Τορά για Τώρα!

To read it in English, click here

Ένας ζητιάνος ρωτήθηκε τι θα έκανε με τα λεφτά εάν κέρδιζε το λαχείο. Απάντησε αμέσως πως θα έχτιζε μια πολύ ιδιαίτερη συναγωγή. Μια συναγωγή που μόνο ο ίδιος θα είχε άδεια να μαζέψει χρήματα!

Μπορεί να δώσουμε οικονομική βοήθεια σε έναν ζητιάνο, αλλά θέλει πολύ περισσότερο κόπο ώστε να αλλάξει ο τρόπος που σκέπτεται…

Στην περικοπή Εκέβ αυτής της εβδομάδας, ο Μωυσής περιγράφει την έρημο που έπρεπε να διασχίσουν για να φτάσουν στη Γη της Επαγγελίας ως μεγάλη και τρομερή, όπου υπάρχουν φίδια, σκορπιοί κ.α. Η Έρημος συμβολίζει την εξορία όπου είμαστε και τώρα, μέχρι να έρθει ο Μεσσίας.

Το σκεπτικό πολλών ανθρώπων είναι ότι ο κόσμος γύρω μας είναι σπουδαίος και σημαντικός. Ότι πρέπει να υπολογίζουμε την γνώμη των άλλων όταν παίρνουμε αποφάσεις…  Ότι ένα σημαντικό κριτήριο επιλογής είναι πόσο δημοφιλής είναι μια συγκεκριμένη πράξη. Αν κάτι είναι δημοφιλές, αξίζει να το κάνουμε, αν όχι, τότε γιατί να είμαστε οι μόνοι που θα το πράξουμε; Ίσως να μην έχουμε μέσα μας αρκετή αυτοπεποίθηση να κάνουμε αυτό που νομίζουμε σωστό.

Με αυτό το σκεπτικό όμως, δεν θα πάμε μακριά. Γιατί κάπως έτσι, ακολουθώντας συνεχώς το δημοφιλές και το σύνηθες, χάνεται σταδιακά η ιδιαίτερη προσωπικότητα και η ξεχωριστή ταυτότητα του κάθε ανθρώπου. Γινόμαστε ίδιοι, σαν όλους τους υπόλοιπους.

Έτσι και εμείς, για να βγούμε από την εξορία μας, πρέπει να αλλάξουμε το σκεπτικό μας. Να σκεφτόμαστε ελεύθερα! Η Έρημος που πρέπει να διασχίσουμε για να φτάσουμε στη Γη της Επαγγελίας μας, δεν είναι «μεγάλη και τρομερή». Δηλαδή, ο «κόσμος» δεν έχει την μεγάλη σημασία που του αποδίνουμε. Ο Θ-ός μας έχει επιλέξει για κάποιο σκοπό και μας έχει δώσει τη δύναμη να κάνουμε το σωστό.

Ακόμα και αν κανένας άλλος από τους γύρω μας δεν αφιερώνει χρόνο στην μελέτη της Τορά, ακόμα κι αν είμαστε οι μόνοι στο περιβάλλον μας που με τίποτα δεν θα φάμε γαλακτοκομικά μαζί με κρέας, ακόμα και αν είμαστε οι μόνοι στην τάξη μας που δεν αντιγράφουμε στα διαγωνίσματα, ακόμα και αν είμαστε οι μόνοι στην γειτονία μας που διαχωρίζουμε τα σκουπίδια μας σε ανακυκλώσιμα και μη, αυτό δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει.

Μακάρι σύντομα να αλλάξουμε σκεπτικό και ο Θ-ός επίσης να μας βγάλει από την εξορία, φέρνοντας μας τον Μεσσία, που θα μας ελευθερώσει από όλα τα προβλήματα και τις έγνοιες μας.

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα

To read it in English, click here

Ένας Αμερικάνος τουρίστας πήγε για διακοπές στο Ισραήλ. Γυρνώντας, ρωτήθηκε πώς ήταν εκεί. Ο τουρίστας απάντησε: «Τι υπέροχη χώρα! Εδώ υπάρχουν τόσοι Εβραίοι που δεν ξέρουν εβραϊκά, ενώ εκεί ακόμα και τα τετράχρονα μιλάνε τέλεια εβραϊκά!»

Αλλά ακόμη και κάποιος που δεν ξέρει τέλεια εβραϊκά γνωρίζει τη βασική προσευχή «Σσεμά Ισραέλ Αδο-νάι Ελο-ένου, Ανδο-νάι Εχάντ». Ή στην ελληνική μετάφραση «Άκουσε Ισραήλ, ο Κύριος ο Θ-ός σου, ο Κύριος είναι Ένας». Αυτή είναι η πρώτη προσευχή που διδάσκουμε στα μικρά, μόλις αρχίζουν να μιλάνε και με αυτή τη προσευχή οι Εβραίοι φεύγουν από την ζωή. Τη λέμε κάθε πρωί και κάθε βράδυ.

