To read it in English, click here
Πήγε ένας ραβίνος κάποτε, στο γραφείο κάποιου πλούσιου Εβραίου, για να του ζητήσει δωρεά για τους φτωχούς της πόλης. Ο πλούσιος άρχισε να δικαιολογείται πως έχει ήδη δώσει χρήματα για την τάδε οργάνωση και για εκείνο τον φιλανθρωπικό σκοπό… Ο ραβίνος αποκρίθηκε πως με την απάντηση του, κατανόησε μια μεγάλη απορία που είχε για τους νόμους Μαασέρ.
Το Μαασέρ, μια από τις Μιτσβότ (εντολές) που μαθαίνουμε στην περικοπή Μπεάρ- Μπεχουκοτάι αυτής της εβδομάδας, σημαίνει πως από όλα μας τα κέρδη πρέπει να προσφέρουμε το 10% για ελεημοσύνη. Αυτό ισχύει για τη συγκομιδή στη γη του Ισραήλ (μέχρι και σήμερα), για τα κοπάδια κασσέρ ζώων που γεννήθηκαν (την εποχή του Ναού) και φυσικά και για τον μισθό μας (επίσης ισχύει μέχρι σήμερα). Η Τορά μας υπόσχεται πως όποιος τηρεί το Μαασέρ, ο Θ-ός τον ευλογεί και τελικά τα κέρδη του θα μεγαλώσουν.
Υπάρχει ένας ενδιαφέρον νόμος σχετικά με τον υπολογισμό του Μαασέρ των ζώων. Ο κτηνοτρόφος παίρνει όλα τα ζώα που γεννήθηκαν την συγκεκριμένη χρονιά και τα βάζει σε ένα μαντρί, ενώ οι μαμάδες τους είναι εκτός. Τα ζώα θέλουν να βγουν για να βρεθούν με τις μαμάδες τους, αλλά μπορεί να περάσει μόνο ένα τη φορά. Ο κτηνοτρόφος στέκεται στην πόρτα και μετράει τα ζώα που βγαίνουν. Φτάνοντας το δέκατο ζώο, βάζει πάνω του λίγη κόκκινη μπογιά και λέει πως αυτό είναι για τον Θ-ό και ξανά από την αρχή.
Ο ραβίνος είχε την απορία, γιατί έπρεπε να γίνει μια τόση περίπλοκη διαδικασία; Θα ήταν πολύ πιο απλό να μετρηθούν όλα τα ζώα και να γίνει ο υπολογισμός του 10%.
Αλλά με την απάντηση που έδωσε ο πλούσιος κατανόησε το Μαασέρ. Αν ο κτηνοτρόφος δει πως πρέπει να δώσει, π.χ. 10 ζώα από τα εκατό που του γεννήθηκαν φέτος, μπορεί να του φανούν πολλά. Γιατί να δώσει τόσα πολλά; Γι’ αυτό γίνεται όλοι η διαδικασία όπου ο κτηνοτρόφος βλέπει πως: «ένα για μένα, δύο για μένα… εννιά για μένα και το δέκατο για τον Θ-ό». Έτσι του είναι πιο εύκολο να δώσει, αφού καταλαβαίνει καλύτερα την ευλογία που του έδωσε ο Θ-ός.
Πολλές φορές όταν είναι να δώσουμε από τα χρήματά μας ή από τον χρόνο μας σκεφτόμαστε σαν τον πλούσιο. Έχω ήδη δώσει λεφτά, έχω ήδη αφιερώσει χρόνο… Ας σκεφτούμε πιο προσεχτικά, δηλαδή με πόσα χρήματα και χρόνο ο Θ-ός μας ευλόγησε και πόσα από αυτά χρησιμοποιούμε για τους εαυτούς μας και πόσα αφιερώνουμε στους ανθρώπους γύρω μας και στον Θ-ό.
Σσαμπάτ Σσαλόμ!
Χάνα
