To read it in English, click here
Πέσαχ! Όλη η οικογένεια κάθεται γύρω από το τραπέζι του Σέντερ, αφηγείται την ιστορία της Εξόδου τρώγοντας τη Ματσά, το Μαρόρ και το γιορτινό γεύμα. Στο επίκεντρο είναι τα παιδιά, αφού όλος ο σκοπός αυτής της βραδιάς είναι να μεταφέρουμε την παράδοση στην επόμενη γενιά. Σύμφωνα με την αγκαντά, μιλάμε για τα τεσσέρα είδη παιδιών: το σοφό, το κακό, το αγαθό και εκείνο που δεν ξέρει να ρωτά. Τα θέλουμε όλα μαζί μας στο τραπέζι του Σέντερ. Θα διδάξουμε το καθένα με τον τρόπο που ταιριάζει σ’ αυτό.
Ποιο από τα παιδιά μας δημιουργεί την περισσότερη ανησυχία;
Ο Ρέμπε, Ραβίνος Μενάχεμ Μέντελ Σσνέερσον, εξηγεί πως το παιδί που δεν ξέρει να ρωτά είναι αυτό που μας έχει ανάγκη περισσότερο από όλα. Το κακό μπορεί να λογομαχεί και να αμφισβητεί, αλλά νοιάζεται. Κανείς δεν πολεμάει κάτι, το οποίο δεν τον αφορά… Αφού έχουμε μπει σε διάλογο μαζί του, υπάρχει περίπτωση να καταφέρουμε να τον πείσουμε να γυρίσει.
Αντίθετα, το παιδί που δεν ρωτά βρίσκεται τόσο μακριά μας ψυχολογικά, που δεν αξίζουμε καν την προσοχή του. Δεν ρωτάει, γιατί δεν ενδιαφέρεται. Εδώ θα πρέπει να προσπαθήσουμε πολύ πιο σκληρά, ώστε να "σπάσουμε" την αδιαφορία του και να το διδάξουμε αυτά που θέλουμε.
Μια φίλη μου παραπονέθηκε πως είναι σχεδόν η μόνη που κάνει ερωτήσεις στη τάξη της. Νιώθει λίγο χαζή που "μόνο αυτή" δεν καταλαβαίνει τη δασκάλα και λίγο εκνευριστική που όλη την ώρα την "ενοχλεί" με ερωτήσεις. Η αλήθεια, όμως, είναι πως είναι η μόνη, που παρακολουθεί προσεκτικά το συγκεκριμένο μάθημα, ενώ οι υπόλοιποι δεν ενδιαφέρονται αρκετά ώστε να τους δημιουργηθούν απορίες…
Είναι πολύ σημαντικό να σκεφτόμαστε και να ρωτάμε. Να έχουμε ενεργή συμμετοχή στο Σέντερ και γενικά στη ζωή μας και στον Εβραϊσμό μας.
Αν δεν ρωτήσουμε, πώς θα μάθουμε;
Σσαμπάτ Σσαλόμ & Χαρούμενο και Κασσέρ Πέσαχ!
Χάνα
