Τορά για Τώρα!

To read it in English, click here

Ο Ιωσήφ (ο γιος του Ιακώβ) πέρασε δύσκολα χρόνια. Ως μικρό παιδί έχασε την μητέρα του. Στα 17 του, τα αδέρφια του τον πούλησαν ως σκλάβο σε ένα καραβάνι εμπόρων ώσπου τελικά αυτοί τον πούλησαν στην Αίγυπτο. Η γυναίκα του αιγύπτιου αφεντικού του, με δολοπλοκία τον έριξε στην φυλακή. Έμοιαζε σαν να μην γινόταν να φτάσει πιο χαμηλά... Τι θα μπορούσε να αλλάξει την κατάσταση του;

Η αλλαγή όμως της κατάστασης, η στροφή, δεν άργησε να φτάσει. Στο κελί που βρισκόταν  έβαλαν και δύο υπηρέτες του Φαραώ. Ένα βράδυ είδαν παράξενα όνειρα και ξύπνησαν πολύ προβληματισμένοι. Ο Ιωσήφ παρατήρησε πως η διάθεση τους ήταν κακή και τους ρώτησε τι έγινε. Όταν άκουσε τα όνειρα τους, τα ερμήνευσε, και η ερμηνεία του όντως πραγματοποιήθηκε. Δυο χρόνια αργότερα ο Φαραώ είδε επίσης δυο παράξενα όνειρα που κανένας δεν κατάφερε να του τα εξηγήσει. Ξαφνικά ο υπηρέτης; θυμήθηκε τον Ιωσήφ και τον συνέστησε ως ονειροκρίτη, με αποτέλεσμα ο Φαραώ να τον βγάλει από τη φυλακή και να τον κάνει αντιβασιλέα του.

Παρατηρήσατε πού ήταν η στροφή στην ιστορία του Ιωσήφ όπου άρχισαν τα καλά πράγματα στην ζωή του; Όταν παρόλα τα βάσανά του, ο Ιωσήφ δεν ξέχασε ότι βρισκόταν εκεί για κάποιον λόγο. Παρόλο που πέρναγε ο ίδιος δύσκολες μέρες, νοιάστηκε για τους άλλους φυλακισμένους που ήταν κατσουφιασμένοι. Εκείνη ήταν η στιγμή που άρχισε η λύτρωσή η του.

Αυτή η ιστορία μπορεί να μας διδάξει πολλά.

Πρώτον, πόσο σημαντικό είναι να νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον. Μια απλή καλημέρα που δεν στοιχίζει τίποτα, μπορεί να είναι πολύ σημαντική για τον άλλο.

Δεύτερον, τι συμβαίνει σε εμάς όταν βοηθάμε κάποιον; Η δική μας ζωή αλλάζει και γίνεται γεμάτη νόημα. Αυτή είναι η αρχή της λύτρωση, της προσωπικής λύτρωσης του καθενός μας και της λύτρωσης ολόκληρου του εβραϊκού λαού, με τον ερχομό του Μεσσία πολύ σύντομα.

Τώρα που σας γράφω βρίσκομαι μαζί με μερικές φίλες μου, στο δρόμο για το αεροδρόμιο, για να πάω στη Νέα Υόρκη, στον Ρέμπε εκεί που έζησε ο Ρέμπε, Ραβίνος Μενάχεμ Μέντελ Σσνέερσον. Εκεί θα μελετήσουμε στη συναγωγή του Ρέμπε και θα προσευχηθούμε στο μέρος ταφής του. Ο Ρέμπε πάντα νοιαζόταν για τον καθένα, όσο για τα υλικά ζητήματα τόσο και για τα πνευματικά, και μας δίδαξε να νοιαζόμαστε και εμείς. Δεν ήταν ένας απλός ραβίνος, ήταν ηγέτης.

Θα χαρώ να προσευχηθώ για εσάς. Στείλτε μου το εβραϊκό σας όνομα και το εβραϊκό όνομα της μητέρας σας (π.χ. Χάνα μπατ Νεχάμα).

Σσαμπάτ Σσαλόμ και Χαρούμενο Χανουκά!

Χάνα

To read it in English, click here

Kyle Taylor from London, 84 Countries [Creative Commons BY 2.0] 

Πριν μερικά χρόνια υπήρξε μια ολόκληρη συζήτηση στο Ισραήλ για την μείωση της ηλικίας που μπορεί κανείς να αποκτήσει δίπλωμα οδήγησης, δηλαδή από τα 18, να κατέβει στα 16 και 9 μήνες. Μερικοί νόμιζαν πως πρόκειται για κάτι θετικό, ενώ άλλοι έλεγαν πως τα δεκαεξάχρονα παιδιά είναι ακόμα μικρά.

