Τορά για Τώρα!

To read it in English, click here

Η ιδέα πως «το σώμα μου μου ανήκει»  συζητείται πολύ στις μέρες μας. «Αφού το σώμα μου μου ανήκει» λένε μερικοί «μπορώ να κάνω με αυτό ό,τι θέλω, όσο δεν πληγώνω κανέναν γύρω μου». Ακούγεται λογικό. Φυσικά και θα πρέπει να υπάρχουν κανόνες σε θέματα που αφορούν άλλους ανθρώπους. Αλλά γιατί να ανακατευτεί κανείς σε ό,τι αφορά το δικό μου σώμα;

Στην περικοπή Σσοφτίμ αυτής της εβδομάδας μαθαίνουμε πως το Ιουδαϊκό δικαστικό σύστημα, περιλαμβάνει την θανατική ποινή για μερικά σοβαρά αμαρτήματα. Η θανατική ποινή όμως μπορεί να δοθεί μόνο εάν υπάρχουν δύο μάρτυρες που είδαν με τα μάτια τους το αμάρτημα. Ο Μαϊμονίδης, Ραβίνος Μωσσέ Μπεν Μαϊμόν εξηγεί πως η θανατική ποινή δεν μπορεί να δοθεί μόνο με την ομολογία του αμαρτωλού. Εάν κάποιος ομολογήσει ότι σκότωσε κάποιον, αλλά δεν υπήρχαν μάρτυρες, δεν καταδικάζεται σε θάνατο. Αλλά, σε δίκες που αφορούν διαφωνίες για χρήματα και περιουσία, αν κάποιος ομολογήσει για κάτι, αυτή θεωρείται η καλύτερη απόδειξη για την ενοχή του. Με τα λόγια του Ταλμούδ: «Η ομολογία του κατηγορούμενου αξίζει όσο εκατό μάρτυρες».

Γιατί αυτή η διαφορά ανάμεσα στους νόμους που αφορούν το σώμα κάποιου και στους νόμους που αφορούν την περιουσία του;

Από την οπτική της Τορά το σώμα μας δεν μας ανήκει και είναι αποκλειστικά Θ-ική ιδιοκτησία. Τα λεφτά μας, το σπίτι μας και την υπόλοιπή μας περιουσία μας, μας δόθηκαν από τον Θ-ό. Πρέπει να τα αξιοποιήσουμε όπως θέλει ο Θ-ός, αλλά θεωρούνται δικά μας. Αντίθετα, το σώμα μας δεν μας ανήκει. Είναι δάνειο από τον Θ-ό και παρόλο που το κατέχουμε, απομένει σε Θ-ϊκή ιδιοκτησία.

Αφού το σώμα μας δεν μας ανήκει, απαγορεύεται να το βλάψουμε, ούτε με πράξεις, μα ούτε και με ομολογία στο δικαστήριο. Έχουμε μια ιδιαίτερη ευθύνη να το περιποιηθούμε σωστά, σύμφωνα με τις οδηγίες του Ιδιοκτήτη. Να το ταΐσουμε με τρόφιμα κασσέρ, να το ντύσουμε με σεμνότητα, να μην το βλάψουμε επίτηδες, σαν με τατουάζ και γενικά να προστατέψουμε την υγεία του.

Ας τηρήσουμε την ιερότητα του σώματός μας και ας το προστατέψουμε. Ας διαλέξουμε μία Μιτσβά που αφορά το σώμα μας, που θα τηρήσουμε καλύτερα αυτήν την εβδομάδα, όπως για παράδειγμα αποφεύγοντας την ανάμειξη κρεατικών και γαλακτοκομικών στο ίδιο γεύμα. Όταν ο Μεσσίας έρθει πολύ σύντομα θα μπορέσουμε να δούμε με τα μάτια μας την ιερότητα αυτή και όχι μόνο να πιστεύουμε πως υπάρχει.

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα

Βασισμένο στο άρθρο του Tali Lowenthal  

To read it in English, click here

Η αεροσυνοδός στο αεροπλάνο της EL AL ρωτάει τον επιβάτη αν θέλει να φάει μεσημεριανό. « Ποιές είναι οι επιλογές μου; » ρωτάει ο επιβάτης. « Ναι ή όχι » απαντά η αεροσυνοδός…

Στην Περικοπή Ρεέ αυτής της εβδομάδας, ο Θ-ός παρουσιάζει στους Εβραίους μία από τις πιο βασικές αρχές του Ιουδαϊσμού, την ελευθερία της επιλογής. Έχουμε πάντα την επιλογή του πώς και τι να πράξουμε, το καλό ή το κακό.

Αλλά γιατί υπάρχει το κακό στη ζωή μας, που μας εμποδίζει τόσο πολλές φορές να κάνουμε το σωστό; Γιατί δημιούργησε ο Θ-ός κάτι που να αντιπαλεύει το καλό;

Η απάντηση κρύβει μέσα της τη βασική αρχή που αναφέραμε πριν, την ελευθερία της επιλογής. Η δυνατότητα αυτή μας ξεχωρίζει από τα ζώα, που κάνουν πράγματα σύμφωνα με τα ένστικτα τους. Ο Θ-ός δεν θέλει να συμπεριφερόμαστε σαν ρομπότ. Δεν θέλει να κάνουμε αυτόματα τα σωστά πράγματα. Θέλει να τα διαλέξουμε εμείς, και γι’ αυτό δημιούργησε μια δεύτερη επιλογή. Μόνο έτσι οι πράξεις μας έχουν νόημα και σημασία.

Γι’ αυτό δεν πρέπει να τρομάζουμε βλέποντας όλο το κακό γύρω μας. Να θυμόμαστε πως υπάρχει μόνο για να μας δώσει την ευκαιρία να κάνουμε καλές και γεμάτες νόημα κι αξία επιλογές. Δηλαδή, το κακό δεν έχει αληθινή ύπαρξη, υπάρχει μόνο για να μην το διαλέξουμε. Θα το νικήσουμε σίγουρα!

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα