Blog – It’s all Greek to me! (ελληνικά)

Εχτές είχαμε το Πέσαχ Σσενί, το δεύτερο Πέσαχ.  Όσοι δεν προλάβαιναν να φέρουν την προσφορά του Πέσαχ στην εποχή του Ναού, είχαν μια δεύτερη ευκαιρία μετά από τριάντα μέρες.

Το μήνυμα πάντως είναι διαχρονικό: πάντα υπάρχει η ευκαιρία να κάνουμε μια καλή πράξη, να επιδιορθώσουμε αυτό που χαλάσαμε, να ακολουθήσουμε το όνειρό μας.

Έτσι ποτέ δεν είναι αργά να μάθω καλύτερα ελληνικά (εβραϊκά για όσους ισχύει αυτό :) και να συνηθίσω το ούζο. Ποτέ δεν είναι αργά να δω το ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη, να μάθω ελληνικούς χορούς, να κόψω το τσιγάρο, να βάλω στο άλμπουμ τις φωτογραφίες από το 2002 και μετά, να δω τη φίλη μου από την πρώτη δημοτικού, να αρχίσω γυμναστήριο, να μελετήσω την Καμπάλα...   

Και για το μωρό μας, ποτέ δεν είναι αργά να μάθει να κοιμάται τη νύχτα!

Σας δίνω αμέσως ένα παράδειγμα γι΄αυτή τη σημαντική τοποθέτηση: ακόμα και τώρα που τελείωσε το Πέσαχ Σσενί, ποτέ δεν είναι αργά να γράψω γι’ αυτό στο blog και να πάρω έμπνευση.

Εχτές (Δευτέρα), τα ταξί στην Αθήνα είχαν απεργία. (Γιατί; Γίνονται τόσες απεργίες στην Ελλάδα που έχουμε πια σταματήσει να ρωτάμε…και για να σοβαρευτούμε, αυτό είναι το γιατί). Οι δρόμοι ήταν κάπως παράξενοι χωρίς αυτό το πανταχού παρόν κίτρινο χρώμα. Η κίνηση ήταν ελάχιστη, πράγμα ασυνήθιστο (αλλά πολύ ωραίο :-) ).

Οι οδηγοί φορτηγών έχουν και αυτοί απεργία που σημαίνει ότι το φορτίο με τα κασσέρ μας κρέατα και κοτόπουλα από την Ιταλία έχει κολλήσει εκεί μέχρι να επιλυθεί και αυτό το ζήτημα (οι οδηγοί έχουν μπλοκάρει και τα λιμάνια). Πολλά βενζινάδικα παραμένουν κλειστά, αφού δεν έχουν καύσιμα για να προμηθεύσουν το κοινό (και περιορίζεται η κυκλοφορία τους και φυσικά η κίνηση). Στα λιγοστά πρατήρια που είναι ανοιχτά οι ουρές των αυτοκινήτων που θέλουν να γεμίσουν, σχηματίζουν χιλιόμετρα….

Βλέποντας αυτές τις εικόνες των αυτοκινήτων που περιμένουν ώρες για λίγη βενζίνη, μου έρχονται στο μυαλό εικόνες από καιρό πολέμου και περιορισμών. Η παρούσα κατάσταση, βέβαια, είναι εντελώς διαφορετική και το γάλα και το ψωμί είναι πιο ζωτικής σημασίας από το «μαύρο χρυσό» για τον οποίο οι άνθρωποι περιμένουν ώρες, άλλοι καρτερικά και άλλοι με ανυπομονησία. Αλήθεια, στις μέρες μας είμαστε τόσο πολύ εξαρτημένοι από την ενέργεια …. Θα μπορούσαμε άραγε να ζήσουμε χωρίς ηλεκτρισμό, πετρέλαιο και όλες τις μοντέρνες ανέσεις; Εμένα, για παράδειγμα, με πειράζει αφάνταστα όταν έχουμε πρόβλημα με το Ίντερνετ γιατί νιώθω πως είμαι αποκομμένη από τον κόσμο….10 χρόνια πριν δεν ήξερα ούτε πώς να πραγματοποιώ αναζήτηση στο διαδίκτυο και τώρα χωρίς αυτό νιώθω χαμένη! Πριν 2 μήνες όπου γίνονταν διακοπές ρεύματος, συνειδητοποίησα πόσο εξαρτημένοι είμαστε από τον ηλεκτρισμό. Σχεδόν τίποτα δε δούλευε: ούτε το ασανσέρ (ζούμε στον 5^ο όροφο και καταλαβαίνετε το πρόβλημα), ούτε τα φώτα (αναμενόμενο), ούτε το θερμοσίφωνο, ούτε το ψυγείο με κίνδυνο να χαλάσουν τα τρόφιμα, ούτε η ηλεκτρική κουζίνα, ούτε ο φούρνος μικροκυμάτων, ούτε το κομπιούτερ, ούτε ακόμα η καφετιέρα για έτοιμο, ζεστό καφέ….Φανταστείτε κατάσταση! Είμαστε τόσο εξαρτημένοι από την πρόοδο της τεχνολογίας και τις ανέσεις της που αν μας τα πάρουν, ίσα που τα καταφέρνουμε.

