Blog – It’s all Greek to me! (ελληνικά)

Φαίνεται πως η Ολυμπιακή αεροπορία έχει πολύ καλή προσφορά σε εισιτήρια από τις ΗΠΑ στο Ισραήλ με ενδιάμεση στάση στην Ελλάδα. Γι’ αυτό πολλοί επιβάτες, την εβδομάδα του Χανουκά που διανύουμε, βρίσκονται «κολλημένοι» στην Ελλάδα για στάση 16 ωρών. Λαμβάνουμε πολλά μηνύματα και τηλεφωνήματα από ταξιδιώτες που μας ρωτούν πού να ανάψουν τη Χανουκίγια, αν διατίθεται κασσέρ φαγητό ή αν υπάρχει ασφάλεια λόγω των αναταραχών.

Σας παρουσιάζουμε έναν οδηγό για την ενδιάμεση στάση:

1)      Ζητήστε ξενοδοχείο

Για στάσεις άνω των 12 ωρών, η Ολυμπιακή αεροπορία διαθέτει δωρεάν δωμάτιο στους ταξιδιώτες. Πρέπει να το ζητήσετε στο γραφείο της Ολυμπιακής κατά την άφιξή σας στην Αθήνα. Αν είστε σαν εμένα και δεν μπορείτε να κοιμηθείτε στο αεροπλάνο, θα ευχαριστηθείτε με τη δυνατότητα να ξεκουραστείτε λίγο και να αναζωογονηθείτε μετά από ολονύχτια πτήση. Η Ολυμπιακή αεροπορία σας προσφέρει δωρεάν υπηρεσία δρομολογίων από και προς το ξενοδοχείο. (Τα ξενοδοχεία που προσφέρουν βρίσκονται στα νότια προάστια της πόλης).

2)      Πώς να πάω στο κέντρο της πόλης;

Όλα τα τουριστικά αξιοθέατα, όπως και η συναγωγή και ο οίκος της Χαμπάντ βρίσκονται στο κέντρο της πόλης. Από το αεροδρόμιο απέχουν περίπου 45 λεπτά. Το ταξί κοστίζει περίπου 35-40 ευρώ. Μπορείτε επίσης να πάρετε το λεωφορείο E95 ακριβώς έξω από τις αφίξεις ή τη γραμμή του μετρό 3 που σας πάνε και τα δύο στην Πλατεία Συντάγματος.

3)      Τι μπορώ να κάνω την ημέρα;

Προτείνω πρώτα μια επίσκεψη στο Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδας στο οποίο θα πάρετε μια καλή ιδέα για την ιστορία και τα έθιμα της Εβραϊκής κοινότητας. Είναι ανοιχτό μέχρι τις 14:30 και βρίσκεται πολύ κοντά στην Πλατεία Συντάγματος, στην οδό Νίκης 39. Για περισσότερες πληροφορίες μπείτε στην ιστοσελίδα: www.jewishmuseum.gr

Από εκεί θα έκανα μια βόλτα στην Πλάκα, την ιστορική περιοχή της Αθήνας όπου θα αγόραζα μερικά αναμνηστικά χαζά δωράκια για τους συγγενείς μου και μετά θα ανέβαινα στην Ακρόπολη. Δεν μπορείτε να φύγετε χωρίς να δείτε το χάι λάιτ της Αθήνας, έστω και από κάτω.

Τέλος, θα πρότεινα να παρακολουθήσετε την αλλαγή φρουράς μπροστά από τη Βουλή, στην Πλατεία Συντάγματος που γίνεται κάθε μία ώρα και είναι ιδανική για σπουδαίες φωτογραφίες. Αν έχετε λίγο χρόνο ακόμα, κάντε και μια βόλτα στον Εθνικό Κήπο ακριβώς δίπλα στη Βουλή, είναι μια όασης  ησυχίας και δροσερότητας στη τρελή κίνηση και θόρυβο της πόλης.

4)      Φαγητό κασσέρ;

Προς στιγμήν, δεν υπάρχει εστιατόριο κασσέρ στην Αθήνα, σε εμάς όμως θα βρείτε υπηρεσία κέτερινγκ κασσέρ. Αν θέλετε να παραγγείλετε, παρακαλούμε ενημερώστε μας εγκαίρως.

5)      Πού μπορώ να ανάψω τη Χανουκίγια;

Δημόσιο άναμμα της Μενορά γίνεται κάθε απόγευμα, έξω από τη Συναγωγή, στις 19:00. Οι ταξιδιώτες μπορούν μετά να έρθουν στο σπίτι μας για να ανάψουν τα κεριά τους και να δειπνήσουν.

6)      Είναι η Αθήνα ασφαλής;

Ναι. Υπάρχουν ακόμα μερικές διάσπαρτες αναταραχές, αλλά συμβαίνουν σε πολύ περιορισμένους χώρους. Ούτως ή άλλως οι εξεγερμένοι δεν στοχεύουν πολίτες ή τουρίστες, αλλά ενδιαφέρονται περισσότερο να συγκρούονται με την αστυνομία και περιστασιακά καταστρέφουν και περιουσίες. Αν παραμείνετε μακριά από περιστασιακές διαμαρτυρίες, τότε δεν θα αντιμετωπίσετε κανένα πρόβλημα.

Καλή διανομή στην Αθήνα!

Χαρούμενο Χανουκά σε όλους!

Το Χανουκά, η γιορτή των φώτων, ξεκίνησε την Κυριακή το βράδυ όπου ανάψαμε το πρώτο φως στη Χανουκίγια, ξαναφέρνοντας στη μνήμη μας τα δύο θαύματα: πρώτον, τη νίκη των Μακκαβαίων κατά του Συριακού στρατού του βασιλιά Αντίοχου ο οποίος προσπάθησε να επιβάλλει στον Εβραϊκό λαό να εγκαταλείψει την πίστη και τα έθιμά του και να υιοθετήσει την Ελληνιστική κουλτούρα. Δεύτερον, το θαύμα του λαδιού: το μικρό κανατάκι με αγνό ελαιόλαδο που έφτανε μόνο για μίας ημέρας άναμμα της Μενορά στον Ναό της Ιερουσαλήμ, αλλά κράτησε 8 μέρες, μέχρι που παρασκευάστηκε το καινούργιο λάδι (περισσότερα για την ιστορία εδώ). Γι’ αυτόν το λόγο ανάβουμε τα κεριά για 8 μέρες.

Θαύματα γίνονται ακόμα και στις μέρες μας. Αν ανοίξουμε τα μάτια μας θα δούμε απίστευτες «συμπτώσεις» και θα εκτιμήσουμε πράγματα που τα θεωρούμε δεδομένα: Το βίντεο με βοήθησε να δω και να αξιολογήσω τα θαύματα που συμβαίνουν γύρω μας.

Θαύματα Φιλμ για το Χανουκά Ανατολή ηλίου με φλογερή λαμπρότητα, ένα βρέφος γεννιέται στον κόσμο. Βλέπουμε θαύματα καθημερινά, αλλά μερικές φορές τα θεωρούμε δεδομένα. 37 Watch (9:01)

Αυτό είναι ένα σύνθημα στη γειτονιά των Εξαρχείων, γνωστή ως το κέντρο των αναρχικών.

«Η επανάσταση θα γίνει αύριο. Αν βρέχει θα γίνει μεθαύριο». J

Δεν ξέρω αν φταίει ο κακός καιρός ή αν απλά το κίνημα χάνει την όρεξή του, αλλά απόψε, η κατάσταση είναι πολύ ήρεμη. Υπάρχουν κάποια μεμονωμένα περιστατικά, αλλά μου φαίνεται πως η χαοτική κατάσταση των τελευταίων ημερών έχει τελειώσει.

Εγώ θα χαρώ πάλι τις νύχτες με ήσυχο ύπνο και τα παιδιά μου θα εκτιμήσουν την επιστροφή στην ηρεμία. Φοβήθηκαν λίγο από το θόρυβο και τις εκρήξεις και τα ενοχλούσε η μυρωδιά του καπνού. Το σχολείο έμεινε κλειστό για 2 μέρες και όλος αυτός ο θόρυβος και η αναστάτωση τα έχουν επηρεάσει. Η κόρη μου, 8 ετών, σχολίασε: «Δεν συμφωνώ με τον αστυνομικό που σκότωσε το αγόρι, αλλά ούτε και με αυτούς που καίνε τα μαγαζιά!!!».

Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια.

Οι αναταραχές συνεχίζονται για πέμπτη συνεχή νύχτα. Βρισκόμαστε πολύ κοντά στο Πολυτεχνείο, το προπύργιο του κινήματος των αναρχικών. Αυτό σημαίνει πως δεν χρειάζεται να ανάψουμε την τηλεόραση για να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις, αλλά να βγούμε στο μπαλκόνι μας και να δούμε ζωντανά τις μάχες ανάμεσα σε αστυνομικούς και νέους. (Μερικές φορές μοιάζουν σαν να παίζουν τη γάτα με το ποντίκι). Ακούμε τις εκρήξεις των μολότοφ, βλέπουμε τους αναρχικούς που πετούν πέτρες άλλα αντικείμενα στα ΜΑΤ (ειδικές αστυνομικές δυνάμεις), κάνοντας πυροτέχνημα κάδους απορριμμάτων και ξύλινα κιβώτια. Η φοβερή μυρωδιά των δακρυγόνων μπαίνει μέσα στα κτίρια. Η κατάσταση είναι σαφώς εκτός ελέγχου, η αστυνομία δεν μπορεί να ελέγξει τους αναρχικούς, μαζί με τους οποίους χούλιγκαν και βάνδαλοι κάνουν την κατάσταση εκρηκτική, σπάζοντας και κλέβοντας ό,τι μπορούν από τα καταστήματα.

Είδα από το μπαλκόνι μια ομάδα νεαρών με κουκούλες (κουκουλοφόροι όπως τους αποκαλούν εδώ) να παραβιάζουν ένα κατάστημα με κινητά τηλέφωνα, να σηκώνουν τα μεταλλικά ρολά, να σπάνε τα τζάμια και να μπαίνουν μέσα, βγαίνοντας με τις τσέπες γεμάτες κλεμμένα. Αστυνομία δεν υπήρχε πουθενά, παρά φάνηκε μετά από 20 λεπτά όταν το μαγαζί είχε αδειάσει και 400 κινητά τηλέφωνα είχαν εξαφανιστεί. (Μέχρι την Κυριακή, 500 περίπου καταστήματα είχαν υποστεί ζημιές ή είχαν καταστραφεί ολοσχερώς).  

Είναι σημαντικό να επισημάνω πως το «άσυλο» απαγορεύει στην αστυνομία να μπει στα προαύλια των πανεπιστημιακών σχολών, τα οποία μετατρέπονται σε κέντρα δράσης αναρχικών και τα καταφύγιά τους μετά από τις συγκρούσεις με την αστυνομία.

Ενώ, όπως  είπα και σε προηγούμενο ποστ μου, συμβαίνουν πάντα τέτοια ανάμεσα στους αναρχικούς και στην αστυνομία, κυρίως γύρω από πορείες διαμαρτυρίας και κατά τον εορτασμό της φοιτητικής εξέγερσης, στις 17 Νοεμβρίου 1973, ποτέ δεν έχουμε ζήσει κάτι παρόμοιο τα τελευταία 7 χρόνια που ζούμε εδώ. Οι γείτονές μας συμφωνούν: αυτό είναι κάτι διαφορετικό, ένα ξέσπασμα οργής, με την ολική έλλειψη ελέγχου από το κράτος. Φαίνεται σαν οι νέοι να περίμεναν την ευκαιρία να εκφράσουν την αγανάκτησή τους για τις διεφθαρμένες πολιτικές δυνάμεις οι οποίες κλονίζονται κάθε τόσο και από ένα νέο σκάνδαλο (το τελευταίο: οι αγοραπωλησίες της Μονής Βατοπεδίου), καθώς και το θυμό τους για την οικονομική κατάσταση της χώρας. 

Παρόλα αυτά, είμαστε ασφαλείς διότι οι εξεγερμένοι δεν έχουν στόχο τους πολίτες, ενώ προσευχόμαστε να μην παραδώσουν στην πυρά τα κοντινά καταστήματα. (Μάλιστα, όταν ήθελαν να ρίξουν μια μολότοφ σε κάποιο κοντινό μας κτίριο, οι γείτονες που βρίσκονταν έξω τους παρακαλούσαν να σταματήσουν και αυτοί το έκαναν!). Μην ανησυχείτε λοιπόν (τόσο πολύ) για μας. Η κυβέρνηση παρακολουθεί …: Απολαύστε αυτό το καρτούν από την εφημερίδα «Καθημερινή».

 Πολλοί άνθρωποι επικοινωνούν μαζί μας για να δουν αν είμαστε ασφαλείς, αφού κατοικούμε στο κέντρο της περιοχής των αναταραχών: αναρχικοί νεαροί συγκρούονται με την αστυνομία, καίνε αυτοκίνητα και καταστρέφουν καταστήματα, εκφράζοντας την οργή τους για το θάνατο του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου ο οποίος πυροβολήθηκε από αστυνομικό.

ΕΙΜΑΣΤΕ ασφαλείς, δόξα τω Θ-ώ και δεν βγαίνουμε έξω όταν οι αναταραχές είναι σε πλήρη εξέλιξη. Η αλήθεια πάντως είναι ότι πέρα από τις κύριες συγκρούσεις ανάμεσα στους νεαρούς και την αστυνομία, τα πράγματα είναι σχετικά ήσυχα. Ο ένας δρόμος μπορεί να καίγεται ενώ οι άλλοι να είναι άδειοι και «ασφαλείς». Η μυρωδιά πάντως από τα δακρυγόνα και τα αντικείμενα που καίγονται (κάδοι απορριμμάτων, αυτοκίνητα) υπάρχει ακόμα στον αέρα.

Η αναρχικοί είναι γνωστοί για τις αναταραχές στην Ελλάδα και κάθε τόσο έρχονται σε σύγκρουση με τις αστυνομικές δυνάμεις. (Ποτέ όμως σε αυτό το σημείο τα τελευταία 7 χρόνια που ζούμε εδώ). Αν και διαφωνώ κάθετα με τη συμπεριφορά τους, νομίζω πως κάτι μπορούμε να μάθουμε από τις ενέργειές τους και την αναζήτηση νοήματος, την προθυμία τους να αγωνιστούν για ιδανικά.

Οι νέοι άνθρωποι ψάχνουν μια βασική αιτία, η ενέργεια και η ένταση που υπάρχει μέσα τους έχει την φοβερή δύναμη της φωτιάς: Όταν διοχετευτεί στη σωστή κατεύθυνση, μπορεί να αλλάξει τον κόσμο προς το καλύτερο. Αν αφεθεί στη δίνη της, μπορεί να καταστρέψει τα πάντα στο πέρασμά της.

Οι νέοι άνθρωποι διαθέτουν το ζωογόνο χαρακτηριστικό της επανάστασης: δεν μπορούν να δεχτούν τον προβληματικό κόσμο που τους δείχνουν οι ενήλικες, εξεγείρονται κατά της αδικίας, της καταπίεσης, δεν αφήνονται στην παρούσα κατάσταση. Η νεολαία πιστεύει πως μπορεί να αλλάξει και να καλυτερεύσει τον κόσμο, κάτι το οποίο πολλοί ενήλικες έχουν χάσει, έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά και έχουν παραδοθεί στις δοκιμασίες της καθημερινής ζωής.

Ένας νέος που είχε μπλέξει με λάθος παρέες και δοκίμαζε όλες τις ακατάλληλες συμπεριφορές, πήγε κάποτε να δει το Ράμπι Σσνέορ Ζάλμαν του Λιαδί, συγγραφέα της Τανιά και ιδρυτή του κινήματος της Χαμπάντ. Ο έφηβος αγαπούσε την ιππασία και από εκεί ξεκίνησε ο ραβίνος τη συζήτηση:

«Ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα σε ένα νεαρό και σε ένα γέρικό άλογο;» ρώτησε ο Ράμπι.

«Ένα καλό νεαρό άλογο τρέχει γρήγορα. Καλπάζεις και φτάνεις πιο γρήγορα στον προορισμό σου» είπε με ενθουσιασμό ο νεαρός.

«Αυτό είναι πού καλό, αρκεί να βρίσκεσαι στο σωστό δρόμο» σχολίασε ο Ράμπι «τι γίνεται όμως αν βρίσκεσαι σε λάθος μονοπάτι;».

«Ακόμα και τότε» επέμεινε ο νεαρός, «το άλογο θα μπορούσε να σε βοηθήσει να βγεις πιο γρήγορα στο σωστό δρόμο αν συνειδητοποιήσεις που βρίσκεσαι σε λάθος δρόμο …».

«Αν συνειδητοποιήσεις που βρίσκεσαι σε λάθος δρόμο» επανέλαβε αργά και σταθερά ο Ράμπι. «Όλα αυτά θα γίνουν αν καταλάβεις πως πήρες λάθος μονοπάτι προτού να είναι πολύ αργά. Τότε θα μπορείς γρήγορα να επιστρέψεις…».

Αυτό είναι το πλεονέκτημα της ενέργειας των νέων: διαθέτει τεράστια δύναμη αλλά χρειάζεται να διοχετευθεί προς καλές πράξεις, προς δημιουργική έκφραση. Οι νέοι θα πρέπει να ασχολούνται με τη μελέτη, σε εθελοντικές πράξεις που έχουν αξία. Η εξέγερσή τους δεν πρέπει να διαλύεται αλλά να βρίσκει άλλες κατευθύνσεις. 

Οι ενήλικες μπορούν να μάθουν από τους νέους να μην δέχονται την κατάσταση ως δεδομένη, να μην παραιτούνται από τη ροή του κόσμου αλλά να συνεχίζουν να αγωνίζονται για να τον βελτιώσουν, με μια καλή πράξη τη φορά.