Εύχομαι σε όλους ένα χρόνο γεμάτο με Αγάπη, Βαθιά γνώση, Γαλήνη, Διορατικότητα, Ευλογία, Ζωή, Ηρεμία, Θαλπωρή, Ικανότητες, Καλοσύνη, Λάμψη, Μαγεία, Νέες ευκαιρίες, Ξεγνοιασιά, Ομόνοια, Πρόοδο, Ρομαντισμό, Σοφία, Ταλέντο, Υγεία, Φιλία, Χαρά, Ψυχικό σθένος, Ωραιότητα…
Blog – It’s all Greek to me! (ελληνικά)
Σσανά Τοβά από Α-Ω
Δουλειές, δουλειές, δουλειές…
Ξέρω πως η κατάσταση είναι ίδια για όλους αυτές τις μέρες πριν τις γιορτές…Όπως και να ‘χει όμως δεν ακούγεται ωραία η απάντηση «δουλειές» όταν κάποιος μας ρωτά τι κάνουμε… Ή όπως λένε κι εδώ στην Ελλάδα, «τρέχω, τρέχω!». Βέβαια μας κάνει να νιώθουμε σημαντικοί… (αστειεύομαι)
Εμείς πάντως έχουμε ΑΛΗΘΕΙΑ πολλές δουλειές με πολλά απαιτητικά άρα ενδιαφέροντα πλάνα σε εξέλιξη: εκδώσαμε και ταχυδρομήσαμε ένα θαυμάσιο (τουλάχιστον στα μάτια μου, αλλά ελπίζω όχι μόνο) Εβραϊκό Καλλιτεχνικό Ημερολόγιο για το νέο έτος 5769 που στείλαμε σε κάθε ελληνικό εβραϊκό σπίτι. Σε κάθε μήνα υπάρχει και μια διαφορετική παραδοσιακή συνταγή από μία κυρία της κοινότητας. (Αν δεν το έχετε λάβει ή αν θέλετε κανένα επιπλέον στείλτε μας email).
Εκδώσαμε επίσης ένα περιοδικό για παιδιά (κάντε κλικ εδώ για το PDF) που δεν έχει μόνο ενδιαφέρον και ψυχαγωγικό περιεχόμενο αλλά και όμορφο σχεδιασμό (κατά τη γνώμη μου πάλι – αλλά μπλογκ μου δεν είναι;).
Οργανώνουμε παράλληλα άλλη μια δραστηριότητα: Εθελοντές επισκέπτονται αυτές τις μέρες τους ηλικιωμένους και τους άπορους με «Ένα γλυκό πακέτο για το Νέο Έτος» γεμάτο με μέλι και άλλες λιχουδιές. Πρόκειται για κάτι περισσότερο από μια μικρή επίσκεψη, δείχνοντας έμπρακτα το ενδιαφέρον μας … Αυτή η ελάχιστη ένδειξη φροντίδας επηρεάζει πολύ, τόσο τους εθελοντές όσο και αυτούς που επισκέπτονται και με κάνει κάθε φορά να σκέφτομαι το ρητό των Σοφών μας: «Πιο πολύ και από τον παραλήπτη, ο δότης είναι αυτός που ωφελείται από την προσφορά».
…Και συνεχίζω! Σχεδιάζουμε φυσικά δείπνο για το Ροσς Ασσανά: αυτό σημαίνει οργάνωση του μενού με τον σεφ του ξενοδοχείου, πρόγραμμα για την «κασσεροποίηση» της κουζίνας του ξενοδοχείου καθώς και διάφορες άλλες προετοιμασίες, ετοιμάζοντας παράλληλα έναν εμπνευστικό λόγο για τη μεγάλη βραδιά: δεν θέλουμε να τρέφουμε μόνο τα σώματα αλλά και τις ψυχές!
Αν τέλειωσα; Όχι ακόμα…
Πριν τρεις μέρες διοργανώσαμε μια μεγάλη βραδιά με την Αούβα Γκρέι, συγγραφέα του βιβλίου “my sister the Jew” που συνοδεύτηκε από μια Ορχήστρα Κλέζμερ από το Ισραήλ. Αν και η βροχή που έπιασε ήταν καταρρακτώδης (ναι, βρέχει και στην Αθήνα μερικές φορές), η ατμόσφαιρα μέσα ήταν ζεστή και τονωτική και όλοι έφυγαν γεμάτοι έμπνευση.
Και το τελευταίο και καλύτερο, την Κυριακή γιορτάσαμε τα πρώτα γενέθλια του γιου μας, Λεβί Γιτσχάκ!!! Ας ελπίσουμε ότι τώρα που μεγάλωσε θα σταματήσει να «καταζητείται» για άγρυπνες νύχτες!
Ας δούμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον!
Επιστροφή στα θρανία - Γιούπι!!
Η Πέμπτη ήταν μια σπουδαία μέρα…Εκτός από την επέτειο της 11ης Σεπτεμβρίου, ήταν και η έναρξη της σχολικής χρονιάς στην Ελλάδα, μετά από 3 μήνες διακοπών!
3 μήνες διακοπές είναι πάρα πολύ …. Ειδικά για τους γονείς. Πιστέψτε με όμως, ακόμα και τα παιδιά είχαν αρχίσει να ανυπομονούν να γυρίσουν στο σχολείο για να ξαναδούν τους φίλους … και τους δασκάλους τους!
Δύσκολο να πιστέψει κανείς πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος (δεν μπορώ να πιστέψω πως λέω κάτι τόσο πρωτότυπο, αλλά τι να κάνω αφού νιώθω ακριβώς έτσι;). Η Χάνα και ο Αριέ θα πάνε κιόλας στην τρίτη και δευτέρα τάξη του δημοτικού αντίστοιχα ..(πριν λίγο τα κυνηγούσα μωρά μες στο σπίτι και όπου να ‘ναι θα παντρευτούν και θα γίνω και πεθερά…)
Τα χρόνια της διαμόρφωσης της προσωπικότητάς τους είναι κρίσιμα…Μαθαίνουν πολλά περισσότερα από μαθηματικά, γεωγραφία και γραμματική (ελπίζω να τα μαθαίνουν και αυτά!). Αποκτούν αρχές και αξίες, σχηματίζουν έναν υγιή τρόπο να βλέπουν τον κόσμο…
Ευχαριστώ το Θ-ό που είναι καλοί μαθητές και έχουν δίψα για γνώση. Είναι σαν τα σφουγγάρια που απορροφούν ό,τι ακούν, βλέπουν και διδάσκονται …
Όταν τα φιλώ το πρωί για το σχολείο, νοσταλγώ την εποχή που η μόνη μου έννοια ήταν οι σπουδές μου…
Και μετά σκέφτομαι πως δεν πρέπει ποτέ να φεύγουμε πραγματικά από το σχολείο: ακόμα και αν δεν βρισκόμαστε στο φυσικό του χώρο, δεν θα πρέπει ποτέ να σταματήσουμε να μελετάμε. Δεν εννοώ μόνο διαβάζοντας και παρακολουθώντας διάφορα σεμινάρια, αλλά αναζητώντας το νόημα και την έμπνευση στην καθημερινή μας ζωή, μαθαίνοντας κάτι από τον καθένα που γνωρίζουμε χωρίς ποτέ να ξεχνάμε πως οι εμπειρίες, ακόμα και οι δυσάρεστες, πρέπει να γίνονται ευκαιρίες για εξέλιξη.
Την εβδομάδα που έρχεται γιατί να μην «μπούμε στην τάξη», να ενεργοποιήσουμε την περιέργεια μας, ανακαλύπτοντας καθημερινά κάτι καινούργιο;
Όταν ήμουν μαθητής, «ασύρματη μεταφορά δεδομένων» σήμαινε τα χαρτάκια με τα μηνύματα από το ένα θρανίο στο άλλο…
2 ευτυχισμένα ζευγάρια και ένα σπασμένο ποτήρι
Τo περασμένο Σσαμπάτ ήταν πολύ «συζυγικό»: ένα ζευγάρι δύο εβδομάδες μετά το γάμο του απολάμβανε το μήνα του μέλιτος στην Ελλάδα και στα Ελληνικά νησιά. Ένα άλλο ζευγάρι έπαιρνε και την επίσημη μορφή του αφού η γυναίκα δέχτηκε πρόταση γάμου την προηγούμενη νύχτα στην Πάρο… Τι ρομαντικό!
