Printed fromChabad.gr
ב"ה

Τορά για Τώρα!

Πώς να φύγουμε από τη ζώνη ασφαλείας μας - Λεχ Λεχά

 To read it in English, click here

 Blog Chanchie (12).png

Φανταστείτε πως θέλετε να πάτε κάπου που δεν έχετε πάει ποτέ οδηγώντας. Πληκτρολογείτε τη διεύθυνση στο GPS και περιμένετε να ακούσετε τις οδηγίες. Αλλά, αντί να σας πει οδηγίες για την διαδρομή, σας εξηγεί από πού να φύγετε: «βγες από την οδό Ηρακλείτου αριθμό 43». Αν αυτό συμβεί με το GPS, μάλλον το μηχάνημα έχει τρελαθεί. Αλλά θα εκπλαγείτε να μάθετε πως έτσι ακριβώς ο Θ-ός δίνει κατευθύνσεις στον Αβραάμ, στην Παρασσά Λεχ Λεχά αυτής της εβδομάδας.

Ο Θ-ός απευθύνεται στον Αβραάμ και με μεγάλη λεπτομέρεια του λέει από πού να φύγει «… από την γη σου, από την γενέτειρά σου και από το πατρικό σου σπίτι» αλλά δεν του λέει πού να πάει. Αναφέρει μόνο: «… προς τη γη που θα σου δείξω». Αλλά, γιατί ο Θ-ός πρέπει να περιγράψει στον Αβραάμ από πού να φύγει. Αφού το ξέρει. Δεν θα ήταν καλύτερο να του πει πού να πάει;

Η εντολή του Θ-ού στον Αβραάμ, να βγει και να φύγει από όπου βρίσκεται, δεν αφορά μόνο το κυριολεκτικό περπάτημα, αλλά έχει και μεταφορική έννοια. Ο Θ-ός εξηγεί στον Αβραάμ πως για να προχωρήσει πρέπει να «βγει» από τον εαυτό του, από την ζώνη ασφαλείας του. Αυτό εκφράζεται στις τρεις λεπτομέρειες που αναφέραμε πριν, σχετικά με το από πού ο Αβραάμ πρέπει να φύγει. Από πού πρέπει όλοι μας να «φύγουμε» για να προχωρήσουμε.

Πρώτον, πρέπει να αφήσουμε πίσω τον χαρακτήρα μας που τον συμβολίζει η γη. Άλλοι είναι πιο αυστηροί, άλλοι πιο χαλαροί. Άλλοι είναι ευσυγκίνητοι, άλλοι πολύ σοβαροί. Για να προχωρήσουμε όμως πρέπει να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας και να κάνουμε το σωστό, ακόμη και αν δεν ταιριάζει με τον χαρακτήρα μας. Ακόμα και αν δεν ταιριάζει με αυτό που έχουμε συνηθίσει να κάνουμε. Να διαλέγουμε το πιο σωστό και όχι το πιο εύκολο.

Δεύτερον, πρέπει να αφήσουμε την γενέτειρά μας, δηλαδή τις επιρροές του πολιτισμού που μεγαλώσαμε. Ο καθένας επηρεάζεται από την κοινωνία του και τις συνήθειες του τόπου του. Όμως το τι είναι διαδεδομένο ή συνηθίζεται δεν θα πρέπει να είναι μέρος των αποφάσεών μας. Δεν πρέπει να φοβόμαστε να είμαστε διαφορετικοί από τους άλλους, όσο ξέρουμε πως αυτό που κάνουμε είναι το σωστό.

Τέλος, πρέπει να αφήσουμε το πατρικό μας σπίτι. Το σπίτι που μεγαλώσαμε μας επηρεάζει πολύ, αλλά δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ως δικαιολογία. Αν αποκτήσαμε μια κακιά συνήθεια στο σπίτι, πρέπει να την ξεφορτωθούμε. Αν δεν τηρούσαν οι γονείς μας κάποια Μιτσβά, αυτό δεν σημαίνει πως και εμείς δεν έχουμε υποχρέωση να την τηρούμε. Επιπλέον, όσες καλές συνήθειες μάθαμε στο σπίτι μας, θα πρέπει να τις υιοθετήσουμε σαν δικές μας. Να μην τις κάνουμε μόνο και μόνο επειδή έτσι έκαναν οι γονείς μας, αλλά επειδή εμείς νιώθουμε πως είναι κάτι σημαντικό.

