Printed fromChabad.gr
ב"ה

Blog – It’s all Greek to me! (ελληνικά)

Η ζωή στην Ελλάδα με Εβραϊκό καπρίτσιο

Πού συναντηθήκατε εσείς οι δύο;

Το Σσαμπάτ που μας πέρασε ήταν επίσης η επέτειός μας (ευχαριστούμε για τις θερμές ευχές σας J).

Παντρευτήκαμε στις 15 Αβ, στο Παρίσι, πριν από 9 χρόνια. Πώς γνωριστήκαμε; Θα σας πως γιατί με ρωτάτε πολύ συχνά.

Ήμουν δασκάλα στη Γαλλία και ο Μέντελ σπούδαζε στο Μπρούκλιν. Εκεί γνώρισε το θείο μου και πήγαινε στο σπίτι του μαζί με άλλους φίλους. Ο θείος μου «έβαλε στο μάτι» το γοητευτικό, νεαρό άντρα και σκέφτηκε πως είναι το τέλειο ταίρι για την εξίσου γοητευτική ανηψιά του (δηλαδή εμένα!). Ο Μέντελ θα πήγαινε στους γονείς του για τη γιορτή του Πέσαχ, αποφάσισε λοιπόν να κάνει μια στάση στη Γαλλία για μερικές μέρες και να με γνωρίσει. Ήρθε λοιπόν πριν το Πέσσαχ και μετά το Πέσαχ ξαναήρθε. Μετά πήγα εγώ στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου αρραβωνιαστήκαμε! (μια μικρή περίληψη για ώρες και ώρες συζητήσεων J).

Πολλοί άνθρωποι μας ρωτούν αν ο γάμος μας ήταν κανονισμένος: μου αρέσει να απαντώ, ναι, ήταν κανονισμένος στον Ουρανό, όπως όλοι οι γάμοι. Αλλά εκείνοι εννοούν, ήταν «σσιντούχ» (συνοικέσιο); Η απάντησή μου είναι: αν με το «σσιντούχ» εννούμε παντρειά με το ζόρι όπου ο γαμπρός και η νύφη πρωτοσυναντιούνται την ημέρα του γάμου, τότε όχι, δεν ήταν σσιντούχ (ούτως ή άλλως τέτοιοι γάμοι είναι μύθος). Σσιντούχ σημαίνει πως ο νεαρός άντρας και το κορίτσι γνωρίζονται μέσω ενός τρίτου (του Σσαντχάν, διάσημου ήρωα ανεκδότων) ο οποίος είναι συνήθως φίλος ή μέλος της οικογένειας. Υπάρχουν επίσης και επαγγελματίες σσαντχανίμ (προξενητές) που είναι συνήθως πολύ ευαίσθητοι και προσεκτικοί με τη δουλειά τους. Προτού συναντηθεί το νεαρό ζευγάρι, οι γονείς φροντίζουν να μάθουν πληροφορίες για τον πιθανό σύζυγο, προκειμένου να είναι βέβαιοι ότι οι δύο νέοι ταιριάζουν. Αυτό βοηθά στην αποφυγή άσκοπων και αταίριαστων ραντεβού, καθώς και από τον πονοκέφαλο μιας συναισθηματικής εμπλοκής των νέων πριν την ανακάλυψη πιθανών σοβαρών ελαττωμάτων. Στη συνέχεια, ωστόσο, το νεαρό ζευγάρι συναντιέται μόνο του και είναι ελεύθερο να επιλέξει αν θα παντρευτεί και θα κάνει οικογένεια ... ή όχι.

- Είμαι δικηγόρος, δεν σε εντυπωσίασα; - Όχι - Σε αυτή την περίπτωση είμαι γιατρός.  

 

 

 - Θα έχω ότι έχει κι αυτή; - Κράμπες;

 

 

Διαβάστε επίσης ένα ενδιαφέρον άρθρο για τους κανονισμένους γάμους.

Να κρατάς επαφή και να μοιράζεσαι τα καλά νέα

Απλή αριθμητική: αν έχουμε 10 με 30 καλεσμένους κάθε Σσαμπάτ (χωρίς να μετράμε τις εκατοντάδες των εορταστικών γευμάτων), τότε πάνω από 1000 επισκέπτες περνούν κάθε χρόνο από το σπίτι μας που σημαίνει πως έχουμε συναντήσει πάνω από 7000 ανθρώπους τα 7 χρόνια που είμαστε στην Αθήνα... Πολλές φορές μας στέλνουν email ή ακόμα και δωρεές υπέρ των δραστηριοτήτων μας, μετά την επίσκεψή τους. Πρόσφατα ανοίξαμε ένα guestbook στο website όπου οι επισκέπτες μας διηγούνται τις εντυπώσεις τους. Μερικοί πάλι μας έχουν στείλει προϊόντα κασσέρ που δεν τα βρίσκουμε εδώ, παιχνίδια ή βιβλία για τα παιδιά .... Άλλοι κρατούν επαφή μαζί μας και ξανάρχονται και δεύτερη φορά: ήταν πολύ ωραίο που ξαναείδαμε τον Νικ και την Ντεμπ οι οποίοι είχαν πρωτοέρθει το μήνα του μέλιτος και επέστρεψαν μαζί με τη χαριτωμένη κορούλα τους. Η Σοφί, η Γαλλίδα δασκάλα ξαναήρθε, αυτή τη φορά με το σύζυγό της και μια βαλίτσα γεμάτη λιχουδιές κασσέρ. Ένα πολύ ενδιαφέρον ζευγάρι, οι Ζ. από την Ιερουσαλήμ, διευθυντές σχολείων αμφότεροι, οι οποίοι είχαν γυρίσει όλο τον κόσμο, πέρασαν μαζί μας και δεύτερο Σσαμπάτ φέρνοντας μαζί και τον εγγονό τους, ένα μικρό σαΐνι γοητευμένο με την Ελλάδα. Έχουν την παράδοση να παίρνουν κάθε εγγόνι τους σε ένα ταξίδι για το Μπαρ/Μπατ Μιτσβά και η Ελλάδα ήταν ο προορισμός της επιλογής τους. Η Ναομί, χορογράφος από το Ισραήλ και φανατική της Αθήνας μας επισκέφθηκε πρόσφατα, 3 χρόνια μετά την πρώτη φορά φέρνοντας μαζί και έναν φίλο. Πάντα είναι ωραία να ακούς ξανά τους επισκέπτες σου και φυσικά να τους ξαναβλέπεις!

Σκεφτόμουν όλα αυτά όταν, εχθές, ακούσαμε με χαρά καλά νέα από το Μάρκο και τη Φρίντα Β. από την Κόστα Ρίκα. Τους γνωρίσαμε πέρυσι το Δεκέμβρη όταν παρέμειναν στην Αθήνα κατά τη διάρκεια των διακοπών τους και χρειάστηκαν ιατρική βοήθεια. Ήταν πραγματικά συναρπαστικό που μάθαμε πως απέκτησαν δίδυμα και είναι καλά τόσο τα μωρά όσο και η μαμά. Ευχαριστώ Θ-έ μου.

Τους εύχομαι πολλά ναχάς, «να ζήσουν» όπως λένε και στην Ελλάδα (κυριολεκτικά πρέπει να ζήσουν) με υγεία και ευτυχία... Εύχομαι επίσης στους ευτυχισμένους γονείς πολύ δύναμη και υπομονή για τις άγρυπνες νύχτες, τις 1001 προκλήσεις στην ανατροφή των παιδιών, αλλά κυρίως να μοιράζονται μαζί μας πάντα καλά νέα με χαρούμενη καρδιά (η συνταγή της γιαγιάς μου).

 

Κοιμάμαι σαν μώρο...

Θέλουμε περισσότερο χώρο

Το Σσαμπάτ που μας πέρασε ήταν πολυυυύ μεγάλο. Τα τηλεφωνήματα και τα emails δεν σταμάτησαν καθόλου ενώ δεν προλαβαίναμε να μετράμε καλεσμένους.... Την Πέμπτη είχαμε ήδη κανονίσει για 60 άτομα.... Δεν υπήρχε όμως τρόπος να χωρέσουν όλοι στο σπίτι μας(εκτός και αν κάθονταν ο ένας επάνω στον άλλον J). Αποφασίσαμε λοιπόν να φιλοξενήσουμε το γεύμα αυτού του Σσαμπάτ στο Νοβοτέλ, ένα μεγάλο ξενοδοχείο όπου έχουμε ήδη πραγματοποιήσει πολλές γιορτές, Πουρίμ, Πέσαχ, Ροσς Ασσανά.... (με την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω τον κύριο Ατίας, διευθυντή του ξενοδοχείου, για την πολύτιμη βοήθειά του όπως και όλο το προσωπικό του ξενοδοχείου που είναι πάντα πρόθυμο να μας εξυπηρετήσει και είναι χαρά να συνεργάζεται κανείς μαζί τους).

 

Πω, πω οργάνωση: μαγειρέψαμε στο σπίτι για 70 άτομα (ο αριθμός ανέβηκε την Παρασκευή) και στη συνέχεια πακετάραμε τα φαγητά και τα μεταφέραμε στο ξενοδοχείο, σκεπτόμενοι εν τω μεταξύ, όλες τις υπόλοιπες λεπτομέρειες... πού θα πλέναμε τα χέρια μας; Τα φέραμε όλα; Τα φυλλάδια με τα τραγούδια, τα ανοιχτήρια για τα κρασιά, όλες τις σαλάτες, τα ψάρια, το πρώτο και το κυρίως πιάτο, τα κέικς... Μεταφέραμε επίσης κούτες και κούτες με νερά και αναψυκτικά, μαχαιροπήρουνα και πιατικά. Εκτός των άλλων έπρεπε να κάνουμε το φούρνο κασσέρ για να ξαναζεστάνουμε το φαγητό πριν το Σσαμπάτ...

 

Τα γεύματα πάντως ήταν φανταστικά: 70 άνθρωποι από τη Γαλλία, το Ισραήλ, την Αγγλία, την Αμερική ακόμα και τη Βενεζουέλα, συγκεντρώθηκαν για να θρέψουν το σώμα και την ψυχή τους με τις νοστιμιές και το πνεύμα του Σσαμπάτ... Είχαμε ένα γκρουπ από Γάλλους νέους που έκαναν τις διακοπές τους στην Ελλάδα, δάσκαλους από τη Βρετανία, τη διευθύντρια  ενός σχολείου από το Ισραήλ που προσκάλεσε τουςΒρεττανούς δασκάλους να κάνουν Αλιγιά και να διδάξουν στο Ισραήλ (είπε πως έχουν έλλειψη από άντρες δασκάλους), διάφορα άλλα ζευγάρια και οικογένειες, όλοι μαζί σε μια χαλαρή ατμόσφαιρα. Συστήθηκαν όλοι με τη σειρά, με πολλά γέλια...

 

Υπήρχε πολύ δουλειά πριν και κατά τη διάρκεια του Σσαμπάτ, φυσικά, (μην ξεχνάμε και το καθάρισμα μετά), αλλά ως εκ θαύματος, όπως ένας άγγελος από τον Ουρανό, ήρθε η Λεία Τάουγκερ για να μας σώσει. Έμεινε μαζί μας όλη την εβδομάδα και δεν σταμάτησε καθόλου για να ξεκουραστεί μέχρι να τελειώσουν όλες οι δουλειές, να πλυθούν τα πιάτα, να μπουν στη θέση τους, να έχουν φροντίδα τα παιδιά και άλλα πολλά. Λεία, η λέξη «ευχαριστώ» είναι πολύ λίγη για όσα έκανες, αλλά οι καρδιές μας είναι γεμάτες ευγνωμοσύνη για τη βοήθειά που μας πρόσφερες, πάντα με χαμόγελο!

 

Ελπίζω να μη σταματήσεις ποτέ να χαμογελάς και η ζωή να μη σταματήσει ποτέ να σου χαμογελά!!!

 

Όσο για μας, μάλλον ήρθε η ώρα να ψάξουμε για μεγαλύτερο χώρο!!!

Φωτογραφίες από το Αζερμπαϊτζάν

Βρήκα μερικές φωτογραφίες από το ταξίδι μας στη Ρωσία και το Αζερμπαϊτζάν (βλέπε προηγούμενη δημοσίευση)

 

Στη Μόσχα, στην Κόκκινη Πλατεία

 

 

 

 

 

 

Στο Μπακού, μπροστά στην Κασπία Θάλασσα

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Μέντελ με μέλη της κοινότητας

Looking for older posts? See the sidebar for the Archive.
WhatsApp