Ήταν πολύ συγκινητικό για όλους να βλέπουν την ακτινοβολούσα ευτυχία και τα εκστατικά χαμόγελα των νεαρών αρραβωνιασμένων… Νομίζω πως θυμίζει σ’ εμάς τους «παλιούς» τις μαγικές μας στιγμές και δίνει στους ελεύθερους μια νότα αισιοδοξίας και ελπίδας…
Το ίδιο συγκινητικό πάντως, είναι να βλέπεις την τρυφερότητα και την ολοκλήρωση ανάμεσα σε ένα ζευγάρι 30 χρόνια παντρεμένο (ή και περισσότερα!)…Την εμπιστοσύνη της αγάπης και την εμπειρία της φροντίδας, το δέσιμο που φέρνει η από κοινού αντιμετώπιση των δυσκολιών …. Μαζί πάλεψαν με τα κύματα της ζωής και γνώρισαν τόσο καλά ο ένας τον άλλον που έμαθαν όχι μόνο να δέχονται τα ελαττώματα του συντρόφου τους αλλά να τα εκτιμούν επίσης…
Μιας και μιλάμε για γάμο, ξέρετε γιατί σπάμε το ποτήρι κάτω από τη χουπά (γαμήλια σκέπη;).
Δείτε αυτό το βίντεο και θα μάθετε:
The Secret to a Successful Relationship
By Chana Weisberg
Learning to accept (yours and other's) imperfections, flaws and deficiencies.
Γιατί άσχημα πράγματα συμβαίνουν σε καλούς ανθρώπους;
Την περασμένη εβδομάδα, συνέβη μια τραγωδία: ένα 13χρονο κορίτσι από τη Γερμανία πέθανε ξαφνικά σε ένα ελληνικό νησί, ενώ έκανε τις διακοπές της με την οικογένειά της. Τους βοηθήσαμε με τις νομικές διαδικασίες που απαιτούνταν για τη μεταφορά του κοριτσιού για την ταφή του στη Γερμανία, καθώς και με το τεχνικό μέρος. Κάποιοι υπέροχοι άνθρωποι συμμετείχαν επίσης σε αυτήν την προσπάθεια: Ο Ραβίνος Ισαάκ Μιζάν, ο Ίζυ Σολομόν και ο Σάμης Βιτάλ από την τοπική Χεβρά Κεντοσσά («άγια αδελφότης» οργάνωση που αναλαμβάνει την ιεροτελεστία της ταφής), ο Ίζη Τιάνο και τέλος ο ανεκτίμητος Μιχάλης Παπασάβας. Μακάρι ο Θ-ός να τους ευλογεί για την καλοσύνη τους.
Όταν αντιμετωπίζουμε τέτοιες τραγωδίες, παιδιά που υποφέρουν, νέους ανθρώπους που πεθαίνουν, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα εκτός από το να ρωτήσουμε το Θ-ό: Γιατί; Γιατί Θ-έ μου επιτρέπεις να γίνονται τέτοια φοβερά πράγματα;
Τελικά, μόνο η πίστη μπορεί να μας οδηγήσει μέσα από αυτές τις στιγμές δοκιμασίας: συνειδητοποιώντας πως οι πράξεις και τα σχέδια του άπειρου Θ-ού δεν μπορούν πάντα να γίνονται κατανοητά από το περιορισμένο ανθρώπινο μυαλό μας.... γι’αυτό Εκείνος είναι ο Θ-ός κι εμείς είμαστε οι άνθρωποι....γι’αυτό βρισκόμαστε σε αυτό τον κόσμο των προκλήσεων και των συγκεχυμένων μηνυμάτων όπου το καλό και το κακό περιπλέκονται και η αλήθεια δεν αποκαλύπτεται πάντα...Είμαστε εδώ για να αναλάβουμε δράση και να φωτίσουμε τον κόσμο, να διαδόσουμε την καλοσύνη, να ανακουφίσουμε τον πόνο όσο μπορούμε και να φέρουμε τον κόσμο πιο κοντά στο καλό.
Ο Ράμπι έλεγε: Πρέπει να μετατρέπουμε τον πόνο σε δράση και τα δάκρυα σε εξέλιξη. Όταν διαιωνίζουμε την κληρονομιά των αγαπημένων μας, όταν κάνουμε καλές πράξεις στη μνήμη τους, όταν αναλαμβάνουμε έναν σκοπό αρεστό σε εκείνους, οι αγαπημένοι μας δεν παραμένουν ζωντανοί μόνο στη μνήμη μας, αλλά και στις πράξεις μας... Οι ψυχές τους ανεβαίνουν ακόμα πιο ψηλά στους ουρανούς γιατί αυτοί είναι οι οδηγητές σε όλες εκείνες τις πράξεις καλοσύνης.
Μακάρι ο Θ-ός να δίνει την παρηγοριά Του στις οικογένειες που πενθούν και μακάρι αυτές να μην γνωρίσουν άλλη λύπη.
Διαβάστε τι έχει να απαντήσει ο Ραβίνος στην ερώτηση Γιατί άσχημα πράγματα συμβαίνουν σε καλούς ανθρώπους;