Ας ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας, ας βγούμε από την ζώνη ασφαλείας μας, ας μην αφήσουμε τις συνήθειες μας και το περιβάλλον μας, οικογενειακό ή κοινωνικό, να μας σταματήσει! Ας σκεφτούμε κάτι στην ζωή μας που έχουμε μπλοκάρει λόγο του χαρακτήρα μας, των συνήθειών μας ή του φόβου του «τι θα πουν όλοι οι άλλοι».

Ας αποφασίσουμε ένα μικρό βήμα που θα κάνουμε για να ξεπεράσουμε αυτό το εμπόδιο. Δεν θα είναι εύκολο. Αλλά ακόμα και ένα μικρό βήμα μπορεί να μας πάει πολύ μακριά.

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα 

Τα τρία θύματα του κουτσομπολιού - Νόαχ

To read it in English, click here

Blog Chanchie (10).png

 

Η περικοπή Νόαχ αυτής της εβδομάδας ξεκινάει λέγοντας: «Αυτή είναι η γενεαλογία του Νώε». Θα περιμέναμε η συνέχεια της πρότασης να είναι τα ονόματα των παιδιών του Νώε. Αντί για αυτό, η Τορά σταματάει για να περιγράψει τον ίδιο τον Νώε και να μας πει πως ήταν ένας δίκαιος άνθρωπος και μόνο μετά αναφέρεται στα ονόματα των παιδιών του. Γιατί αυτή η απόκλιση από το αρχικό θέμα;

Για να απαντήσουμε αυτό το ερώτημα, θα πρέπει πρώτα να καταλάβουμε κάτι ακόμα.

Το Ταλμούδ αναφέρει πως το λασσόν αρά (κυριολεκτικά κακιά γλώσσα, δηλαδή κουτσομπολιό) «σκοτώνει» μεταφορικά τρεις ανθρώπους: αυτόν που διηγείται το κουτσομπολιό, αυτόν που το ακούει και το άτομο για το οποίο μιλάνε. Μπορούμε να καταλάβουμε γιατί τιμωρούνται ο/η κουτσομπόλης/α και το ακροατήριο του/της, αφού το λασσόν αρά είναι πολύ σοβαρή αμαρτία, αλλά γιατί πρέπει να υποφέρει ο καημένος που γι’ αυτόν μίλησαν;

Όταν μιλάμε, αποκαλύπτουμε τις σκέψεις μας, που προηγουμένως ήταν κρυμμένες. Γενικά, τα λόγια μας έχουν μεγάλη δύναμη στο να αποκαλύψουν κρυμμένα πράγματα. Όταν κάποιος μιλάει για τα κακά χαρακτηριστικά ή τις κακές πράξεις κάποιου ανθρώπου, αποκαλύπτει αυτό το κακό και το ενδυναμώνει. Έτσι, το λασσόν αρά επηρεάζει και τον καημένο για τον οποίο έγινε η συνομιλία.

Το ίδιο ισχύει και με τα θετικά λόγια. Όταν μιλάμε για τα καλά πράγματα που έχει κάποιος, τα βοηθάμε να φανερωθούν και να ενδυναμωθούν ακόμα περισσότερο.

Αυτός είναι και ο λόγος που η Τορά σταματά και αναφέρει καλά λόγια για τον Νώε, για να ενδυναμώσει τα θετικά του. Γιατί αυτός, που ήταν ο μόνος τίμιος άνθρωπος σε όλον τον πλανήτη, χρειαζόταν μεγάλη δύναμη να μην παρασυρθεί προς το κακό, όπως οι άλλοι.  

Ας ακολουθήσουμε αυτήν την διαδρομή στην προσωπική μας ζωή και στις προσωπικές μας σχέσεις. Ας μιλάμε για τα καλά χαρακτηριστικά και τις καλές πράξεις των άλλων και όχι το αντίστροφο. Έτσι ο κόσμος μας θα είναι γεμάτος καλύτερους ανθρώπους και θα είναι πολύ πιο ευχάριστος και ασφαλής.