Εσείς τι νομίζετε; Από ποια ηλικία μπορεί κάποιος να θεωρείται ώριμος ενήλικας, δηλαδή κάποιος που να μπορούμε να εμπιστευτούμε τόσο τον ίδιο όσο και την κρίση του;

Στον Ιουδαϊσμό, η ενηλικίωση των αγοριών είναι στα 13 χρόνια – το Μπαρ Μιτσβά. (Τα κορίτσια ωριμάζουν νωρίτερα, γι' αυτό η ενηλικίωση τους – Μπατ Μιτσβά – είναι στα 12 χρόνια). Γιατί συγκεκριμένα σε αυτήν την ηλικία; Υπάρχουν δυο γνώμες:

Η πρώτη γνώμη, προέρχεται από την ιστορία του Σσιμόν και του Λεβή (2^ος & ο 3^ος γιος του Ιακώβ) από την περικοπή Βαγισσλάχ αυτής της εβδομάδας. Ο Σσχεμ, ο γιος του τοπικού ηγέτη, ερωτεύτηκε την αδερφή τους, την Ντίνα, και την πήρε ενάντια στην θέληση της. Όταν τα αδέλφια της, Σσιμόν και Λεβή το άκουσαν, πήραν τα όπλα τους και πήγαν και την έσωσαν. Καθώς η Τορά μας διηγείται αυτήν την ιστορία, αποκαλεί τον Σσιμόν και τον Λεβή άντρες, παρόλο που ο Λεβή ήταν τότε μόνο 13 χρονών. Από αυτό συμπεραίνουμε πως σύμφωνα με την ανθρώπινη φύση, σε αυτήν την ηλικία το παιδί ωριμάζει αρκετά ώστε να μπορέσει να καταλάβει μια κατάσταση και να πράξει ανάλογα.

Σύμφωνα με τη δεύτερη γνώμη, δεν υπάρχει λογική εξήγηση γιατί επιλέχτηκε η ηλικία 13 χρονών. Είναι ένας από τους νόμους που ο Θ-ός δίδαξε στον Μωυσή χωρίς να εξηγήσει το γιατί.

Το Μπαρ Μιτσβά είναι η μέρα που ο Εβραίος λαμβάνει την υποχρέωση να τηρήσει τις Θ-ΐκές εντολές (μέχρι τότε αποτελεί ευθύνη των γονιών). Το ερώτημα δεν είναι μόνο γιατί ορίστηκε η ηλικία των 13 ετών, αλλά ποιος είναι ο σωστός τρόπος να αρχίσει κανείς να τηρεί την Τορά και τις Μιτσβότ.

Σύμφωνα με την πρώτη γνώμη, αρχίζουμε με εντολές που μπορούμε να καταλάβουμε με το ανθρώπινο μυαλό μας. Μόνο αφού συνηθίσουμε αυτό, μπορούμε να προχωρήσουμε να τηρούμε και τις εντολές που δεν καταλαβαίνουμε.

Η δεύτερη γνώμη λέει ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή, ότι η τήρηση των Μιτσβότ βασίζεται στην υπακοή, που είναι ανώτερη από την ανθρώπινη λογική. Μπορούμε (και οφείλουμε) μετά να μελετήσουμε και να καταλάβουμε τις Μιτσβότ, αλλά η βάση της τήρησης τους δεν είναι η κατανόηση τους.

Όμως, και η πρώτη γνώμη συμφωνεί πως, η τήρηση των εντολών απαιτεί υπακοή, η οποία είναι ανώτερη από το μυαλό και την κατανόηση μας. Ο Σσιμόν κι ο Λεβή μπήκαν σε κίνδυνο για την αδερφή τους, μια πράξη αυτοθυσίας που δεν είναι κάτι πολύ λογικό...

Μόνο αν έχουμε την υπακοή, δηλαδήτην ανώτερη από το μυαλό αφοσίωση για τον Θ-ό, συνδυάζοντάς την με την κατανόηση, τότε μπορούμε να Τον υπηρετήσουμε σωστά.

Ας σκεφτούμε μια Μιτσβά που μας είναι δύσκολο να καταλάβουμε με την λογική μας και ας προσπαθήσουμε να την τηρήσουμε, τουλάχιστον μια φορά κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας. Να αποφύγουμε να αναμείξουμε κρέας και γαλακτοκομικά στην διατροφή μας θα μπορούσε να είναι μια καλή ιδέα. Έτσι σίγουρα θα φέρουμε τον Μεσσία τώρα!

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα