To read it in English, click here
Αφιερωμένο στην Rivka bat Nava Sheindel,
τον σύζυγο της και το νεογέννητο αγοράκι τους
Παλιά παλιά, όταν ακόμα ήμασταν σε αληθινές τάξεις, με αληθινά θρανία και όχι πίσω από οθόνες Zoom, συνέβαινε μερικές φορές η δασκάλα να έπρεπε να φύγει από την τάξη για μερικά λεπτά. Θυμόμαστε όλοι τι γινόταν τότε. Ακόμη και αν στο μάθημα τα παιδιά ήταν φρόνημα, όταν η δασκάλα έβγαινε από την τάξη…
Κάτι παρόμοιο συνέβη με τους Εβραίους στην έρημο. Η περικοπή Γιτρό αυτής της εβδομάδας, μας διηγείται την έκπληξη του Γιτρό, του πεθερού του Μωυσή, όταν πήγε στην έρημο για να συναντήσει και να ενωθεί με τον εβραϊκό λαό. Ο Γιτρό είδε πως ο Μωυσής ήταν ο μοναδικός δικαστής ολόκληρου του λαού. Από το πρωί μέχρι το βράδυ καθόταν να δικάζει. Ο Γιτρό του πρότεινε να διορίσει και άλλους δικαστές, δημιουργώντας μια ιεραρχία. Μόνο οι πιο περίπλοκες υποθέσεις θα έφταναν στην κρίση του Μωυσή.
Η ιδέα του Γιτρό ακούγεται εύκολη και απλή. Φυσικά και είναι καλύτερο να υπάρχουν περισσότεροι δικαστές και να μην στηρίζονται όλοι πάνω σε έναν άνθρωπο. Πώς και ο Μωυσής δεν το είχε σκεφτεί μόνος του;
Ο Μωυσής είχε λόγο που ήθελε να δικάζει μόνος του. Αυτός, που είχε λάβει την Τορά στο Όρος Σινά και επικοινωνούσε με τον Θ-ό, ήταν σε πολύ υψηλό επίπεδο. Ο Μωυσής ήθελε να μεταδώσει μέρος από την ιερότητά του στον λαό του. Στο δικό του επίπεδο, δεν υπήρχε μίσος, ζήλεια, καυγάδες και πολιτική. Οι υπόλοιποι Εβραίοι όμως ήταν άνθρωποι σαν εμάς και τους αφορούσαν τέτοια θέματα. Αλλά όταν πήγαιναν στον Μωυσή με τα θέματα τους, ο Μωυσής τους ανύψωνε για λίγο στο δικό του επίπεδο. Ξαφνικά, όλα όσα ήταν τόσο σημαντικά πριν, άρχιζαν να μοιάζουν πιο ασήμαντα. Όπως όταν είμαστε πολύ ευτυχισμένοι και είμαστε πρόθυμοι να συγχωρέσουμε όλον τον κόσμο… Αυτός ήταν ο λόγος που ο Μωυσής ήθελε να δικάζει ο ίδιος.
Το πρόβλημα όμως ήταν το τι θα συνέβαινε αργότερα… Ο Γιτρό είδε πως είμαστε κανονικοί άνθρωποι. Έχουμε την κακιά κλήση μέσα μας και παλεύουμε να την υποτάξουμε. Η ζωή μας και οι ανθρώπινες σχέσεις μας δεν είναι πάντα τόσο απλές… Και τι θα γινόταν όταν δεν θα είχαμε πια κοντά μας τον Μωυσή; Μήπως θα επέστρεφε η “τάξη” στο χάος χωρίς τη δασκάλα;
Η λύση ήταν να δημιουργηθεί ένα σύστημα με κανονικούς δικαστές. Δικαστές που να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες μας και να καταφέρνουν να τις επιλύουν. Δικαστές που να μπορούν να μας καταλάβουν και να μας βοηθήσουν στο δικό μας επίπεδο. Δικαστές που θα έχουν το ρόλο του Μωυσή, πιο κοντά σε μας.
Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε ένα τέτοιο πρόσωπο στην ζωή μας, που να μας εμπνέει και να μας καθοδηγεί. Ένας ραβίνος για παράδειγμα, που μπορεί να μην είναι τέλειος, που και ο ίδιος αντιμετωπίζει τις περιπέτειες της ζωής, αλλά τα καταφέρνει. Ένας τέτοιος άνθρωπος, μπορεί να μας καταλάβει και να μας βοηθήσει να τα καταφέρουμε και εμείς.
Έχω κι εγώ έναν άνθρωπο στην ζωή μου, που με βοηθάει και μου δίνει συμβουλές για το πώς να αντιμετωπίσω διάφορα πράγματα, από πού να πρωταρχίσω και πώς να γίνω καλύτερη.
Όλοι μας χρειαζόμαστε κάποιον. Εσάς ποιό είναι το πρόσωπο που σας συμβουλεύει;
Σσαμπάτ Σσαλόμ!
Χάνα
Βασισμένο σε άρθρο του Rabbi Haim Heber