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα 

«Ας γίνει φως»! - Μπερεσσίτ

To read it in English, click here

Untitled design (22).png 

Χρόνια Πολλά!

Σήμερα έχουμε πολλές αρχές. Αυτή την εβδομάδα ξαναρχίζουμε την ανάγνωση της Τορά από την αρχή, αφού την ολοκληρώσαμε το Σιμχάτ Τορά. Είναι επίσης η αρχή του έκτου (!) χρόνου αυτής της στήλης, Τορά για Τώρα. Τέλος, η περικοπή Μπερεσσίτ ξεκινά με την περιγραφή της Δημιουργίας του Κόσμου, την αρχή των πάντων.

Το πρώτο πράγμα που ο Θ-ός δημιούργησε την πρώτη ημέρα της Δημιουργίας ήταν το φως. Αυτό όμως είναι παράξενο. Αφού το φως δεν είναι κάποιο ανεξάρτητο δημιούργημα. Χρησιμεύει μόνο όταν υπάρχει κάποιος, φυτό, ζώο ή άνθρωπος, που μπορεί να επωφεληθεί από αυτό. Γιατί τότε ο Θ-ός άρχισε με αυτό την Δημιουργία; Το φως θα μπορούσε να περιμένει να δημιουργηθεί κοντά στη δημιουργία των φυτών την τρίτη ημέρα.

Όμως είναι σαν ένας αρχιτέκτονας που χτίζει ένα σπίτι. Πριν ξεκινήσει, ετοιμάζει το πλάνο και ορίζει τον προορισμό του. Έτσι και ο Θ-ός, στην αρχή της Δημιουργίας, όρισε τον προορισμό και τον σκοπό του, το φως, με την πνευματική του έννοια. Όταν φωτίζουμε κάποιο αντικείμενο, το αποκαλύπτουμε. Μεταφορικά, όταν φωτίζουμε κάτι ή κάποιον, αποκαλύπτουμε τις ικανότητές και τις δυνάμεις που έχει, τον σκοπό της ύπαρξης του.

Πολλοί αρκούνται στο να θεωρούν τους εαυτούς τους ως καλούς ανθρώπους, μόνο επειδή ζουν ειρηνικά και δεν βλάπτουν κανέναν. Αν ο Θ-ός ήθελε απλά να μην βλάψουμε τον κόσμο, δεν θα έπρεπε να μας δημιουργήσει. Αν δεν είχαμε γεννηθεί σίγουρα δεν θα ενοχλούσαμε κανέναν.

Ο Θ-ός αναμένει από εμάς κυρίως την θετική πράξη του φωτίσματος, να αποκαλύψουμε το καλό και την Θ-ϊκότητα στο καθετί και στον καθένα. Δεν αρκεί να μην ενοχλούμε, πρέπει να βοηθήσουμε. Δεν αρκεί να μην καταστρέφουμε, πρέπει να χτίσουμε.

Σαν τον Θ-ό στην αρχή της Δημιουργίας, ας αφιερώσουμε μία στιγμή στην αρχή της δημιουργικής μας ημέρας για να θυμηθούμε τον σκοπό και τον προορισμό της δημιουργίας μας, δηλαδή το να φωτίσουμε. Ας αφήσουμε αυτήν την σκέψη να οδηγήσει και να κατευθύνει την υπόλοιπη ημέρα. Έτσι οι μέρες μας θα είναι πιο θετικές, πιο φωτεινές, και ο κόσμος θα γίνει καλύτερος, μέχρι που τελικά θα έρθει ο Μεσσίας, χάρη σε εμάς και τις πράξεις μας.

