To read it in English, click here
Σήμερα (Δευτέρα 27/9/21) είναι η τελευταία μέρα του Σουκότ 5782. Η μέρα αυτή ονομάζεται Οσσαανά Ραμπά. (Η Τρίτη 28/9/21 και Τετάρτη 29/9/21 είναι κατά κάποιον τρόπο συνέχεια του Σουκότ αλλά στην ουσία πρόκειται για καινούργια γιορτή, το Σσεμινί Ατσέρετ και το Σιμχάτ Τορά).
Τι σημαίνει Οσσαανά Ραμπά, κυριολεκτικά Μεγάλη Οσσαανά;
Κάθε μέρα του Σουκότ κάνουμε μια φορά τον γύρο της Τεβά της συναγωγής κρατώντας τα Τέσσερα Ειδή* και απαγγέλλοντας Οσσαανότ. Το ίδιο γινόταν όταν υπήρχε ο Ναός, όπου έκαναν τον γύρο του Μιζμπέαχ, δηλαδή του Βωμού που γίνονταν οι θυσίες.
Οσσαανότ (πληθυντικός του Οσσαανά) είναι ειδικές ικεσίες που λέγονται κατά την διάρκεια αυτών των γύρων. Κάθε μέρα του Σουκότ λέμε διαφορετικές Οσσαανότ. Το Οσσαανά Ραμπά όμως, την 7η μέρα του Σουκότ, κάνουμε τον γύρο αυτό 7 φορές και λέμε τις Οσσαανότ όλων των ημερών. Για αυτό, αυτή η μέρα λέγεται Οσσαανά Ραμπά, δηλαδή η Μεγάλη Οσσαανά.
Γιατί;
Οι Σοφοί μας εξηγούν πως, παρόλο που η δίκη του κόσμου αρχίζει το Ροσς Ασσανά και ολοκληρώνεται το Γιόμ Κιπούρ, προκείται για μια γενική δίκη.
Το Σουκότ υπάρχει μια δίκη ειδικά για το νερό, το οποίο είναι πολύ σημαντικό για την ανθρώπινη επιβίωση. Χωρίς νερό ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει. Ενα βαθύτερο νόημα είναι ότι το νερό συμβολίζει τα προς το ζην, όπως τότε που όλοι ζούσαν από τα χωράφια και την παραγωγή της γης, και εξαρτιόντουσαν άμεσα από το νερό της βροχής. Το Σουκότ λοιπόν, δικαζόμαστε για το νερό, δηλαδή, για το πόση βροχή θα έχει η χρονιά που μόλις ξεκίνησε. Αυτή η δίκη γίνεται κατά τη διάρκεια του Σουκότ και ολοκληρώνεται το Οσσαανά Ραμπά.
Ποια είναι τα ιδιαίτερα έθιμα το Οσσαανά Ραμπά;
Το πρώτο, που αναφέραμε πριν, είναι η απαγγελία των Οσσανότ, κάνοντας 7 γύρους στην συναγωγή.
Ένα ακόμα παλιό έθιμο, από την εποχή των Προφητών, είναι να πάρουμε 5 κλαδιά Αραβότ (κλωνάρια ιτιάς, όχι από αυτά που έχουμε στα Τέσσερα Είδη) και να τα χτυπήσουμε στο έδαφος. Μετά λέμε μια προσευχή στην οποία ζητάμε από το Θ-ό να γλυκάνει τις σκληρές αποφάσεις.
Στην Ελλάδα, κυρίως οι Ρωμανιότες, έχουν το έθιμο τις Αραβότ να τις βάζουν δίπλα στην Μεζουζά.
Ένα ακόμα έθιμο είναι να μένουμε ξύπνιοι το βράδυ του Οσσαανά Ραμπά και να διαβάζουμε το Χουμάσς Ντεβαρίμ, δηλαδή το Δευτερονόμιο και Τεϊλίμ, τους Ψαλμούς του Δαυίδ, και γενικά να μελετάμε την Τορά.
Τέλος, ένα έθιμο ακόμα είναι να φάμε μήλο με μέλι (όπως το Ροσς Ασσανά).
Καλό και χαρούμενο Οσσανά Ραμπά και Χαγκ Σαμέαχ!
Άριε από την Γιεσσιβά
* Τα Τέσσερα Είδη: Κάθε μέρα του Σουκότ, (εξαιρουμένης της μέρας του Σσαμπάτ), κρατάμε μαζί και «κουνάμε» τέσσερα είδη φυτών: το ετρόγκ (κίτρο), το λουλάβ (κλαδί φοίνικα), δύο κλωνάρια ιτιάς (αραβότ) και τρία κλωνάρια μυρτιάς (αντασίμ). Οι Σοφοί μας λένε ότι τα τέσσερα αυτά είδη φυτών αντιπροσωπεύουν τον Εβραϊκό λαό. Το γεγονός ότι η Μιτσβά απαιτεί το κράτημα και των τεσσάρων ειδών μαζί, συμβολίζει την ενότητα που πρέπει να υπάρχει στον Εβραϊκό λαό παρά τις όποιες διαφορές. Το «κούνημα» των τεσσάρων φυτών προς όλες τις κατευθύνσεις, συμβολίζει την επιβλητική Παρουσία του Θ-ού σε όλες τις διαστάσεις του χώρου.
