Τορά για Τώρα!

To read it in English, click here

Έχετε συναντήσει ανθρώπους που θεωρούν τους εαυτούς τους τόσο σημαντικούς που δεν θα κάνουν την οποιαδήποτε δουλεία; Έχετε προσέξει πως υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι αυτά που έχουν να κάνουν είναι τόσο πιο σημαντικά που αν κάποιος τους ζητήσει κάτι απλοϊκό, όπως οδηγίες για το πως να πάει κάπου, δεν θα ασχοληθούν;

Στον Ιερό Ναό τα πράγματα συνέβαιναν αλλιώς.

Οι κοανίμ - οι ιερείς - είχαν πολλές εργασίες να κάνουν στο Ναό. Να ευλογήσουν το λαό, να διδάξουν στον κόσμο την Τορά, να κάνουν τις θυσίες κτλ. Αλλά είχαν και να καθαρίσουν το Ναό και να πετάξουν τα σκουπίδια εκτός της πόλης.

Θα νομίζαμε πως οι ιερείς οι οποίοι ασχολούνταν να βγάζουν τα σκουπίδια εκτός της πόλης δεν ήταν οι ίδιοι με αυτούς που έκαναν τις θυσίες ή που ευλογούσαν το λαό. Φανταζόμαστε ότι υπήρχε διαφορά θέσεων και ιεραρχίας. Δηλαδή ότι οι σημαντικοί ιερείς ασχολιόντουσαν με τις διδασκαλίες και τις ευλογίες και οι υπόλοιποι ιερείς με τις καθαριότητες.

Η αλήθεια είναι όμως πως ήταν ακριβώς οι ίδιοι ιερείς που έκαναν όλες τις δουλειές. Άλλαζαν τα ρούχα τους και πήγαιναν να κάνουν όλες τις εργασίες, από το να ευλογήσουν τον λαό έως του να πετάξουν τα σκουπίδια. Έκαναν όλα όσα ήταν απαραίτητο στον Ναό, ακόμα και τις δραστηριότητες που συνήθως δεν ανεβάζουμε στο Facebook και στα socialmedia.

Όλες αυτές οι εργασίες είναι τα στάδια της υπηρεσίας προς τον Θ-ό. Συμπεριλαμβάνουν τις προετοιμασίες πριν, το καθάρισμα μετά και όλες τις άλλες ενδιάμεσες εργασίες. Δεν υπάρχουν λιγότερο ή περισσότερο σημαντικές εργασίες.

Έτσι έκανε και ο Ραβίνος Χιγιά, την εποχή του Ταλμούδ. Είδε πως υπήρχαν πολλά χωριά που δεν είχαν δάσκαλο και ραβίνο. Οι κάτοικοι δεν ήξεραν την Τορά και υπήρχε κίνδυνος να ξεχάσουν τον εβραϊσμό τους. Πήρε λοιπόν την κατάσταση στα χέρια του. Φύτεψε λινάρι και όταν μεγάλωσε έφτιαξε από αυτό σχοινιά. Με αυτά έφτιαξε δίχτυα, με τα οποία έπιασε ελάφια. Έσφαξε τα ελάφια, έδωσε το κρέας σε φτωχούς και αφού επεξεργάστηκε το δέρμα τους, έγραψε βιβλία, την Τορά και την Μισσνά. Με αυτά τα βιβλία που έφτιαξε πήγαινε σε κάθε χωριό, μάζευε τα παιδιά και δίδασκε στο καθένα, από ένα τεύχος της Τορά. Έπειτα τους έλεγε να διδάξουν ο ένας τον άλλον αυτά που είχαν μάθει ενώ εκείνος συνέχιζε για το επόμενο χωριό.

Ο Ραβίνος Χιγιά, παρόλο που ήταν πολύ σπουδαίος και σημαντικός ραβίνος, δεν δίσταξε να κάνει μια σειρά από “απλά” πράγματα για να βοηθήσει την κατάσταση και για να υπηρετήσει τον Θ-ό.

Ας προσπαθήσουμε να συμπεριφερόμαστε και εμείς με αυτόν τον τρόπο. Να μην σκεφτόμαστε πως τα διάφορα απλά πράγματα δεν ταιριάζουν να τα κάνουμε εμείς αλλά να πραγματοποιούμε το θέλημα του Θ-ού σε κάθε περίσταση.

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα

To read it in English, click here

Πουρίμ! Η πιο χαρούμενη γιορτή του χρόνου πλησιάζει. Τι συνέβη ακριβώς; Τι γιορτάζουμε;

Ο Αχασσβερόσς, ο μεγάλος βασιλιάς 127 χωρών (σχεδόν όλου του τότε κόσμου) ψάχνει μια καινούρια βασίλισσα, αφού σκότωσε την πρώτη του γυναίκα. Μετά από τέσσερα χρόνια ψαξίματος διαλέγει από όλες τις γυναίκες την Εσθήρ. Ήταν μια εβραία γυναίκα, που δεν ήθελε με τίποτα να παντρευτεί τον αλλόθρησκο βασιλιά, αλλά ήταν υποχρεωμένη να το κάνει.

Ο μεγάλος υπουργός, ο Αμάν, βγάζει μια νέα σκληρή διαταγή: Να σκοτώσουν σε όλο το βασίλειο, όλους τους Εβραίους, μεγάλους και μικρούς, σε μια συγκεκριμένη μέρα. Ήταν μια πολύ δύσκολη διαταγή. Όλοι οι Εβραίοι εκείνα τα χρόνια, ζούσαν στο βασίλειο του Αχασσβερόσς. Δεν είχαν που να κρυφτούν ή να ξεφύγουν. Αυτή η διαταγή σήμαινε ολοκληρωτικό αφανισμό του εβραϊκού λαού.

Ο Μορδεχάι, που ήταν ξάδερφος της Εσθήρ, αποφάσισε να επέμβει υπέρ του εβραϊκού λαού. Έστειλε μήνυμα στην Εσθήρ, ότι έπρεπε να πάει εκτάκτως στον βασιλιά και να του ζητήσει να ακυρώσει αυτή τη διαταγή. Η Εσθήρ φοβόταν γιατί σύμφωνα με τον νόμο, δεν μπορούσε να μιλήσει στον βασιλιά παρά μόνο όταν αυτός την καλούσε. Ο Αχασσβερόσς δεν την είχε καλέσει παραπάνω από 30 μέρες… Εάν πήγαινε να του μιλήσει μπορεί να την σκότωνε!

Ο Μορδεχάι της εξήγησε πως δεν μπορούσε να κάτσει αδιάφορη και να μην κάνει τίποτα. Ίσως ο Θ-ός την είχε φέρει σε αυτήν τη θέση, για αυτήν ακριβώς την στιγμή. Έπρεπε να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που είχε προκειμένου να σώσει το λαό της. Για αυτό ο Θ-ός την έκανε βασίλισσα και αυτός ήταν και ο λόγος όλης της ιστορίας της! Η Εσθήρ όντως το κάνει και μιλάει με τον Αχασσβερόσς και σαν θαύμα ο βασιλιάς πείθεται και ο εβραϊκός λαός μας σώζεται. Γι’ αυτό γιορτάζουμε μέχρι και σήμερα την γιορτή του Πουρίμ.

Στη ζωή μας και εμείς βρίσκουμε τον εαυτό μας σε παρόμοια θέση με αυτήν που βρέθηκε η Εσθήρ. Κάποιος που χρειάζεται βοήθεια, κάποιο πρόβλημα που χρειάζεται λύση και ίσως εμείς είμαστε εκείνοι που έχουμε το κλειδί της σωτηρίας. Αλλά ίσως και να φοβόμαστε ότι δεν μπορούμε πραγματικά να βοηθήσουμε. Η ιστορία του Πουρίμ όμως μας παροτρύνει να πράξουμε. Να μην δειλιάσουμε. Γιατί υπάρχει λόγος που ο Θ-ός μας έφερε σε αυτήν την θέση. Ίσως ήταν ακριβώς για να είμαστε ο σωστός άνθρωπος στο σωστό μέρος, την σωστή στιγμή προκειμένου να βοηθήσουμε την συγκεκριμένη κατάσταση…

Ας εκμεταλλευτούμε όλες τις ευκαιρίες που έχουμε, με όλες τις δυνάμεις που μας δόθηκαν, στην συγκεκριμένη θέση που μας έβαλε ο Θ-ός ώστε να σώσουμε την κατάσταση.

Μακάρι να περάσουμε από την μεγάλη χαρά του Πουρίμ στην ακόμα μεγαλύτερη χαρά του ερχομού του Μεσσία!!!

Πουρίμ Σαμέαχ και Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα