Printed fromChabad.gr
ב"ה

Τορά για Τώρα!

​ Κάντο πριν φας - Έκεβ

To read it in English, click here

blog chanchie II 200 x 535 (20).png

Η δασκάλα ρώτησε τους μαθητές, ποια προσευχή λένε πριν το φαγητό; Ο μικρός Μωσσέ απάντησε πως αυτός δεν λέει προσευχή, δεν χρειάζεται, αφού η μαμά του είναι καλή μαγείρισσα…

Σοβαρά τώρα, γιατί πρέπει να ευλογήσουμε τον Θ-ό όταν τρώμε; Εκείνος, που είναι τόσο Υψηλός, τι τις χρειάζεται τις ευλογίες μας;

Η αλήθεια είναι πως εμείς χρειαζόμαστε τις ευλογίες Του περισσότερο από ότι ο Θ-ός τις χρειάζεται. Πρέπει να παρατηρούμε τις ευλογίες που έχουμε λάβει. Πρέπει να θυμόμαστε Ποιος μας τις έδωσε και να Τον ευχαριστήσουμε. Και γιατί μας έφερε όλα αυτά στην ζωή μας; Ώστε να τα χρησιμοποιήσουμε για να κάνουμε τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος.

Σήμερα είναι μια καλή ευκαιρία να συζητήσουμε για τις ευλογίες του φαγητού, αφού στην Περικοπή Έκεβ αυτής της εβδομάδας διαβάζουμε για την εντολή του Θ-ού: «Και θα φας, και θα χορτάσεις, και θα ευλογήσεις τον Κύριο τον Θ-ό σου» (Δευτερονόμιο 8:10) .

Πώς το κάνουμε;

Πρώτα, πριν φάμε, λέμε μια ευλογία, όπου υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας πως ο κόσμος ανήκει στον Θ-ό και ζητάμε την άδεια Του να τον χρησιμοποιήσουμε. 'Έχουμε έξι ομάδες τροφίμων με διαφορετικές ευλογίες: α. το ψωμί, β. ό,τι φτιάχνεται με αλεύρι εκτός από το ψωμί, γ. το κρασί, δ. τα φρούτα, ε. τα λαχανικά και στ. όλα τα υπόλοιπα φαγητά.

Ύστερα, αφού χορτάσουμε, λέμε την αντίστοιχη ευλογία και ευχαριστούμε τον Θ-ό.

Ας δοκιμάσουμε αυτήν την εβδομάδα να πούμε την ευλογία πριν από τα λαχανικά που τρώμε:

«Μπαρούχ ατά Αντο-νάι Ελο-ένου μέλεχ αολάμ μπορέ περί αανταμά».

Ευλογητός Εσύ Κύριε, ο Θ-ός μας, Βασιλιά του κόσμου που έφτιαξες τον καρπό της γης.

Αντιγράψτε την σε ένα χαρτάκι και κρεμάστε την πάνω στο ψυγείο. Δεν παίρνει πολύ ώρα, αλλά σημαίνει τόσα πολλά.

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα

Τα χρήματά σου ή τη ζωή σου; - Βαετχανάν

To read it in English, click here

 blog chanchie II 200 x 535 (19).png

Η πιο διάσημη εβραϊκή προσευχή, το Σσεμά Ισραέλ, βρίσκεται στην περικοπή Βαετχανάν αυτής της εβδομάδας. Ο Θ-ός μας προστάζει να Τον αγαπάμε  «בכל לבבך» (μπεχόλ λεβαβεχά), με όλη μας την καρδιά, «בכל נפשך» (μπεχόλ ναφσσεχά), με όλη μας την ψυχή και «בכל מאודך» (μπεχόλ μεοντέχα). Το μπεχόλ μεοντέχα έχει δυο ερμηνείες: με όλη μας τη δύναμη ή με όλη μας την περιουσία. Αφού ο Θ-ός μας είπε να αφοσιωθούμε σε Αυτόν με όλη μας την ψυχή, δηλαδή πως θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε για Αυτόν, θα πρέπει και να είμαστε πρόθυμοι να Του δώσουμε όλα μας τα υπάρχοντα. Δεν είναι αυτονόητο; Είναι δυνατόν κάποιος να είναι έτοιμος να δώσει τη ζωή του στον Θ-ό, αλλά όχι τα χρήματά του;

Είναι παράξενο, αλλά γνωρίζουμε τέτοιους ανθρώπους. Ανθρώπους που αψηφούν τον κίνδυνο προκειμένου απλά να κερδίσουν χρήματα. Ανθρώπους που βυθίζονται στη δουλειά και στην προσπάθεια να εισπράξουν και ξεχνάνε να αφιερώσουν χρόνο στις οικογένειές τους. 

Η προσευχή Σσεμά μας υπενθυμίζει να τακτοποιήσουμε πιο σωστά τη λίστα προτεραιοτήτων μας, έχοντας τη ζωή μας πιο πάνω από την περιουσία μας, και τον Θ-ό μας πάνω από όλα τα υπόλοιπα.

Αυτή είναι και η εξήγηση για την τελετή Εξαγοράς του Πρωτότοκου*. Στην τελετή ο Κοέν ρωτάει τον πατέρα του παιδιού τι προτιμάει, πέντε νομίσματα ή τον γιο του; Φαίνεται απλή και περιττή ερώτηση. Γιατί τον ρωτάει; Υπάρχει ένας γονιός που θα προτιμήσει τα λεφτά;

Η ερώτηση εδώ είναι πιο βαθιά και αφορά, όπως είπαμε, τις προτεραιότητές μας. Πώς θα μεγαλώσεις αυτό το παιδί; Θα του δείξεις με το παράδειγμά σου πως τα λεφτά είναι πιο σημαντικά από όλα; Ή θα υπάρχουν στην οικογένεια αξίες, μελέτη και καλοσύνη;

Ας θέσουμε σωστά τις προτεραιότητές μας.

Ας αφιερώσουμε χρόνο στις οικογένειές μας, χωρίς να είμαστε βυθισμένοι συνεχώς στη δουλειά. Κανείς δεν έκλαψε στις τελευταίες στιγμές της ζωής του, μετανιώνοντας που δεν πέρασε αρκετό χρόνο στο γραφείο του.

Ας αγαπάμε τον Θ-ό και με τα χρήματά μας. Παρόλο που το εβραϊκό σχολείο κοστίζει, το κρέας κασσέρ είναι πιο ακριβό και οι Μεζουζότ που θα βάλουμε στις πόρτες μας έχουν επίσης κόστος, ας εκφράσουμε την αγάπη μας στον Θ-ό με τα χρήματά μας. 

Έτσι εμείς αγαπάμε τον Θ-ό και ο Θ-ός μας αγαπά επίσης.

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα

*Eξαγορά των Πρωτοτόκων: Αρχικά όλοι οι πρωτότοκοι Εβραίοι θα έπρεπε να είναι οι ιερείς στον Ναό. Λόγω όμως της αμαρτίας του Χρυσού Μόσχου, η  τιμητική αυτή θέση δόθηκε στην φυλή Λεβή, η οποία δεν αμάρτησε. Όμως οι πρωτότοκοι των υπόλοιπων φυλών έχουν μια ιδιαίτερη ιερότητα, σαν να ανήκουν στον Θ-ό και πρέπει να περάσουν αυτήν την τελετή που τους «εξαγοράζουν» πίσω οι γονείς τους.

Βασισμένο στο άρθρο του Ραβίνου Yossy Goldman 

Χαμένοι στη μετάφραση - Ντεβαρίμ

To read it in English, click here

blog chanchie II 200 x 535 (18).png 

Όταν η οικογένεια μου ήρθε στην Ελλάδα, πριν είκοσι χρόνια, οι γονείς μου δεν ήξεραν Ελληνικά. Υπάρχουν διάφορες αστείες ιστορίες που τους συνέβησαν τότε, αλλά μία αγαπημένη μου είναι τα για προβλήματα μετάφρασης. Ήθελαν να γράψουν πως το Γιόμ Κιπούρ είναι «fast day», δηλαδή ημέρα νηστείας, αλλά ο μεταφραστής μετέφρασε πως το Γιομ Κιπούρ ως  «γρήγορη μέρα» … Μακάρι να πέρναγε η νηστεία γρήγορα! ;-)

Το 5ο τεύχος της Τορά, το Δευτερονόμιο, που ξεκινάμε αυτήν την εβδομάδα, εξιστορεί τα λόγια του Μωυσή τις τελευταίες μέρες της ζωής του προς τον Εβραϊκό λαό. Ένα σημαντικό έργο του Μωυσή σε αυτήν την περίοδο ήταν η μετάφραση της Τορά στις εβδομήντα γλώσσες που υπήρχαν τότε. Αφού το έκανε, σημαίνει πως η μετάφραση είναι κάτι θετικό, σωστά;

