Printed fromChabad.gr
ב"ה

Τορά για Τώρα!

Αγάπα τον πλησίον σου: Εφικτό; - Αχαρέ Μοτ - Κεντοσσίμ

To read it in English, click here 

Untitled design (7).png 

Αφιερωμένο στη μνήμη του πατέρα της φίλης μου, φίλο του μπαμπά μου και Σσαλίαχ (απεσταλμένο) της Χαμπάντ στο Αννόβερο της Γερμανίας, τον Ραβίνο Binyamin ben Menachem Mendel Wolf, που έφυγε από τη ζωή το προηγούμενο Σσαμπάτ σε ηλικία 43 ετών. Το χαμόγελό του και η απέραντη αγάπη του για τον καθένα θα λείψει σε πολλούς, στην κοινότητά του και σε όλον τον κόσμο.

Βασισμένο στο άρθρο του Rabbi Yossi Goldman 


Πλησιάζοντας στο Γιομ Κιπούρ, δυο άνθρωποι, αποφάσισαν να συμφιλιωθούν. Τελειώνοντας τη συζήτηση λέει ο ένας: «Σου εύχομαι ακριβώς ό,τι μου εύχεσαι!». Απαντάει ο δεύτερος: «Πάλι ξαναρχίζεις;».

Η περικοπή Αχαρέι Μοτ – Κεντοσσίμ αυτής της εβδομάδας περιέχει μια από τις δυσκολότερες, σημαντικότερες και πιο πολυσυζητημένες Μιτσβότ,  «Αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου». Σοβαρά; Πώς γίνεται να αγαπάω τον κάθε συνάνθρωπό μου, ακόμα και αυτούς που με εκνευρίζουν, όπως αγαπάω τον εαυτό μου;  Είναι δυνατόν;

Κάποιοι από τους Σοφούς μας εξηγούν πως η Τορά δεν προστάζει το συναίσθημα της αγάπης αλλά την πράξη:.  Να συμπεριφερόμαστε στον πλησίον μας σαν να τον αγαπάμε, να τον βοηθάμε, να του μιλάμε όμορφα κτλ. Μέσω των πράξεων μας, θα έρθει και το συναίσθημα.

H Τάνυα, το βασικό βιβλίο της Χαμπάντ, μας εξηγεί πως, αν καταφέρουμε να εστιάσουμε στην πνευματικότητα των συνάνθρωπων μας, θα μπορέσουμε πραγματικά τους αγαπήσουμε. Βασικά, οι λόγοι που αγαπάμε ή δεν αγαπάμε κάποιον, προέρχονται από τις προτιμήσεις μας. Εγκρίνουμε ή απορρίπτουμε την εμφάνιση του, τα λόγια του, ή την συμπεριφορά του άλλου. Αλλά αυτά δεν είναι η ουσία του ανθρώπου.

Η ουσία του ανθρώπου δεν είναι το σώμα του αλλά η ψυχή του. Μπορεί αυτή η ψυχή να έχει μια παράξενη μύτη ή μια εκνευριστική συνήθεια, αλλά η ψυχή του είναι αγνή και καλή. Μερικοί έχουν σκεπάσει την ουσία της ψυχής τους με πολλές στρώσεις φανταχτερών ρούχων ή άκομψων συμπεριφορών, αλλά ο καθένας την έχει μέσα του. Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί πως η δική του ψυχή είναι καλύτερη από του άλλου.

Αν εστιάσουμε στην ψυχή του ανθρώπου, θα μπορέσουμε να εμποδίσουμε τα εξωτερικά του ελαττώματά να μας εκνευρίσουν. Μέσα του είναι καλός. Κοιτάζοντας μέσα, στην ουσία του ανθρώπου, αγαπώντας και πιστεύοντας πως είναι αληθινά καλός,  θα βοηθήσει και τον ίδιο να ανακαλύψει την καλοσύνη του και να μας αποδείξει πως είχαμε δίκιο που πιστεύαμε σε αυτόν.

Ας το προσπαθήσουμε! Να είμαστε λίγο πιο υπομονετικοί, λίγο πιο γενναιόδωροι και πιο συγχωρητικοί. Μπορεί τότε να εκπλαγούμε από πόσο αξιαγάπητοι μπορεί να είναι οι άνθρωποι γύρω μας.

Δεν υπάρχει κάτι που χαροποιεί τον Θ-ό περισσότερο, από το να βλέπει να παιδιά Του αδελφωμένα. Όταν είμαστε όλοι μαζί ο Θ-ός μας δίνει τις καλύτερες ευλογίες. Χάρη στην αγάπη και την αδελφοσύνη μας, θα μας φέρει τον Μεσσία και την Τελική Λύτρωση πολύ σύντομα!

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα

Απολυμασμένη κριτική - Ταζριά - Μετσορά

To read it in English, click here
 Untitled design (6).png

Ο Ραβίνος Γιοσέφ Ιτσχάκ Σσνέερσον, ο προηγούμενος ηγέτης της Χάμπαντ έπρεπε μια μέρα να κάνει μια ένεση. Ο ραβίνος παρατήρησε πως πριν κάνει την ένεση ο γιατρός, καθάρισε καλά τα χέρια του, τη βελόνα της σύριγγας και το μέρος του σώματος όπου θα έμπαινε η βελόνα, για να μην μπουν μικρόβια μαζί με την ένεση. Αλλιώς, μπορεί η ένεση να χειροτέρευε την κατάσταση αντί να την βελτιώσει.

Το ίδιο ισχύει και με την κριτική που ασκούμε στους άλλους, εξήγησε ο ραβίνος. Η κριτική είναι σαν την ένεση. Πριν τη δώσουμε σε κάποιον άλλον, πρέπει πρώτα να καθαρίσουμε καλά όλα τα «μικρόβια», δηλαδή να βεβαιωθούμε πως τα λόγια μας δεν προέρχονται από ζήλεια, αλαζονεία, θυμό ή μίσος, αλλά από αληθινή έγνοια για τον άλλον. Αλλιώς η κριτική μας μπορεί να χειροτερέψει την κατάσταση αντί να την βελτιώσει.

Στις περικοπές αυτής της εβδομάδας Ταζρία Μετσορά, μαθαίνουμε για την Τσαραάτ (συχνά  μεταφράζεται λανθασμένα ως λέπρα). Η Τσαραάτ ήταν κάποιο είδος πάθησης που υπήρχε την εποχή του Ναού. Σύμφωνα με τον Ιουδαϊσμό ερχόταν ως τιμωρία για το κουτσομπολιό. Ένας άνθρωπος με Τσαράατ έπρεπε να μείνει σε απομόνωση εκτός της πόλης μέχρι αυτή να εξαφανιστεί – αφού ο Θ-ός τον συγχωρέσει. Ήταν μια όχι και τόσο ευχάριστη διαδικασία…

Ποιος μπορούσε να κάνει τη διάγνωση για την Τσαράατ; Μόνο ένας Κοέν – ιερέας. Αυτό ίσχυε ακόμα και αν ο Κοέν δεν γνώριζε τους νόμους της Τσαράατ και στήριζε την απόφασή του στη διάγνωση ενός άλλου εξειδικευμένου ραβίνου. Γιατί έπρεπε αναγκαστικά να εμπλέκεται ο Κοέν;

Οι Κοανίμ – ιερείς συμβολίζουν την αγάπη και την έγνοια για τον κάθε Εβραίο, ήδη από τον πρώτο Κοέν, τον Ααρών, που νοιαζόταν για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Αυτό το χαρακτηριστικό το έχουν κληρονομήσει όλοι οι απόγονοι του, οι Κοανίμ. Αυτός είναι ο λόγος που αυτοί ευλογούν, με το Μπιρκάτ Κοανίμ, το λαό με αγάπη στις γιορτές.

Όταν πρόκειται για μια τέτοια τρομερή ποινή, την απομόνωση εκτός της πόλης, έπρεπε να είμαστε σίγουροι πως την απόφαση την έχει πάρει κάποιος που πραγματικά νοιάζεται για τον άνθρωπο. Για αυτό καλούμε τον Κοέν, ακόμα και αν δεν είναι ειδικός σε αυτόν τον τομέα.

Την επόμενη φορά που θα θελήσουμε να κριτικάρουμε κάποιον, ας εξετάσουμε εάν την απόφαση την πήρε ο Κοέν μέσα μας, εάν όντως προέρχεται από έγνοια και αγάπη. Ας βεβαιωθούμε πως η σύριγγα μας είναι απολυμασμένη.

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα

Που βρήκανε τα ντέφια στην έρημο; - Τελευταίες μέρες του Πέσαχ

 To read it in English, click here

Untitled design (2).png 

Τις τελευταίες μέρες του Πέσαχ, γιορτάζουμε τον διαχωρισμό της Ερυθράς Θάλασσας και την τελική ολοκληρωμένη λύτρωση που θα έρθει με τον Μεσσία, πολύ σύντομα ελπίζουμε.

