Τορά για Τώρα!

To read it in English, click here 

Στην Ιερουσαλήμ ζούσε ένας πολύ χαρούμενος Εβραίος που τον έλεγαν Νάχουμ Μαργκαλιγιότ.  Παρέμεινε χαρούμενος όλη του την ζωή, παρόλο που έχασε δυο κόρες  και που γενικά δεν είχε μια εύκολη ζωή. Όταν τον ρωτούσαν πως παρέμενε πάντοτε χαρούμενος, απαντούσε με μια παρομοίωση: «Όταν περπατάς στον δρόμο και ξαφνικά νιώθεις ένα χτύπημα στον ώμο, γυρνάς για να δεις ποιος το έκανε. Αν πρόκειται για έναν άγνωστο, φυσικά θα θυμώσεις. Αλλά αν ανακαλύψεις πως είναι κάποιος που αγαπάς, θα καταλάβεις πως το χτύπημα ήταν φιλικό και δεν θα θυμώσεις, παρόλο που σε πόνεσε. Το ίδιο και εγώ. Δέχτηκα όντως οδυνηρά χτυπήματα, αλλά κάθε φορά που κοιτάζω πίσω μου καταλαβαίνω πως είναι από τον Θ-ό που με αγαπά. Έτσι μπορώ να συνεχίσω παρόλα αυτά να είμαι χαρούμενος.»

Όταν αγαπάς τον Θ-ό και ξέρεις πως σε αγαπά, ό,τι και να σου συμβεί το ερμηνεύεις ως κάτι θετικό για σένα.

Στην περικοπή Ντεβαρίμ αυτής της εβδομάδας ο Μωυσής, πριν φύγει από την ζωή, αρχίζει την επίπληξη στον λαό του Ισραήλ. Ανάμεσα σε αυτά που τους λέει είναι ότι παραπονέθηκαν πως ο Θ-ός τους έβγαλε από την Αίγυπτο επειδή τους μισούσε, για να τους σκοτώσει στην έρημο. Ήταν τέτοιο το σκεπτικό τους που παρόλο που έβλεπαν ξεκάθαρα θαύματα, τα ερμήνευσαν ως μίσος.

Όλα εξαρτώνται από το «ποιος» χτύπα τον ώμο μας.

Εμείς λοιπόν, ας φορέσουμε τα σωστά «γυαλιά» για να δούμε την πραγματικότητα και την ερμηνεύσουμε θετικά. Ας αναζητήσουμε το θετικό, το κρυμμένο καλό που υπάρχει σε κάθε τι που μας συμβαίνει.

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα

To read it in English, click here 

Αυτήν την εβδομάδα θα διαβάσουμε δυο περικοπές, Ματότ και Μασέι, ολοκληρώνοντας το Τέταρτο Βιβλίο της Τορά, Μπαμιντμπάρ – Αριθμοί.

Θα ήθελα να μελετήσουμε λίγο το όνομα της δεύτερης περικοπής, Μασέι, που σημαίνει Διαδρομές. Η περικοπή αρχίζει με την καταμέτρηση όλων των περιπλανήσεων των Εβραίων στην έρημο, δηλαδή ότι ταξίδεψαν από το τάδε μέρος και στρατοπέδευσαν στο άλλο μέρος, ταξίδεψαν από το άλλο μέρος και στρατοπέδευσαν στο τρίτο μέρος κτλ. Τον περισσότερο καιρό οι Εβραίοι τον πέρασαν στην έρημο στρατοπεδεύοντας. Η διαδρομή ήταν μόνο το μέσω για να φτάσουν από το ένα μέρος στο άλλο. Τότε γιατί ονομάζεται ολόκληρη η περικοπή «Διαδρομές»;

Ο καθένας μας βιώνει δύο καταστάσεις στη ζωή του. Η πρώτη είναι εκείνη της «διαδρομής», όταν αναπτυσσόμαστε, δηλαδή όταν προσπαθούμε και προχωράμε. Η δεύτερη είναι της «στρατοπέδευσης», δηλαδή όταν αναπαυόμαστε και χαιρόμαστε τα επιτεύγματα μας.

Η ερώτηση είναι ποια κατάσταση είναι η πιο σημαντική;

Στα Γνωμικά των Πατέρων (Πιρκέι Αβότ) διαβάζουμε: «Ποιος είναι πλούσιος; Αυτός που αρκείται με αυτά που έχει». Δεν πρέπει να ψάχνουμε για παραπάνω. Αν έχουμε αυτοκίνητο, δεν πρέπει συνεχώς να αναζητούμε να αποκτήσουμε ένα καλύτερο.

Μήπως αυτό σημαίνει πως οι «στρατοπεδεύσεις» είναι πιο σημαντικές;

Ο Ραβίνος Σσνέορ Ζάλμαν, ο πρώτος ραβίνος και ιδρυτής της Χαμπάντ, εξηγεί πως σε κάποιες περιπτώσεις τα πνευματικά και τα υλικά θέματα είναι ακριβώς αντίθετα. Ενώ σε ό,τι αφορά τα υλικά αγαθά είναι καλό να αρκείσαι με αυτά που έχεις, στα πνευματικά θέματα αυτό αποτελεί μεγάλο μειονέκτημα. Πρέπει πάντα να προχωράμε, να προσπαθούμε να βελτιωθούμε και να βελτιώσουμε τον κόσμο γύρω μας.

Αυτό είναι και το μήνυμα του ονόματος της περικοπής Μασέι: Ποτέ να μην αρκούμαστε σε ό,τι έχουμε, σε όσα έχουμε καταφέρει. Πάντα πρέπει να βρισκόμαστε σε «διαδρομή» προς έναν καλύτερο εαυτό και έναν καλύτερο κόσμο.

Ας σκεφτούμε μια πράξη με την οποία μπορούμε να προχωρήσουμε και να βελτιωθούμε. Μια Μιτσβά, μελέτη Τορά, περισσότερη Τσεντακά ή εθελοντισμό. Είθε χάρη στο ασταμάτητο προχώρημα μας να έρθει ο Μεσσίας τώρα!

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα

To read it in English, click here

Ποιο είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα στην ψυχολογική ανάλυση;

Όταν κάποιος που δεν είναι εξειδικευμένος, νομίζει ότι είναι και αρχίζει να αναλύει τους ανθρώπους γύρω του. «Ξέρω γιατί εκείνος δίνει τόση πολύ ελεημοσύνη – απλά θέλει να δει το όνομά του στις πλακέτες ευχαριστιών. Σκέτη μεγαλομανία!». Ή: «Ο λόγος που πάντα είναι πρόθυμη να βοηθήσει είναι επειδή έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και ψάχνει την έγκριση των άλλων».

Είναι τόσο εύκολο να ξέρεις τα κίνητρα του άλλου;

Στην περικοπή Πινχάς αυτής της εβδομάδας, ο Πινχάς επενέβη και σκότωσε τον άνθρωπο που αμάρτησε μπροστά σε ολόκληρο τον λαό. Χάρη στην πράξη του, ο Θ-ός ηρέμησε από τον θυμό Του και σταμάτησε την επιδημία που είχε ξεκινήσει εξαιτίας αυτής της αμαρτίας.

Όμως υπήρχαν άνθρωποι που δεν τους άρεσε η πράξη του Πινχάς. Έλεγαν πως τα κίνητρά του δεν ήταν σωστά. Ότι σκότωσε τον αμαρτωλό επειδή είχε άσπλαχνο χαρακτήρα. Σε αυτό το σημείο ο Θ-ός παρενέβη και τους διαβεβαίωσε πως τα κίνητρα του Πινχάς ήταν σωστά και νοιαζόταν πραγματικά για τον εβραϊκό λαό που πέθαινε από την επιδημία, λόγω της αμαρτίας.

Αρκετές φορές όταν κάποιος ξεκινά μια καλή πράξη, έρχεται κάποιος άλλος και λέει πως τα κίνητρά του δεν είναι σωστά.

Ας αναρωτηθούμε:

Πρώτον, από πού ξέρουμε ποια είναι τα κίνητρά του άλλου; Είμαστε προφήτες;

Δεύτερον, ας υποθέσουμε ότι τα κίνητρά του είναι λανθασμένα. Εάν πρόκειται για μια καλή πράξη – πρέπει να συνεχίσει να την κάνει. Ακόμη και αν κάποιος δίνει ελεημοσύνη για τον λάθος λόγο, ο φτωχός χορταίνει πραγματικά.

Τρίτον, πριν εξετάσουμε τα κίνητρα του άλλου, ας εξετάσουμε τα δικά μας κίνητρα. Γιατί  θέλουμε να κριτικάρουμε τις καλές πράξεις των άλλων; Μερικές φορές η κριτική μιας καλής πράξης υποκρύπτει την προσπάθεια του κριτή να δικαιολογήσει γιατί δεν κάνει και ο ίδιος μια αντίστοιχη καλή πράξη. Αντί να παραδεχτεί πως είναι εγωιστής, ή αδιάφορος, ή τεμπέλης, είναι πιο εύκολο να πει πως τα κίνητρα του άλλου είναι λάθος.

Την επόμενη φορά που βλέπουμε κάποιον να κάνει κάτι καλό, αντί να ασχοληθούμε με τα κίνητρά του, ας συμμετάσχουμε και εμείς κάνοντας το καλό. Με μια ακόμη καλή πράξη ερχόμαστε πιο κοντά στον ερχομό του Μεσσία τώρα!

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα