To read it in English click here
Στην Αγκαντά του Πέσαχ, στο Νταγιένου λέμε:
אילו קרבנו לני הר סיני ולא נתן לנו את התורה דיינו
«Αν μας οδηγούσε ο Θ-ός στο Όρος Σινά και δεν μας έδινε την Τορά (Θα μας ήταν αρκετό) »
Συνήθως αυτό το κομμάτι το τραγουδάμε, και μερικές φορές δεν σκεφτόμαστε τι ακριβώς λέμε. Αλλά αν σκεφτούμε λίγο, αυτή η πρόταση μοιάζει πολύ παράξενη. Λέμε πως θα μας ήταν αρκετό (Νταγιένου), αν ο Θ-ός μας έφερνε δίπλα στο Όρος Σινά χωρίς να μας δώσει την Τορά!!! Τι θα πει αυτό; Τι είναι το τόσο σημαντικό και καλό στην διανυκτέρευση στο Όρος Σινά, που θα μας ήταν αρκετό ακόμη και χωρίς να παραλάβουμε την Τορά;
Όταν η Τορά περιγράφει τον ερχομό του λαού του Ισραήλ στην έρημο του Σινά (όπου βρισκόταν το Όρος Σινά), λέει το εξής:
ויחן שם ישראל נגד ההר (שמות יט ב)
«…και εκεί ο Ισραήλ κατασκήνωσε απέναντι στο βουνό». (Έξοδος 19:2)
Μιλάει για ολόκληρο τον λαό του Ισραήλ, περισσότερο από 3 εκατομμύρια ανθρώπους. [Μόνο οι άντρες από 20 έως 60 ετών ήταν πάνω από 600,000, χωρίς να συνυπολογίσουμε τους μεγαλύτερους, τις γυναίκες και τα παιδιά.]
Και ο στίχος μιλάει στον ενικό - σαν να ήταν μονάχα ένας άνθρωπος!!! Οι Σοφοί μας εξηγούν, πως όταν έφτασαν στην έρημο του Σινά, η έμφυτη ενότητα του Εβραϊκού Λαού αποκαλύφθηκε. Οι Εβραίοι ήταν συμφιλιωμένοι, με τέτοια αγάπη ο ένας για τον άλλον, που ήταν σαν ένας άνθρωπος. Όπως τα πόδια με τα χέρια, που είναι μέρος ενός σώματος. Αυτή η ενότητα, ήταν αυτή που τους έκανε άξιους ώστε να παραλάβουν την Τορά.
Την επόμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 12/05/21, θα είναι η πρωτομηνιά του εβραϊκού μήνα Σιβάν. Σε πνευματικό επίπεδο, οι ίδιες ενέργειες ξανα-ανακαλύπτονται κάθε χρόνο την ίδια μέρα. Δηλαδή, αυτήν την ημέρα, (την 1η του μήνα Σιβάν) η δυνατότητα για μια τέτοια ενότητα αποκαλύπτεται και πάλι. Είναι στα χέρια μας να την αξιοποιήσουμε για να φανερώσουμε την αγάπη που μας ενώνει για όλη την υπόλοιπη χρονιά. Έτσι προετοιμαζόμαστε για την Παραλαβή της Τορά το Σσαβουότ που μας έρχεται.
Σσαμπάτ Σσαλόμ,
Άριε από την Γιεσσιβά