Χρόνια αργότερα, ο ελληνιστής βασιλιάς της Αιγύπτου, Πτολεμαίος, διέταξε να του μεταφράσουν την Τορά στα ελληνικά. Έκλεισε 72 Σοφούς σε 72 διαφορετικά δωμάτια, ώστε να κάνουν ο καθένας από μία μετάφραση χωρίς να μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους για την μετάφραση. Ήταν θαύμα που η μετάφραση και των 72 ήταν πανομοιότυπη, συμπεριλαμβανομένων 13 σημείων στην Τορά όπου μια κυριολεκτική μετάφραση δεν θα κατανοούνταν σωστά και όλοι έκαναν τις ίδιες μικρές αλλαγές για να μείνουν πιστοί στην σωστή ερμηνεία της Τορά

Ήταν αυτή η μετάφραση κάτι θετικό; Οι Σοφοί μας είπαν πως η ημέρα που έγινε αυτή η μετάφραση ήταν μια μέρα δύσκολη για τους Εβραίους, όπως η ημέρα που έγινε η αμαρτία με τον Χρυσό Μόσχο! Τότε, ο Μωυσής είχε ανέβει στον ουρανό για σαράντα μέρες, για να διδαχτεί την Τορά από τον Θ-ό. Οι Εβραίοι όμως έκαναν λάθος στον υπολογισμό των ημερών. Νόμιζαν πως ο Μωυσής έπρεπε να είχε γυρίσει, πριν πραγματικά τελειώσουν οι σαράντα ημέρες. Αφού δεν γύρισε, μάλλον είχε χαθεί. Πίστεψαν  ότι χρειάζονται  κάποιο άλλο μέσο για να επικοινωνούν με τον Θ-ό, αντί για τον Μωυσή. Έτσι έφτιαξαν ένα μοσχάρι από χρυσό, που κατέληξε να γίνει ειδωλολατρία, μια από τις πιο σοβαρές αμαρτίες στην ιστορία του Εβραϊκού λαού.

Η πρόθεση των Εβραίων ήταν καλή. Βασικά, αυτός ήταν και ο σκοπός του Ιερού Ναού, να είναι ένα υλικό μέρος μέσω του οποίου ο Θ-ός να αποκαλύπτεται στον κόσμο. Αλλά έκαναν ένα μοιραίο λάθος. Όταν ο Θ-ός ορίζει ένα μέσο επικοινωνίας μαζί μας, είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται μονάχα για ένα μέσο. Όχι κάτι που έχει δικές του δυνάμεις. Όταν εμείς αποφασίζουμε τι θα μας συνδέσει με τον Θ-ό, κινδυνεύουμε να υποπέσουμε σε ειδωλολατρία.

Έτσι και με την μετάφραση. Όταν ο Θ-ός διέταξε τον Μωυσή να μεταφράσει την Τορά, ήταν σίγουρο πως θα είναι ιερή και δεν θα προκύψουν ακατανοησίες λόγω της μετάφρασης. Όταν όμως η μετάφραση ήταν ανθρώπινη ιδέα, υπήρχε ο κίνδυνος να γίνουν λάθη και η μετάφραση να έχει δυσάρεστα αποτελέσματα.

Τελικά, η μετάφραση στα Ελληνικά δεν είχε αρνητικά αποτελέσματα. Αντιθέτως, το φως της Τορά έφτασε σε περισσότερους ανθρώπους, ακόμα και μη Εβραίους. Επίσης, από τότε, η μόνη γλώσσα στην οποία επιτρέπεται να γραφτεί το Σέφερ Τορά, εκτός από Εβραϊκά, είναι τα Ελληνικά. Στην πράξη όμως δεν το κάνουμε, αφού δεν έχουμε εκείνη την αρχική μετάφραση των εβδομήκοντα, που ούτως ή άλλως είναι σε αρχαία Ελληνικά. (Κατοπινές εκδοχές της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα δεν θεωρούνται αυθεντικές). Οι μεταφράσεις που κυκλοφορούν σήμερα δεν είναι 100% ακριβής.

Ας θυμόμαστε λοιπόν πως δεν αρκεί η καλή πρόθεση. Όταν κάνουμε κάτι που δεν διαταχτήκαμε, πρέπει να προσέχουμε να μην καταλήξει σε κάτι αρνητικό.

Επίσης, ας θυμόμαστε πως η Τορά υπάρχει και στα Ελληνικά (και ας μην είναι η μετάφραση της απόλυτα ακριβής)! Δεν χρειάζεται να περιμένουμε να μάθουμε Εβραϊκά για να μελετήσουμε τα λόγια του Θ-ού.

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα

Πώς το κλαδί γίνεται ράβδος - Ματότ-Μασέι

To read it in English, click here blog chanchie II 200 x 535 (17).png

Οι περισσότεροι γονείς, όταν στέλνουν το παιδί τους για πρώτη φορά στο νηπιαγωγείο, έχουν κάποιο άγχος. Θα τα καταφέρει το μωρό τους να τα βγάλει πέρα χωρίς εκείνους; Παρόλο το άγχος, προτιμούν το νηπιαγωγείο από το σπίτι, αφού έτσι θα ωριμάσει, θα αναπτυχθεί και θα κοινωνικοποιηθεί.

Αυτήν την εβδομάδα διαβάζουμε δύο περικοπές: Ματότ και Μασέι. Ματότ σημαίνει ραβδιά, και αναφέρεται στις Δώδεκα Φυλές του Ισραήλ, οι 12 ράβδοι του Ισραήλ. Η πιο συνηθισμένη ονομασία των φυλών είναι Σσέβετ, που σημαίνει κλαδί. Γιατί υπάρχουν τα δύο ονόματα και τι συμβολίζουν;

Το κλαδί και η ράβδος είναι το ίδιο πράγμα σε διαφορετικές στιγμές: όταν είναι ενωμένο με το δέντρο είναι κλαδί, όταν κοπεί από το δέντρο και σκληρύνει γίνεται ράβδος.

Αυτές οι δύο καταστάσεις αντιστοιχούν στο πόσο φανερή είναι η σχέση ανάμεσα στους Εβραίους και τον Θ-ό. Όταν η σχέση είναι φανερή, ονομαζόμαστε κλαδιά, που είναι ενωμένα με το δέντρο. Όταν η σχέση είναι κρυμμένη, λεγόμαστε ράβδοι.

Γενικά, πριν γεννηθεί κανείς, είναι σαν κλαδί. Η σχέση του με τον Θ-ό είναι φανερή. Αλλά όταν έρχεται σε αυτόν τον υλικό κόσμο, με όλα του τα προβλήματα, η σχέση με τον Θ-ό γίνεται πιο κρυφή. Δεν είναι αυτονόητη, δεν την νιώθουμε σε κάθε στιγμή. Παρόλο που υπάρχει, δεν είναι φανερή.

Τότε γιατί έπρεπε να έρθουμε σε αυτόν τον κόσμο; Γιατί να κατέβουμε σε πιο χαμηλό επίπεδο;

Επειδή όταν το κλαδί αφήνει το δέντρο, μπορεί να σκληρύνει και να γίνει μια δυνατή ράβδος. Μέσω των προκλήσεων που ξεπερνάμε, αποκαλύπτουμε τις πολλές δυνάμεις που έχουμε μέσα μας. Έτσι, η σχέση μας με τον Θ-ό γίνεται ακόμα πιο δυνατή.

Σαν το παιδί που πηγαίνει στο νηπιαγωγείο, και εκεί ωριμάζει και αναπτύσσεται.

Ας μην απελπιζόμαστε μπροστά στις δυσκολίες της ζωής. Ας αποκαλύψουμε τις κρυφές δυνάμεις που έχουμε και ας γίνουμε πιο δυνατοί! 

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα

Εσύ θα τολμούσες; - Πινχάς

To read it in English, click here

 blog chanchie II 200 x 535 (16).png

Φανταστείτε τους εαυτούς σας στην ακόλουθη κατάσταση.

Βρίσκεστε στην αίθουσα με όλους τους αρχηγούς, καθηγητές, βουλευτές, και δικαστές της χώρας. Ξαφνικά μπαίνει ένας σημαντικός άνθρωπος και κάνει κάτι που είναι εντελώς απαγορευμένο. Όλοι οι αξιότιμοι παρευρισκόμενοι σιωπούν. Εσείς, θα επεμβαίνατε για να τον σταματήσετε;

Στην περικοπή Πινχάς αυτής της εβδομάδας συνέβη κάτι παρόμοιο. Παρουσία του Μωυσή, του Αρχιερέα και των Σοφών, όλων των σημαντικών προσώπων της εποχής, μπαίνει ο αρχηγός μίας από τις Δώδεκα Φυλές και κάνει μια σοβαρή αμαρτία. Όλοι έμειναν σιωπηλοί. Μόνο ο Πινχάς, που ήταν ο πιο νέος της παρέας, σηκώθηκε και τον σταμάτησε. Η πράξη του ήταν σωστή και χάρη σε αυτήν ο Πινχάς έγινε Ιερέας στον Ναό*.

Γιατί όμως όλοι οι υπόλοιποι σιώπησαν; Μόνο ο Πινχάς ήξερε τι έπρεπε να γίνει; Σύμφωνα με το Μιντράσς, ο Θ-ός οργάνωσε έτσι τα πράγματα, ώστε ο Πινχάς να έχει την ευκαιρία να πάρει την ανταμοιβή και να γίνει Ιερέας.

Το ίδιο ισχύει και με εμάς. Μερικές φορές, αντιλαμβανόμαστε κάποιο θέμα που χρειάζεται αλλαγή αλλά κανένας δεν κάνει τίποτα για να το βελτιώσει. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι σημαντικό. Μπορεί απλά να περιμένει εμάς να το κάνουμε.

Ο Ραβίνος Nisan Mangel διηγείται πως όταν ήταν νεαρός και σπούδαζε σε γιεσσιβά στο Μόντρεαλ, είχε μια προσωπική συνάντηση με τον Ρέμπε, Ραβίνο Μενάχεμ Μέντελ Σσνέερσον. Ο Ρέμπε τον ρώτησε εάν πηγαίνει το Σσαμπάτ και σε άλλες συναγωγές της πόλης για να μοιραστεί τα πράγματα που μαθαίνει στην γιεσσιβά. Αυτός απάντησε πως όχι. Ο Ρέμπε ρώτησε: «Γιατί όχι;». Αυτός απάντησε πως υπάρχουν στην γιεσσιβά πιο μεγάλοι μαθητές, που έχουν περισσότερες γνώσεις από εκείνον. Αφού εκείνοι δεν πηγαίνουν να μιλήσουν σε άλλες συναγωγές, νόμιζε πως δεν έπρεπε ούτε ο ίδιος να το κάνει. Ο Ρέμπε τότε τον ρώτησε: «Πες μου Nisan, αν έβλεπες 1000$ στον δρόμο και κανένας δεν τα σήκωνε, εσύ δεν θα τα σήκωνες;».

Ας τολμήσουμε να είμαστε οι πρώτοι που θα κάνουν κάτι σωστό και καλό. Ακόμη και αν οι άνθρωποι που εκτιμάμε γύρω μας δεν το κάνουν. Ας μην αφήσουε την ευκαιρία να πάει χαμένη.

Σσαμπάτ Σσαλόμ!

Χάνα

*Οι Ιερείς είναι όλοι απόγονοι του Ααρών. Πώς ο Πινχάς ξαφνικά έγινε Ιερέας; Ο Πινχάς ήταν εγγονός του Ααρών. Αλλά η περίπτωσή του ήταν ιδιαίτερη. Όταν ήταν μωρό όλοι οι Ιερείς πέρασαν την τελετουργία που τους έκανε Ιερείς και από τότε, όλα τα νεογέννητα στις οικογένειες τους γίνονταν αυτόματα Ιερείς. Ο Πινχάς όμως είχε ήδη γεννηθεί, αλλά δεν ήταν και αρκετά μεγάλος ώστε να περάσει την τελετουργία. Έτσι δεν μετρούσε ως Ιερέας, μέχρι που συνέβη αυτή η ιστορία.

Ραβίνος Μενάχεμ Μέντελ Σσνέερσον (1902–1994). Εμβληματική εβραϊκή φυσιογνωμία και ηγέτης του 20ου αιώνα, γνωστός ως ο «Ρέμπε του Λουμπάβιτς» ή απλά ως «Ρέμπε». Γεννημένος στην νότια Ουκρανία, ο Ρέμπε απέδρασε από την κατεχόμενη από τους ναζί Ευρώπη και έφτασε στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Ιούνιο του 1941. Ο Ρέμπε αποτέλεσε την έμπνευση και τον καθοδηγητή για την αναβίωση του παραδοσιακού Ιουδαϊσμού, μετά από την καταστροφή της Ευρώπης από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που επηρέασε σχεδόν όλες τις εβραϊκές κοινότητες στον κόσμο. Ο Ρέμπε συχνά έδινε έμφαση στο γεγονός ότι η τέλεση έστω και μιας επιπλέον καλής πράξης, θα μπορούσε να οδηγήσει στην έλευση της εποχής του Μεσσία. Τα έργα και οι ομιλίες του Ρέμπε έχουν εκδοθεί και περιλαμβάνονται σε περισσότερους από 200 τόμους. 

Looking for older posts? See the sidebar for the Archive.
WhatsApp