Αυτό με κάνει να σκέφτομαι πως μάλλον πρέπει να αναθεωρήσουμε την άποψή μας για τις πραγματικές μας ΑΝΑΓΚΕΣ. Δεν υποστηρίζω την επιστροφή στη Λίθινη Εποχή, αλλά που και που πρέπει να συνειδητοποιούμε πως δεν θα πεθάνουμε αν μας λείψει κάτι από όλα αυτά τα μέσα. Γιατί γι’ αυτό ακριβώς πρόκειται, για μέσα. Πρέπει να σκεφτόμαστε το ΣΚΟΠΟ, ΠΩΣ να εκμεταλλευόμαστε την τεχνολογία που έχουμε το προνόμιο να κατέχουμε. Τηλέφωνο, αυτοκίνητο, διαδίκτυο έχουν στόχο να κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη, να μας γλυτώσουν από κόπο και χρόνο, αλλά για ποιο σκοπό; Ο τρόπος που οδηγούμε τη ζωή μας και επενδύουμε το χρόνο και τους πόρους μας, είναι αυτός που κάνει τη διαφορά.

Τόσα πολλά επιτεύγματα σε 60 χρόνια για να είμαστε περήφανοι...

Ελπίζω τα επόμενα 60 χρόνια να φέρουν πραγματική ειρήνη στο Ισραήλ και να του επιτρέψουν να προοδεύσει ακόμα περισσότερο, τόσο υλικά όσο και πνευματικά!

Σας προσκαλώ σε μια  επίσκεψη στο Ισραήλ ,  με λίγη γεύση από εκεί...

Συνταγή για φαλάφελ (ευχαριστώ τον Γκάμπι Λεβί, από την πρεσβεία):

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ:

• 1 φλυτζάνι ρεβίθια ξερά
• 1 μεγάλο κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
• 2 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες
• 3 κουταλιές της σούπας φρέσκο μαϊντανό, ψιλοκομμένο
• 1 κουταλάκι του γλυκού κόλιανδρο
• 1 κουταλάκι του γλυκού κίμινο
• 1/2 κουταλάκι μπέικιν-πάουντερ
• Αλάτι
• Πιπέρι
• Λάδι για τηγάνισμα

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ:

Βάλτε ρεβίθια ξερά σε μπολ και σκεπάστε τα με νερό. Αφήστε τα έτσι όλη τη νύχτα.  

Αφού χύσετε το νερό, ανακατέψτε τα ρεβίθια, το σκόρδο, το κρεμμύδι, τον κόλιανδρο, το κίμινο, αλάτι και πιπέρι και προσθέστε το μπέικιν πάουντερ.  

Λιώστε τα ρεβύθια αναμιγνύοντας καλά με τα υπόλοιπα συστατικά. Μπορείτε επίσης να αλέσετε τα υλικά σε μίξερ. Το μίγμα πρέπει να είναι παχύρρευστο.

Πλάστε το μίγμα σε μικρά μπαλάκια. Πατήστε τα ελαφρά από πάνω.

Τηγανίστε τα σε 5 εκατοστά λάδι μέχρι να ροδίσουν (5-7 λεπτά).

Σερβίρονται ζεστά.

Τα κόλπα του Γκάμπι:

Αφήστε το μίγμα να κάτσει για να ανακατευτούν οι γεύσεις. Προσθέστε το μπέικιν, ½ ώρα πριν το τηγάνισμα.

Συμβουλή της Νεχάμα: μην τρώτε ΠΟΤΕ φαλάφελ σε ραντεβού γιατί δεν υπάρχει κομψός τρόπος για να τα φάει κανείς ... ;-) Καλή όρεξη!

Σήμερα ξεκινά το Γιομ Αζικαρόν, η Μέρα Μνήμης για τους Πεσόντες Στρατιώτες του Ισραήλ και τα Θύματα της Τρομοκρατίας. Θυμόμαστε και πενθούμε εκείνους τους πολλούς, πάρα πολλούς στρατιώτες που έδωσαν τη ζωή τους για να υπάρχει και να επιβιώνει αυτή η μικρή χώρα, το Ισραήλ. Θυμόμαστε και πενθούμε γι’ αυτές τις αθώες γυναίκες, άντρες και παιδιά που υπήρξαν θύματα της τρομοκρατίας και το μοναδικό τους έγκλημα ήταν πως ήταν Εβραίοι και πως ζούσαν στο Εβραϊκό κράτος ...

Στο Ισραήλ, η Χαμπάντ έχει έναν οργανισμό που βοηθά τις χήρες και τα ορφανά του Τζαάλ (IDF), καθώς και τα θύματα της τρομοκρατίας: προσφέρει οικονομική και πνευματική στήριξη, βοηθά στην εκπαίδευση, στις προετοιμασίες για το μπαρ μιτσβά και στους γάμους, πραγματοποιεί επισκέψεις για τις γιορτές με διάφορα δώρα ... Το link για το site: Chabad Terror Victim Project.

Το παρακάτω βίντεο ξεκινά με τις λέξεις της επιμνημόσυνης προσευχής, στα Εβραϊκά (δείτε την μετάφραση παρακάτω) και μετά μπορείτε να δείτε διάφορες συγκινητικές φωτογραφίες.

Γιζκόρ

 Μακάρι ο Θ-ός να θυμάται τους γενναίους άντρες και γυναίκες που έπεσαν με ανδρεία στο πεδίο της μάχης πριν την ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ καθώς και τους στρατιώτες που χάθηκαν στους πολέμους του Ισραήλ.

Μακάρι ο λαός του Ισραήλ να τους έχει πάντα στη μνήμη του. Ας πενθούμε για τον αυθορμητισμό της νιότης, τον αλτρουϊσμό της ανδρείας, την αφοσίωση και τη μεγαλοπρέπεια της αυτοθυσίας που έσβησαν στο πεδίο της μάχης.

Μακάρι οι πιστοί και θαρραλέοι ήρωες της ελευθερίας και της νίκης να σφραγιστούν για πάντα μέσα στις καρδιές όλου του Ισραήλ, αυτήν τη γενιά αλλά και όλες τις επόμενες.

Εχθές, όπως και κάθε χρόνο, πραγματοποιήθηκε η τελετή για την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος στο Εβραϊκό νεκροταφείο της Νίκαιας. Στην αρχή απαγγέλθηκαν Ψαλμοί και στη συνέχεια προσευχές για τα θύματα (Καντίσς και Ελ Μάλε Ραχανίμ). Μετά ακούσαμε λόγους και ένα ποίημα από τα παιδιά του Εβραϊκού σχολείου και στο τέλος κατατέθηκαν στεφάνια από τους εκπροσώπους των δήμων και των τοπικών Εβραϊκών οργανισμών. Μια πολύ συγκινητική στιγμή ήταν όταν τα παιδιά μοίρασαν λουλούδια σε όλους τους επιζώντες των στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Αυτοί οι επιζώντες λιγοστεύουν χρόνο με το χρόνο .... και απομένουμε εμείς με το ύψιστο καθήκον της ανάμνησης και της επαγρύπνησης. Πρέπει να σιγουρευτούμε πως αυτοί οι βάρβαροι καιροί δεν θα ξεχαστούν ποτέ, και Θ-ός φυλάξει, δεν θα επιστρέψουν ποτέ ξανά.

Πρέπει επίσης να εξασφαλίζουμε τη συνέχεια του Ιουδαϊσμού, πως η κληρονομιά των 6 Εκατομμυρίων δεν θα χαθεί ..... πρέπει να βεβαιωνόμαστε συνεχώς πως ο Ιουδαϊσμός παραμένει ζωντανός και δεν είναι απλά ένα έκθεμα σε βιτρίνα μουσείου ....

Συχνά μας προβληματίζουν ερωτήσεις του τύπου: πού ήταν ο Θ-ός κατά τη διάρκεια της Σσοά; Μήπως το Ολοκαύτωμα ήταν κάποιου είδους τιμωρία; Διαβάστε μερικά ενδιαφέροντα άρθρα  πάνω σε αυτά τα θέματα.

Κοιτάξτε επίσης τα νέα κανάλια στο YouTube από το Γιαντ Βασσέμ, στα Αγγλικά και στα Αραβικά, με μαρτυρίες, ιστορικά αρχεία, κλπ.