα ο Θ-ός συνδυάζει και τα δύο χαρακτηριστικά. Ήταν οργανωμένος, αλλά αξιοποίησε ακόμα και το τελευταίο λεπτό. Ας σκεφτούμε, πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε και εμείς το χρόνο μας καλύτερα.

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα 

To read it in English, click here

 «Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα». Έτσι αισιόδοξα τελειώνουν οι παιδικές ιστορίες. Η Τορά μας όμως επιλέγει κάτι λιγότερο χαρούμενο σαν τέλος.

Το Σιμχάτ Τορά, αυτήν την Τετάρτη 29/9/21, θα ολοκληρώσουμε την ανάγνωση της Βίβλου (Πεντατεύχου), ακολουθώντας τις εβδομαδιαίες περικοπές (Παρασσά, πληνθυντικός Παρασσιγότ) που αναλύουμε μαζί κάθε εβδομάδα, και θα ξαναρχίσουμε ευθύς αμέσως τον επόμενο κύκλο ανάγνωσης. Είναι μια πολύ χαρούμενη γιορτή που γιορτάζεται με Ακαφότ, δηλαδή γύρους και χορούς γύρω από την Μπιμά ή Τεβά, κρατώντας τα Σέφερ Τορά. Ανάμεσα σε όλη αυτήν την χαρά, οι τελευταίοι στίχοι της Τορά δεν φαίνεται να ταιριάζουν με τη γιορτινή ατμόσφαιρα. Η Τορά ολοκληρώνεται με το τέλος της ζωής του Μωυσή και λίγα λόγια που συνοψίζουν τη ζωή του. Δεν γινόταν να διαβάσουμε κάτι άλλο, ειδικά αυτήν την ημέρα;

Το Σιμχάτ Τορά ολοκληρώνει την περίοδο των εορτών του μήνα Τισσρί. Ξεκινήσαμε με το Ροσς Ασσανά, το Σσοφάρ και τα συμβολικά φαγητά, συνεχίσαμε με το Γιόμ Κιπούρ, τη νηστεία και την αγνότητα, έπειτα το Σουκότ, με την Σουκά και τα Τέσσερα Είδη, και τώρα φτάνουμε στην αποκορύφωση. Τώρα πρέπει να μαζέψουμε όλη την έμπνευση που είχαμε στις γιορτές και να την εσωτερικεύσουμε, ώστε να μας δώσει την δύναμη να συνεχίσουμε με την γκρίζα καθημερινότητα που μας περιμένει μετά τις γιορτές. Αυτό είναι ένα ένα από τα βασικά μηνύματα της γιορτής αυτής.

 Αυτός είναι ο λόγος που διαβάζουμε για το τέλος της ζωής του Μωυσή. Όσο ο Μωυσής μας καθοδηγούσε, ζούσαμε μια ροή θαυμάτων. Η Έξοδος από την Αίγυπτο, ο Διαχωρισμός της Θάλασσας, η Παράδοση της Τορά, αλλά και τα πιο «απλά» και καθημερινά πράγματα όπως το Μάννα, το ψωμί από τον ουρανό και άλλα θαύματα. Μετά τον θάνατό του, ο Θ-ός άρχισε να μας καθοδηγεί με πιο «φυσιολογικό» τρόπο. 

Φυσικά, πάντοτε και παντού υπάρχουν μικρά ή μεγάλα θαύματα, αλλά συνήθως δεν πρόκειται για φανερά θαύματα. Χρειάζεται λοιπόν περισσότερη δύναμη για να συνεχίσουμε να είμαστε πιστοί και ενωμένοι με τον Θ-ό όταν δεν νιώθουμε τόσο φανερά ότι Είναι κοντά μας.

Όμως ακριβώς αυτό είναι που ο Θ-ός εκτιμά περισσότερο, όταν κάνουμε για Εκείνον κάτι με προσπάθεια, μια πράξη που δεν είναι τόσο εύκολη για εμάς. Δεν πρέπει να αποτραβηχτούμε με τις δυσκολίες αλλά να ανακαλύψουμε πόσο ο Θ-ός είναι κοντά μας ακόμα και τώρα στα δύσκολα.

Το ίδιο συμβαίνει και με το Σιμχάτ Τορά. Τελειώνουμε τώρα τις γιορτές και είναι πιο δύσκολο να νιώσουμε έμπνευση σε μια συνηθισμένη μέρα  Αλλά αυτό ακριβώς είναι που εκτιμά ο Θ-ός περισσότερο, όταν τον υπηρετούμε παρόλο που δεν είναι εύκολο.

Ας πάρουμε την έμπνευση από τις γιορτές μαζί μας, μέσω μιας μικρής πράξης που θα μας συνοδέψει και στην καθημερινότητα μας για την επόμενη χρονιά. Ας επιλέξουμε μια εβδομαδιαία μελέτη της Τορά, ένα εβδομαδιαίο τηλεφώνημα σε ένα ηλικιωμένο ή μοναχικό άνθρωπο, καθημερινά Τεφιλίν (για τους άντρες, εκτός Σσαμπάτ), το εβδομαδιαίο άναμμα κεριών του Σσαμπάτ (για γυναίκες και κορίτσια), ή απλά η απαγγελία του Σσεμά ή κάποια άλλη καλή πράξη. Και ας προσπαθήσουμε να μας συνοδέψει όλο το 5782!

Χαγκ Σαμέαχ!

Χάνα 

 To read it in English, click here

Διάβασα τις προάλλες κάτι που μου άρεσε: «Όλα στη ζωή είναι προσωρινά. Αν τα πράγματα πάνε καλά, απολαύστε τα επειδή θα περάσουν. Αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, μην ανησυχείτε, δεν θα κρατήσει για πάντα!»

Ένα κεντρικό μοτίβο της γιορτής του Σουκότ είναι η προσωρινότητα. Χτίζουμε μια Σουκά, δηλαδή μια προσωρινή κατοικία και ζούμε εκεί για την εβδομάδα της γιορτής. Είναι προσωρινή, γι’ αυτό η οροφή της, το Σχαχ, είναι φτιαγμένη από φυτά και δεν μπορεί να μας προστατέψει από τη βροχή. Αυτήν όμως την προσωρινότητα εμείς πρέπει να την αντιμετωπίσουμε ως μόνιμη. Όντως, πρόκειται μόνο για 8 ημέρες (7 στο Ισραήλ), αλλά προσπαθούμε να κατοικήσουμε εκεί σαν να ήταν το («μονιμό») σπίτι μας. Τρώμε, μελετάμε, παίζουμε, τραγουδάμε και μερικοί κοιμούνται ακόμα και μέσα στη Σουκά. Με άλλα λόγια, πρέπει να συνυπάρχουν η προσωρινότητα και η σταθερότητα. 

Αυτό το μήνυμα της Σουκά αφορά τη ζωή μας ολόκληρο τον χρόνο. Βρισκόμαστε σε έναν προσωρινό κόσμο, όπου τα πάντα αλλάζουν συνεχώς. Το περιβάλλον μας αλλάζει και εμείς επίσης. Μερικές φορές πρόκειται για καλές αλλαγές, μερικές φορές για καλύτερες… Το μόνο πραγματικά μόνιμο είναι ο Θ-ός και αυτά που μας ζητάει. Είναι εμείς που πρέπει να φέρουμε τα μόνιμα πράγματα, δηλαδή τον Θ-ό, μέσα στο προσωρινό μας περιβάλλον.

Το Σουκότ μάς υπενθυμίζει να ξανασκεφτούμε τον τρόπο που προσεγγίζουμε τη ζωή μας. Ποια είναι τα προσωρινά πράγματα στη ζωή μας και ποια είναι τα μόνιμα; Ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τα αγαθά μας, το χρόνο, τα χρήματα και την ενέργειά μας, ταιριάζουν με τις προτεραιότητές μας;

Ας προσεγγίσουμε τα μόνιμα πράγματα στη ζωή μας όπως τους αξίζει, και τα προσωρινά πράγματα όχι περισσότερο από ό,τι χρειάζεται. Ας φέρουμε τον μόνιμο Θ-ό μέσα στο πλαίσιο του προσωρινού μας κόσμου.

Χαγκ Σαμέαχ!

Χάνα

To read it in English, click here

Οι δέκα μέρες ανάμεσα στο Ροσς Ασσανά και στο Γιομ Κιπούρ ονομάζονται «Δέκα μέρες της Τεσσουβά ». Τεσσουβά σημαίνει μετάνοια και επιστροφή στον Θ-ό. Σε αυτές τις μέρες ο Θ-ός βρίσκεται πάρα πολύ κοντά μας και είναι μια ιδιαίτερη ευκαιρία για Τεσσουβά.

Πώς γίνεται αυτό; Η ιστορία και το παρελθόν μπορούν να ξαναγραφθούν;

Υπάρχουν δύο τρόποι με τους οποίους ο Θ-ός κυβερνά τον κόσμο: Μέσω των ονομάτων Του «Ελο-ίμ» και «Αβά-για». Το όνομα «Ελο-ίμ» είναι ο κανονικός, ο φυσικός τρόπος του κόσμου: υπάρχουν διαφορές στο χρόνο και στον τόπο. Δεν γίνεται να βρίσκομαι τη Δευτέρα στην Αθήνα και ταυτόχρονα να είναι Πέμπτη και να είμαι στην Λάρισα. Από την άλλη, το όνομα «Αβά-για» είναι πιο υψηλό και πέρα από τον χρόνο και τον τόπο. Ο Θ-ός  τα δημιούργησε και για αυτό δεν Τον περιορίζουν. 

Κανονικά, όταν συνδεόμαστε με τον Θ-ό μέσω του ονόματος «Ελο-ίμ», έχουμε την ελευθερία της επιλογής μόνο σε ό,τι αφορά το μέλλον μας. Το παρελθόν είναι ήδη ορισμένο.

Όταν όμως κάνουμε Τεσσουβά όπως πρέπει, ενωνόμαστε με τον Θ-ό μέσω του ονόματος «Αβά-για», που σημαίνει πως προσπερνάμε τους περιορισμούς του χρόνου. Δηλαδή, έχουμε την δυνατότητα να επηρεάσουμε όχι μόνο το μέλλον μας αλλά και το παρελθόν μας.

Πώς ακριβώς συμβαίνει αυτό; Για παράδειγμα, αν κάποιος σκότωσε κάποιον άλλον, ύστερα από την Τεσσουβά ο πεθαμένος θα ξαναζήσει; Όχι. Το παρελθόν δεν θα αλλάξει, αλλά θα μπορέσουμε να το δούμε με διαφορετικό τρόπο, να του δώσουμε διαφορετική ερμηνεία.

Βασικά, ποιο ήταν το προβληματικό μέρος της αμαρτίας του φόνου; Το αποτέλεσμα, δηλαδή ο θάνατος του θύματος; Όχι. Μόνο ο Θ-ός αποφασίζει πόσο θα ζήσει ο καθένας. Ο Θ-ός είχε αποφασίσει ότι αυτός ο άνθρωπος έπρεπε να πεθάνει. Αλλά κανένας δεν ζήτησε από τον δολοφόνο να το κάνει. Αφού διάλεξε να το κάνει με την ελεύθερη επιλογή του, πρέπει να τιμωρηθεί. Αλλά ο άνθρωπος θα είχε πεθάνει ούτως ή άλλως ακριβώς εκείνη την στιγμή.

Τότε μήπως το προβληματικό μέρος ήταν η πράξη καθεαυτή. Δηλαδή ο φόνος;  Όχι. Μερικές φορές ακριβώς αυτή η πράξη είναι η υποχρέωσή μας, π.χ. για λόγους άμυνας ή όταν κάποιος άλλος κινδυνεύει.

Το πρόβλημα ήταν η πρόθεση του δολοφόνου. Στην συγκεκριμένη στιγμή, έκανε κάτι που ήταν αντίθετο στην θέληση του Θ-ού. Ήταν μια στιγμή που «αποσυνδέθηκε» από τον Θ-ό.

Όμως αυτό είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει με αληθινή και βαθιά Τεσσουβά, που προέρχεται από μεγάλη αγάπη προς στον Θ-ό. Συνδεόμενος με το Όνομα του «Αβά-για» που είναι πέρα από το χρόνο, ο αμαρτωλός μπορεί να αλλάξει την πρόθεση και την ερμηνεία της πράξης του.

Σε αυτήν την περίπτωση η αμαρτία μετατρέπεται σε κάτι που εμβαθύνει την λαχτάρα του ανθρώπου για τον Θ-ό, κάτι που τον σπρώχνει να γίνει καλύτερος άνθρωπος. Μεταφορικά, όπως ένα όχημα χρησιμοποιεί καύσιμο για να προχωρήσει, έτσι μέσω της Τεσσουβά ο άνθρωπος χρησιμοποιεί την αμαρτία για να φτάσει πιο κοντά στο Θ-ό. Δεν πρόκειται πια για ένα ορόσημο που σηματοδοτεί την αποσύνδεση  από τον Θ-ό, αλλά για ένα σημαντικό γεγονός που δυνάμωσε την σχέση με τον Θ-ό.