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα

Γιατί γιορτάζουμε το Σιμχάτ Τορά;

To read it in English, click here

Blog Chanchie (9).png 

Το Πέσαχ φύγαμε από την Αίγυπτο. Το Σσαβουότ ο Θ-ός μας έδωσε την Τορά. Όμως, δεν συνέβη κάτι ιδιαίτερο το Σιμχάτ Τορά; Γιατί γιορτάζουμε;

Το Μιντράσς μας δίνει μια παρομοίωση. Ήταν ένας βασιλιάς που διοργάνωσε ένα επταήμερο γλέντι για όλα τα παιδιά του, που διέμεναν διασκορπισμένα σε ολόκληρο το βασίλειο. Όταν τελείωσε η εβδομάδα και ήρθε η ώρα να φύγουν, ο βασιλιάς τους είπε: «Μου είναι δύσκολος ο αποχωρισμός σας. Μείνετε παρακαλώ μία μέρα ακόμη». Ο βασιλιάς της ιστορίας είναι ο Θ-ός, που έπειτα από εφτά ημέρες του Σουκότ ζητάει από τον λαό Του μια ακόμη ημέρα γιορτής – το Σιμχάτ Τορά.

Όμως… Τι χρησιμεύει μία ακόμη μέρα γιορτής; Αν κάτσουν μια μέρα παραπάνω ο αυριανός αποχωρισμός θα είναι πιο εύκολος; Επίσης, γιατί ο βασιλιάς μιλάει για τον αποχωρισμό «σας»; Θα έπρεπε να πει τον αποχωρισμό «μας»...

Στα Εβραϊκά, η λέξη «αποχωρισμός» (πρεντά) είναι η ίδια με την λέξη «χωρισμός». Όπως είπαμε και την προηγούμενη εβδομάδα, το Σουκότ συμβολίζει την ενότητα του εβραϊκού λαού με τα Τέσσερα Είδη που αντιπροσωπεύουν τους διαφορετικούς τύπους προσωπικοτήτων Εβραίων.

Αλλά περνάνε οι εφτά ημέρες του Σουκότ και ο Θ-ός βλέπει πως η ενότητα δεν είναι ακόμα τέλεια. Όντως είμαστε όλοι μαζί, αλλά όχι ενωμένοι. Υπάρχει κίνδυνος με το που τελειώσει το Σουκότ τα πάντα να γίνουν όπως ήτανε πριν… Γι’ αυτό ο Θ-ός μιλάει για τον απoχωρισμό (πρεντά) «σας», εννοώντας τον χωρισμό (πρεντά) των Εβραίων μεταξύ τους.  Ο Θ-ός θέλει μια ακόμη μέρα για να τελειοποιήσουμε την ενότητα μεταξύ μας ώστε να διαρκέσει για όλη την επόμενη χρονιά.

Το Σιμχάτ Τορά γιορτάζουμε όλοι μαζί με την Τορά. Η Τορά είναι κλειστή και σκεπασμένη και δεν φαίνεται να υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσά μας. Ο ένας ξέρει παραπάνω, ο άλλος ακόμα περισσότερα, αλλά όλοι χορεύουμε σαν ίσοι με την Τορά. Όλοι ανακαλύπτουμε τη βαθιά σύνδεση που έχουμε στη ψυχή μας με την Τορά και τον Δημιουργό μας. Τώρα πια μπορούν τα παιδιά να γυρίσουν στα σπίτια τους, χωρίς ο αποχωρισμός να δημιουργεί χωρισμό.

Ας ενωθούμε όλοι γύρω από την Τορά. Λόγω των συνθήκων δεν θα μπορέσουμε ίσως να πάμε στην συναγωγή και να γιορτάσουμε με το Σέφερ, αλλά ο καθένας έχει στο σπίτι του ένα εβραϊκό βιβλίο ή φυλλάδιο. Ας το πάρουμε στα χέρια μας και ας χορέψουμε μαζί του με την οικογένειά μας. Θα ενωθούμε πνευματικά με χιλιάδες Εβραίους από όλο το κόσμο που θα κάνουν το ίδιο.

Μακάρι αυτή η βαθιά ενότητα να μείνει μαζί μας για όλη τη χρονιά και χάρη της να έρθει ο Μεσσίας πολύ σύντομα!

Σσαμπάτ Σσαλόμ & Χαγκ Σαμέαχ!

Χάνα

Looking for older posts? See the sidebar for the Archive.
WhatsApp