Αφού οι Εβραίοι βγήκαν από την Ερυθρά θάλασσα, την είδαν να ξανακλείνει με τους Αιγυπτίους μέσα της και κατάλαβαν πως είχαν σωθεί. Αμέσως, οι γυναίκες έβγαλαν τα ντέφια και άρχισαν όλοι να τραγουδούν και να υμνούν το Θ-ό.

Αλλά… οι Eβραίοι βρίσκονταν στη έρημο. Pού βρήκαν οι Εβραίες τα ντέφια στη μέση του πουθενά;

Οι Σοφοί μας εξηγούν πως οι Εβραίες γυναίκες πάντα πίστευαν πως θα λυτρωθούν και πως ο Θ-ός θα κάνει μεγάλα θαύματα για αυτούς, ακόμα και στις πιο δύσκολες και σκοτεινές στιγμές της δουλείας. Γι’ αυτό και είχαν φτιάξει τα ντέφια από πριν, για να είναι έτοιμες, αμέσως μόλις γίνουν τα θαύματα, να υμνήσουν με αυτά τον Θ-ό.

Υπάρχουν πολλά κοινά σημεία ανάμεσα στην Έξοδο από την Αίγυπτο και την λύτρωση που θα έρθει με τον Μεσσία. Ένα απ’ αυτά είναι η ιδιαίτερη πίστη των γυναικών, που χάρη σε αυτήν λυτρωθήκαμε και θα λυτρωθούμε στο μέλλον. Ακόμα και στις πιο δύσκολες και σκοτεινές στιγμές της ζωής μας, πρέπει να συνεχίζουμε να πιστεύουμε, να περιμένουμε και να προετοιμαζόμαστε για τις καλύτερες μέρες.

Ένα πολύ ωραίο έθιμο, που μας ανανεώνει και αναζωπυρώνει την πίστη στον ερχομό του Μεσσία, είναι το γεύμα του Μεσσία. Το κάνουμε την τελευταία μέρα του Πέσαχ κατά το απόγευμα. Σε αυτό το γεύμα τρώμε Ματσά και πίνουμε κρασί, τραγουδάμε εβραϊκά τραγούδια και μιλάμε για τον Μεσσία, θυμίζουμε στους εαυτούς μας και στους άλλους πως μπορεί να έρθει ανά πάσα στιγμή και ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον να κάνουμε ακόμα μια καλή πράξη που θα επιταχύνει τον ερχομό του και το τέλος όλων των βάσανών μας.

Χαγκ Σαμέαχ!

Χάνα

Δύο Εβραίοι, πόσες γνώμες; - Τελευταίες μέρες του Πέσαχ

To read it in English click here

Untitled design (1).png 

Λένε πως όπου υπάρχουν δύο Εβραίοι, υπάρχουν τρείς γνώμες αλλά μπροστά στην Ερυθρά Θάλασσα υπήρχαν τέσσερεις. Οι Εβραίοι, λίγο μετά την Έξοδο από την Αίγυπτο βρεθήκαν παγιδευμένοι. Μπροστά τους ήταν η θάλασσα, πίσω τους ήταν οι Αιγύπτιοι που είχαν μετανιώσει που τους άφησαν να φύγουν και στην μέση ήταν αυτοί και δεν ήξεραν τι να κάνουν.

Υπήρχαν τέσσερεις γνώμες: Η πρώτη ομάδα έλεγε να πέσουν στην θάλασσα να πνιγούν, η δεύτερη πίστευε πως καλύτερα θα ήταν να γυρίσουν στην Αίγυπτο, η τρίτη ισχυριζόταν πως έπρεπε να πολεμήσουν τους αιγύπτιους ενώ τα μέλη της τέταρτης ομάδας ήθελαν να προσευχηθούν στον Θ-ό. Ο Θ-ός όμως είπε στον Μωυσή να προστάξει τους εβραίους να προχωρήσουν μπροστά. Τότε ήταν που έγινε το μεγάλο θαύμα του Διαχωρισμού της Ερυθράς Θάλασσας, το οποίο γιορτάζουμε τις Τελευταίες Ημέρες του Πέσαχ, δηλαδή αύριο και μεθαύριο.

Αυτοί οι τρόποι αντιμετώπισης των προβλημάτων ισχύουν πνευματικά και στην ζωή μας. Όταν κάποιος βλέπει όλη την θάλασσα και την αναταραχή της ζωής, όλο το κακό που τον περιτριγυρίζει, μπορεί να αντιδράσει με έναν από αυτούς τους τέσσερεις τρόπους. Μπορεί να επιλέξει να πέσει στην θάλασσα, να βυθιστεί στην μελέτη της Τορά και να απομονωθεί από τον υπόλοιπο κόσμο. Δεν θα προσπαθήσει να βελτιώσει τον κόσμο γύρω του, παρά μόνο να φροντίσει τον εαυτό του. Άλλος μπορεί να αποφασίσει να επιστρέψει στην Αίγυπτο. Βλέπει το τρομερό σκοτάδι του κόσμου γύρω του και νομίζει πως δεν μπορεί να το νικήσει. Επειδή όμως ξέρει πως πρέπει να μείνει στον κόσμο αυτό, δεν απομονώνεται αλλά είναι απελπισμένος, απαισιόδοξος και απαθείς. Κάποιος άλλος μπορεί να αρχίσει να πολεμάει. Αφιερώνει την ζωή του σε έναν αγώνα εναντίον στο σκοτάδι του κόσμου. Τέλος υπάρχει και εκείνος που αφοσιώνεται στην προσευχή προς τον Θ-ό για να σώσει Εκείνος τον κόσμο.

Κανένας από του παραπάνω όμως, δεν είναι ο σωστός τρόπος αντίδρασης. Όταν κάποιος είναι στην διαδρομή για να παραλάβει την Τορά, δεν πρέπει να σταματήσει ακόμα και αν ο λόγος είναι σημαντικός. Πρέπει να προχωρήσει στον δρόμο που τον οδηγεί ο Θ-ός.

Το πρόβλημα με τους τέσσερεις τρόπους είναι ότι βασίζονται στο ανθρώπινο μυαλό. Πρέπει να κάνουμε εκείνο που θέλει ο Θ-ός από μας και όχι αυτό που θεωρούμε εμείς καλύτερο.

Όταν προχωράμε συμφώνα με τον λόγο του Θ-ού, ακόμα και τα εμπόδια όπως η θάλασσα, διαχωρίζονται, για να μπορούμε να συνεχίσουμε την διαδρομή που έχει χαράξει ο Θ-ός για εμάς και να φέρουμε τον Μεσσία τώρα

Χαγκ Σαμέαχ & Σσαμπάτ Σσαλόμ!! 

Χάνα 

Η κατάλληλη στιγμή για το Πέσαχ

To read it in English, click here

cliff-2699812_1920 crop.jpg 

Αυτόν τον καιρό όπου κάθε μέρα γίνονται τεράστιες αλλαγές και επιβάλλονται καινούριοι κανονισμοί, το Πέσαχ έρχεται ακριβώς την κατάλληλη στιγμή.

Πώς αλλάζουν οι άνθρωποι; Γενικά νομίζουμε πως η διαδικασία πρέπει να γίνει σταδιακά, σιγά σιγά.

Υπάρχει όμως και ένας δεύτερος τρόπος, αυτός των απότομων αλλαγών.

Η λέξη Πέσαχ προέρχεται από τη εβραϊκή λέξη άλμα, πέρασμα. Βασικά, η γιορτή ονομάστηκε έτσι επειδή ο Θ-ός προσπέρασε τα σπίτια των Εβραίων στην πληγή του θανάτου των πρωτοτόκων, χωρίς να τους βλάψει.

Κοιτώντας βαθύτερα, το μήνυμα του Πέσαχ είναι πως γίνονται και απότομες αλλαγές. Δεν πρέπει πάντα να προχωράμε σιγά σιγά – μπορούμε να κάνουμε ένα άλμα. Τη μια στιγμή οι Εβραίοι ήταν σκλάβοι, την επόμενη ελεύθεροι. Τη μια στιγμή δεν υπήρχε ελπίδα να φύγουν από την Αίγυπτο, την επόμενη ο Φαραώ τους ικέτεψε να φύγουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν απότομα.

Μερικές φορές διστάζουμε να ξεκινήσουμε κάτι, παρόλο που ξέρουμε πως θα ήταν καλό για εμάς, επειδή νομίζουμε ότι η διαδικασία θα είναι χρόνια και δύσκολη, και φοβόμαστε ότι τελικά δεν θα τα καταφέρουμε. Μπορούμε όμως απλά να πάρουμε κουράγιο και να ξεκινήσουμε. Δεν είναι αδύνατο. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να νικήσουμε τον φόβο μας.

Ας αρχίσουμε κάτι καλό που πιστεύουμε πως δεν μπορούμε να κάνουμε. Χωρίς πολλές σκέψεις και διαδικασίες – απλά το κάνουμε: Just do it!.

Τώρα πια ξέρουμε πως πράγματα μπορούν να αλλάξουν απότομα με τρόπους που δεν θα φανταζόμασταν ποτέ. Και κάπως έτσι θα είναι τα πράγματα όταν έρθει ο Μεσσίας και η τελική λύτρωση. Ξαφνικά όλα θα αλλάξουν. Αυτή τη φορά, όμως, για το καλό. Οι ασθένειες, ο θάνατος και όλα τα προβλήματά μας θα εξαφανιστούν και θα συμβεί τόσο καλό στον κόσμο που δεν μπορούμε ούτε να το φανταστούμε. Ας προσθέσουμε τη δική μας μικρή προσπάθεια για να γίνει αυτό ακόμα πιο σύντομα!

Πέσαχ Κασσέρ βεΣαμέαχ!

Χάνα

Η σημαντικότερη πρόταση της Τορά - Τσαβ

To read it in English, click here

torah-4299038_1920 crop.jpg 

«Ποια είναι η σημαντικότερη πρόταση στην Τορά;» αναρωτιούνται οι Σοφοί στο Ταλμούδ. Εσείς ποια νομίζετε πως είναι;

Ένας ραβίνος είπε πως είναι το «Σσεμά Ισραέλ» (Άκουσε Ισραήλ, ο Κύριος ο Θ-ός σου, ο Κύριος είναι Ένας). Ένας άλλος είπε το «Βεαάβτα Λερεαχά Καμόχα» (Αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου). Ο Ραβίνος Σσιμόν μπεν Πάζι όμως διάλεξε μια άλλη πρόταση: «Το ένα πρόβατο θα θυσιάσεις το πρωί και το δεύτερο πρόβατο θα θυσιάσεις το βράδυ» που αναφέρεται τις καθημερινές  θυσίες που προσφέρονταν στον Ναό, τις «Κορμπάν Ταμίντ» (παντοτινή θυσία). Οι υπόλοιποι ραβίνοι συμφώνησαν μαζί του και αυτή ήταν η απόφαση τους.

Ακούγεται παράξενο. Τι είναι το τόσο ιδιαίτερο στη καθημερινή αυτή προσφορά;

Επίσης αναρωτιόμαστε γιατί ονομάζεται «παντοτινή» θυσία αφού προσφέρεται δυο φορές κάθε μέρα. Θα ταίριαζε καλύτερα να την πούμε καθημερινή, τακτική ή συχνή. Αφού δεν προσφέρεται όλη την ώρα...

Εδώ κρύβεται ένα σπουδαίο μάθημα - η δύναμη των μικρών και τακτικών συνήθειών. Αυτές επηρεάζουν όλη τη μέρα και όλη τη προσωπικότητά μας. Μπορεί πρακτικά να συμβαίνουν μόνο σε κάποιες στιγμές της ημέρας μας  - αλλά η επίδραση τους είναι παντοτινή.

Οι Σοφοί μας λένε πως είναι καλύτερο να δίνει κανείς Τσεντακά (ελεημοσύνη) 0,05€ κάθε μέρα, παρά 1€ τον μήνα. Μπορεί το τελικό ποσό να είναι περίπου το ίδιο, αλλά με αυτή την καθημερινή προσφορά, ο άνθρωπος συνηθίζει να είναι περισσότερο γενναιόδωρος.

Αυτά τα μικρά και καθημερινά έχουν μεγαλύτερη αξία από κάτι μεγάλο που συμβαίνει μονάχα μια φορά. Ένα καθημερινό χαμόγελο και έγνοια προς κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, αξίζει περισσότερο από ένα τέλειο πάρτι γενεθλίων... Τα παραδείγματα είναι ατέλειωτα.

Ειδικά σε αυτές τις μέρες που η καθημερινότητά μας είναι τόσο ασυνήθιστη, πρέπει να διαλέξουμε μερικά καθημερινά πράγματα που να μας στηρίζουν. Να βάλουμε ένα κέρμα κάθε πρωί (εκτός Σσαμπάτ) στο κουτί της ελεημοσύνης, να διαβάσουμε κάθε μέρα ένα άρθρο με εβραϊκό θέμα από το chabad.gr, να αφιερώσουμε 5 λεπτά να πούμε το Σσεμά, φορώντας τα Τεφιλίν (για άνδρες), να αφιερώσουμε 10 λεπτά καθημερινά να τηλεφωνήσουμε κάποιον που μπορεί να νιώθει μοναξιά κτλ.

Χάρη σε αυτές τις μικρές μας πράξεις, σίγουρα ο Θ-ός θα μας φέρει τον Μεσσία και μαζί του τις λύσεις για όλα τα προβλήματα τώρα!

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα 

Looking for older posts? See the sidebar for the Archive.
WhatsApp