Ας φανταστούμε, για παράδειγμα, αν ο άνθρωπος, όταν καταλάβει τι έκανε, ιδρύσει μια οργάνωση που θα σώσει πολλές ζωές. Η πράξη από το παρελθόν θα έχει τώρα διαφορετική ερμηνεία, αφού χάρη στην Τεσσουβά που έκανε εξαιτίας της, σώθηκαν τόσοι άνθρωποι. (Αυτό γίνεται επιπλέον της αντίστοιχης τιμωρίας και αποζημίωσης των θυμάτων).

Δεν είναι εύκολο να κάνει κανείς μια τόσο βαθιά Τεσσουβά, αλλά όλοι μπορούμε να προσπαθήσουμε. Να πάρουμε τις αμαρτίες μας από το παρελθόν και να τις χρησιμοποιήσουμε ως κίνητρο και ενέργεια για να κάνουμε περισσότερες καλές πράξεις.

Καλή μας επιτυχία!

Γμαρ Χατιμά Τοβά ΛεΣσανά Τοβά ΟυΜετουκά!

Χάνα 

To read it in English, click here

Όταν κάτι δυσάρεστο συμβαίνει, αμέσως έρχεται το ερώτημα: Ποιανού ήταν η ευθύνη; Τι θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, ώστε να αποφευχθεί το τραγικό αποτέλεσμα; 

Στις σπουδές μου για να γίνω δασκάλα, μάθαμε πολλούς νόμους και προφυλάξεις που το υπουργείο παιδείας όρισε, για την ασφάλεια των παιδιών, τις προδιαγραφές του σχολικού κτιρίου και τους κανόνες για τα διαλείμματα και τις εκδρομές. Αλλά δεν είναι οι πρώτοι που το σκέφτηκαν.

Στην περικοπή Κι Τετσέ αυτής της εβδομάδας ο Θ-ός μας διατάζει να τοποθετήσουμε κάγκελα στις ταράτσες μας, ώστε να μην πέσει κανένας από εκεί και χτυπήσει. Η Μιτσβά αυτή γενικά περιλαμβάνει πολλές προφυλάξεις ασφαλείας, όπως το να είναι σταθερή η σκάλα που έχουμε στο σπίτι και για οτιδήποτε άλλο μπορεί να θέσει σε κίνδυνο κάποιον. Το σπίτι μας πρέπει να είναι ένα ασφαλές μέρος.

Η έκφραση που η Τορά χρησιμοποιεί για να εξηγήσει την Μιτσβά αυτή είναι παράξενη. Ο άνθρωπος δεν έχει πέσει ακόμα, αλλά η Τορά τον αποκαλεί ήδη «נופל» νοφέλ, δηλαδή, πεσμένο (Δευτερονόμιο 22:8). Ο Ράσσι, Ραβίνος Σσλόμο Γιτσχακί, εξηγεί πως πρόκειται για κάποιον που ούτως ή άλλως θα πέσει, επειδή έτσι αποφάσισε ο Θ-ός. Παρόλα αυτά, δεν πρέπει να συμβεί στο δικό μου σπίτι, δεν πρέπει να είμαι εγώ υπεύθυνος για το ατύχημά του.

Αυτή είναι γενικά η εβραϊκή προσέγγιση στη ζωή: Από τη μία πλευρά ο Θ-ός αποφασίζει τι θα γίνει, αλλά από την άλλη εμείς πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε από τη δική μας μεριά. Ο Θ-ός αποφασίζει πόσα λεφτά θα κερδίσουμε, αλλά εμείς πρέπει να πάμε στη δουλειά. Ο Θ-ός αποφασίζει ποιος θα αρρωστήσει, αλλά εμείς πρέπει να προστατεύουμε την υγεία μας, κτλ. κτλ. Ναι, δεν είναι εύκολο να καταλάβουμε πώς αυτές οι δύο πλευρές συνυπάρχουν, αλλά έτσι είναι. Ο Θ-ός δεν δεν περιορίζεται από την δική μας λογική, και έτσι αποφάσισε.

Ας μην υποτιμήσουμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας και την ευθύνη που έχουμε για τους ανθρώπους γύρω μας. Ας πράξουμε έτσι ώστε να διορθώσουμε προβλήματα που συναντούμε. Αν ο Θ-ός με έκανε να τα δω, σημαίνει πως έχω τη δύναμη και την ευθύνη να κάνω κάτι για να βοηθήσω την κατάσταση να αλλάξει.

Αυτή η Μιτσβά μας διδάσκει την εβραϊκή προσέγγιση για την ζωή. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε να την τηρήσουμε και στο πρακτικό επίπεδο. Ας κάνουμε έναν γύρο στο σπίτι μας και ας ελέγξουμε εάν είναι αρκετά ασφαλές. Κάγκελα, πρίζες, κοφτερά εργαλεία, δηλητηριώδη υλικά καθαριότητας κτλ. Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να είναι ασφαλέστερο;

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα

Ραβίνος Σσλόμο Γιτσχακί / Ράσσι (1040–1105). Σημαντικός και φημισμένος σχολιαστής της Βίβλου και του Ταλμούδ. Γεννημένος στο Τρουά της Γαλλίας, ο Ράσσι σπούδασε στις φημισμένες γεσσιβότ του Μάιντς και της Γουόρμς. Τα σχόλια του για την Πεντάτευχο και το Ταλμούδ, τα οποία επικεντρώνονται στην απλή κατανόηση του κειμένου, εμφανίζονται και αναγράφονται σχεδόν σε όλες τις εκδόσεις του Ταλμούδ και της Βίβλου. Πολλοί από τους διάσημους συγγραφείς των Τοσαφότ ήταν απόγονοι του Ράσσι.

To read it in English, click here

Αύριο (Δευτέρα 09/08/2021) θα αρχίσει ο μήνας Ελούλ, ο τελευταίος μήνας στο εβραϊκό ημερολόγιο. Ως τελευταίος, ο μήνας αυτός έχει σημαντικό ρόλο στο «κλείσιμο» της προηγούμενης εβραϊκής χρονιάς και στην προετοιμασία για τον επόμενο χρόνο. Παρόλο που είναι τόσο σημαντικός, ο μήνας Ελούλ δεν έχει ούτε μία γιορτή!

Αντίθετα, ο επόμενος μήνας, ο πρώτος της εβραϊκής χρονιάς, είναι γεμάτος γιορτές: δυο μέρες του Ροσς Ασσανά, μια μέρα του Κιπούρ και εννέα μέρες του Σουκότ και Σιμχάτ Τορά. Γιατί άραγε αυτή η διαφορά;

Ο πρώτος ραβίνος της Χαμπάντ, Ραβίνος Σσνέορ Ζάλμαν του Λιαντί, εξηγεί αυτήν την διαφορά με μία παρομοίωση:

Ο βασιλιάς, συνήθως, βρίσκεται στο παλάτι. Φοράει βασιλικά ρούχα και στέμμα και όλο το σκηνικό γύρω του κάνει τον καθένα που βρίσκεται εκεί να νιώσει την σημαντικότητα του βασιλιά. Δεν μπορεί κάποιος να παρουσιαστεί στον βασιλιά όποτε θέλει. Χρειάζεται να κλείσει ραντεβού μερικούς μήνες πριν, να ετοιμαστεί και μόνο τότε θα μπορέσει να συναντηθεί με τον βασιλιά.

Μερικές φορές ο βασιλιάς βγαίνει από το παλάτι του και πηγαίνει στα χωράφια, να ανταμώσει τους πολίτες. Εκεί εμφανίζεται με απλά ρούχα, χωρίς όλη την πολυτέλεια του παλατιού. Τότε, οποιοσδήποτε θέλει μπορεί να πάει και να μιλήσει με τον βασιλιά. Ο βασιλιάς τους δέχεται όλους με χαμόγελο.

Ο Βασιλιάς στο χωράφι αντιστοιχεί στον Θ-ό κατά τη διάρκεια του μήνα Ελούλ. Πρόκειται για μέρες χωρίς γιορτινή ατμόσφαιρα, που μας εμπνέουν να γίνουμε καλύτεροι. Αν εμείς από μόνοι μας θελήσουμε να βελτιωθούμε, ο Θ-ός τον μήνα Ελούλ, θα βρίσκεται πολύ πιο κοντά μας και θα μας βοηθήσει να το κάνουμε.

Μετά τον μήνα Ελούλ ξεκινά η καινούρια χρονιά, με το μήνα Τισσρί, και αντιστοιχεί στην εποχή που ο Θ-ός βρίσκεται και πάλι στο παλάτι. Όλα είναι γιορτινά και υπάρχει έμπνευση στον αέρα, ακόμη και χωρίς να βάλουμε πολύ κόπο. Τώρα, όποιος ετοιμάστηκε καλά τον προηγούμενο μήνα, θα μπορέσει να βιώσει πολύ ιδιαίτερες γιορτές. Μπαίνει μαζί με τον «Βασιλιά» μέσα στο «παλάτι».

Φυσικά, ο Θ-ός πάντα μας ακούει. Ακόμα και όταν βρίσκεται στο «παλάτι». Απλά χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια. Ο μήνας Ελούλ είναι μια ιδιαίτερη περίοδος που ο Θ-ός είναι ακόμη πιο κοντά μας και πιο προσιτός από ότι συνήθως.

Ας αξιοποιήσουμε σωστά τον μήνα Ελούλ. Ας αναλογιστούμε την χρονιά που πέρασε. Τι ήταν καλό και θα πρέπει να το συνεχίσουμε ή να το δυναμώσουμε; Τι χρειάζεται βελτίωση; Από ποιον θα πρέπει να ζητήσω συγγνώμη; Τι θα μπορούσα να κάνω για να πλησιάσω ακόμα περισσότερο τον Θ-ό; Τι θα μπορούσα να κάνω ώστε να είμαι καλύτερος/η γονιός/σύζυγος/γιος/κόρη; Τι θα μπορούσα να κάνω για να γίνω καλύτερος άνθρωπος;

Οι αποφάσεις του μήνα Ελούλ έχουν ιδιαίτερη δύναμη. Ας την αξιοποιήσουμε! 

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα 

To read it in English, click here

Η δασκάλα ρώτησε τους μαθητές, ποια προσευχή λένε πριν το φαγητό; Ο μικρός Μωσσέ απάντησε πως αυτός δεν λέει προσευχή, δεν χρειάζεται, αφού η μαμά του είναι καλή μαγείρισσα…

Σοβαρά τώρα, γιατί πρέπει να ευλογήσουμε τον Θ-ό όταν τρώμε; Εκείνος, που είναι τόσο Υψηλός, τι τις χρειάζεται τις ευλογίες μας;

Η αλήθεια είναι πως εμείς χρειαζόμαστε τις ευλογίες Του περισσότερο από ότι ο Θ-ός τις χρειάζεται. Πρέπει να παρατηρούμε τις ευλογίες που έχουμε λάβει. Πρέπει να θυμόμαστε Ποιος μας τις έδωσε και να Τον ευχαριστήσουμε. Και γιατί μας έφερε όλα αυτά στην ζωή μας; Ώστε να τα χρησιμοποιήσουμε για να κάνουμε τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος.

Σήμερα είναι μια καλή ευκαιρία να συζητήσουμε για τις ευλογίες του φαγητού, αφού στην Περικοπή Έκεβ αυτής της εβδομάδας διαβάζουμε για την εντολή του Θ-ού: «Και θα φας, και θα χορτάσεις, και θα ευλογήσεις τον Κύριο τον Θ-ό σου» (Δευτερονόμιο 8:10) .

Πώς το κάνουμε;

Πρώτα, πριν φάμε, λέμε μια ευλογία, όπου υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας πως ο κόσμος ανήκει στον Θ-ό και ζητάμε την άδεια Του να τον χρησιμοποιήσουμε. 'Έχουμε έξι ομάδες τροφίμων με διαφορετικές ευλογίες: α. το ψωμί, β. ό,τι φτιάχνεται με αλεύρι εκτός από το ψωμί, γ. το κρασί, δ. τα φρούτα, ε. τα λαχανικά και στ. όλα τα υπόλοιπα φαγητά.

Ύστερα, αφού χορτάσουμε, λέμε την αντίστοιχη ευλογία και ευχαριστούμε τον Θ-ό.

Ας δοκιμάσουμε αυτήν την εβδομάδα να πούμε την ευλογία πριν από τα λαχανικά που τρώμε:

«Μπαρούχ ατά Αντο-νάι Ελο-ένου μέλεχ αολάμ μπορέ περί αανταμά».

Ευλογητός Εσύ Κύριε, ο Θ-ός μας, Βασιλιά του κόσμου που έφτιαξες τον καρπό της γης.

Αντιγράψτε την σε ένα χαρτάκι και κρεμάστε την πάνω στο ψυγείο. Δεν παίρνει πολύ ώρα, αλλά σημαίνει τόσα πολλά.

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα