Με σοκ και λύπη ακούσαμε τα φοβερά νέα: Ο Ραβίνος Γκάμπι και η Ρίφκι Χολτσμπεργκ, υπεύθυνοι εκπρόσωποι της Χαμπάντ στη Βομβάη, ανήκαν στα βίαια δολοφονημένα θύματα της επίθεσης κατά της Χαμπάντ της Βομβάης.
Η καρδιά και οι προσευχές μας είναι αφιερωμένες σε όλα τα θύματα και στις οικογένειες τους, των βίαιων επιθέσεων στη Βομβάη, στην Ινδία. Αυτό όμως μας άγγιξε προσωπικά.
Ένας νεαρός άντρας μεγαλωμένος στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, με βαθιά αίσθηση του καθήκοντος και με αφοσίωση στον Εβραϊκό λαό. Γνωρίζει και παντρεύεται μια νεαρή κοπέλα με τις ίδιες αρχές και αξίες, κόρη γνωστής οικογένειας της Χαμπάντ στο Ισραήλ. Είναι και οι δύο μορφωμένοι, τέλεια προετοιμασμένοι για μια ζωή μελέτης και επιτυχίας, αγκαλιασμένοι θερμά από τις οικογένειές τους και την κοινότητα. Παρόλα αυτά, γυρνούν την πλάτη στον εύκολο δρόμο.
Παρακινημένο από το κάλεσμα του Ράμπι του Λούμπαβιτς – από το όραμά του για αγάπη και προσφορά χωρίς σύνορα – το νεαρό ζευγάρι αποφασίζει να διασχίσει το δύσβατο μονοπάτι. Διαλέγουν να ζήσουν ως Σσλουχίμ – ως απεσταλμένοι του Ράμπι του Λούμπαβιτς – στη μακρινή Βομβάη. Δεν ήταν καθόλου εξωτικό: ήταν κάτοικοι μιας πολυπληθούς περιοχής σε μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες πόλεις στη γη, άγνωστοι και απαρατήρητοι για πολλούς από τους γείτονές τους, χωρίς δόξα και οικονομική ευμάρεια, αλλά με ένα σκοπό: να δημιουργήσουν μια εστία αγάπης και ζεστασιάς, αγιότητας και αγνότητας. Το σπίτι τους ήταν ανοιχτό σε χιλιάδες ανθρώπους, Εβραίους από κάθε κοινότητα και όλων των επιπέδων – όπου τους παρείχαν φαγητό, στέγη και μια αγκαλιά. Κάθε βράδυ σέρβιραν ζεστά πιάτα Κασσέρ σε δεκάδες – από τον Αμερικανό επιχειρηματία μέχρι τον τουρίστα με το σακίδιο, από τον επιτυχημένο μέχρι τον πάμφτωχο. Πρόσφεραν τις συμβουλές και τη βοήθειά τους σε ανθρώπους με προβληματικές συμπεριφορές και πνευματική έμπνευση σε πολλούς που την αναζητούσαν.
Και με κάποιο τρόπο, ασύλληπτο, ένα μέρος σαν και αυτό, άνθρωποι σαν αυτούς επιλέχθηκαν ως στόχοι για τρομοκρατία και φόνο.
Δεν έχω λόγια και φυσικά δεν έχω απαντήσεις.
Ο γιος τους Μοσσέ, εκείνη την ημέρα γινόταν δύο χρονών …. μια μέρα που σώθηκε ως εκ θαύματος από μια αξιαγάπητη νταντά …. μια μέρα που θα τον σημαδέψει για όλη την υπόλοιπη ζωή του, ως η μέρα χαμού και των δυο γονιών του.
Σήμερα ο Μοσσέ έχασε τους γονείς του. Σήμερα, ο Μέντελ κι εγώ – και τα 4000 ζευγάρια ανά τον κόσμο που είναι μέλη της οικογένειας των Σσλουχίμ του Ράμπι (απεσταλμένοι) – χάσαμε έναν αδερφό και μια αδερφή. Σήμερα, ο Εβραϊκός λαός έχασε έναν από τους καλύτερους και πολυτιμότερους θησαυρούς του.
Θα έρθει και η στιγμή να αναλύσουμε την αισιοδοξία της πίστης. Θα έρθει η ώρα για μεγάλα λόγια και χειρονομίες, για σπουδαίες αναμνήσεις. Σήμερα όμως έχουμε πένθος.
Και σήμερα ζητάμε από τον εαυτό μας να μιμηθούμε το λαμπρό παράδειγμα του Γκάμπι και της Ρίφκι Χολτσμπεργκ. Να αφιερώσουμε λίγο περισσότερο από τη ζωή μας στο καλό, στην αληθινή και απεριόριστη αγάπη για το συνάνθρωπο. Να κάνουμε μια ακόμα Μιτσβά, έτσι ώστε όλοι μας, με τον τρόπο μας, να δημιουργήσουμε ένα προσωπικό Οίκο Χαμπάντ – έναν προσωπικό χώρο αγάπης και αγιότητας.
Έχουμε αναρωτηθεί επανειλημμένως, τι μπορούμε να κάνουμε;
Εχτές, ο Ραβίνος Ρόσενμπεργκ (ο πατέρας της Ρίφκι) κάλεσε όλες τις γυναίκες και τα κορίτσια να ανάψουν ένα κερί για το Σσαμπάτ, προς τιμήν της κόρης του, αφού πιστεύουμε βαθιά πως το παραμικρό φως διώχνει πολύ από το σκοτάδι.
Για τις οικογένειες των θυμάτων, για τον μικρό Μοσσέ και για την αναστήλωση της Χαμπάντ της Βομβάης έχει ιδρυθεί ταμείο και οι δωρεές γίνονται στο www.chabadindia.org
Προσωπικά, ο Μέντελ κι εγώ θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους εσάς για τις σκέψεις και τις προσευχές σας, τα τηλεφωνήματα και τα emails. Μακάρι μαζί να γιορτάζουμε μόνο ευχάριστες επετείους και να ζήσουμε για να δούμε τον κόσμο φωτεινότερο και λαμπρότερο.
Εντάξει την άλλη φορά θα δοκιμάσουμε κάτι άλλο. 3% σε μετοχές, 2% σε ομόλογα και 95% σε λαχεία.