Αφού όμως είναι τόσο σημαντική και κεντρική στη ζωή μας, ας προσπαθήσουμε λίγο να καταλάβουμε το βάθος της.

Λέγοντας το Σσεμά Ισραέλ δεν εννοούμε μόνο πως ο Θ-ός είναι ο μοναδικός Θ-ός, και δεν υπάρχει άλλος. Εννοούμε πως είναι πραγματικά Μοναδικός, δεν υπάρχει τίποτα εκτός από τον Θ-ό. Ο κόσμος μας είναι ένα μαζί Του. Ό,τι βλέπουμε είναι πραγματικά μια «επέκταση» του Θ-ού.

Αυτός δημιουργεί τον κόσμο κάθε στιγμή, ξανά και ξανά. Αν σταματούσε ο Θ-ός να αναδημιουργεί τον κόσμο και να μας δίνει ζωή έστω για μια στιγμή, ο κόσμος θα επέστρεφε στο τίποτε. Όπως οι ήρωες σε ταινία που μοιάζουν πραγματικοί, αλλά αν  η μηχανή προβολής σταματήσει για μια στιγμή να τους προβάλει, θα πάψουν να υπάρχουν...

Αν το σκεφτούμε λίγο, αυτό είναι θαυμάσιο. Κάθε δευτερόλεπτο, ο Θ-ός αναδημιουργεί εμένα, δηλαδή θέλει εμένα εδώ, στον κόσμο Του, για να εκπληρώσω την αποστολή μου.

Αυτή η σκέψη μας ενθαρρύνει να Τον αγαπάμε και να τηρούμε τις εντολές Του, όπως λέμε στη συνεχεία του Σσεμά Ισραέλ.

Ας αποφασίσουμε όλοι μας, κάθε βράδυ πριν πάμε για ύπνο, να λέμε το Σσεμά Ισραέλ. Δεν μας παίρνει ούτε δυο λεπτά και είναι ένα υπέροχο κλείσιμο για την ημέρα μας.

Σσαμπάτ Σσαλόμ

Χάνα

To read it in English, click here

Ποιο είναι αυτό που μισείτε να ακούτε περισσότερο από όλα;

Πολλοί μάλλον θα απαντούσαν πως είναι η κριτική. Μια κριτική μπορεί να μας βγάλει όλο τον αέρα από τα πανιά και να μας κάνει να προτιμήσουμε να μην κάνουμε τίποτα. Μας αποδυναμώνει από το να προσπαθούμε.

Από την άλλη, όμως, χρειαζόμαστε την κριτική. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να βελτιωθούμε. Ο άνθρωπος συνήθως δεν βλέπει τα πράγματα που πρέπει να βελτιώσει στο εαυτό του...

Υπάρχει τρόπος να ειπωθεί μια καλή κριτική;

Στην περικοπή Ντβαρίμ αυτής της εβδομάδας, ο Μωυσής ξεκινάει την τελευταία του ομιλία προς τον εβραϊκό λαό. Σε αυτήν την ομιλία επιπλήττει τους Εβραίους για τις αμαρτίες τους. Ο Μωυσής δεν περιγράφει με λεπτομέρειες τις αμαρτίες, μόνο τις υπαινίσσεται. Επίσης, κατακρίνει τις αμαρτίες αλλά δείχνει κατανόηση προς τους αμαρτωλούς.

Για παράδειγμα, για να αναφερθεί στην αμαρτία με το Χρυσό Μοσχάρι, μιλάει για ένα μέρος που λέγεται «Ντέι Ζαάβ», δηλαδή «Αρκετός Χρυσός». Δεν υπάρχει όμως μέρος με αυτήν την ονομασία. Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για την αμαρτία. Αλλά ο Μωυσής δείχνει κατανόηση: Είχαν τόσο πολύ χρυσάφι που τους ήταν τόσο δύσκολο να μην παρασυρθούν...

Όταν η κριτική λέγεται με τόση αγάπη και έγνοια, με αληθινά καλές προθέσεις, ο άλλος τη δέχεται.

Ας προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Μωυσή. Αν είναι να ασκήσουμε κριτική, να σκεφτόμαστε καλά τι θέλουμε να πούμε και να μη βιαστούμε. Να σκεφτόμαστε με αγάπη και κατανόηση τον παραλήπτη της κριτικής μας, να διαλέξουμε με προσοχή τις λέξεις μας ώστε να μη τον ντροπιάσουμε ή να τον πληγώσουμε. Έτσι η κριτική θα είναι όντως χρήσιμη.

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα