To read it in English, click here
Στην Αμιντά, την Σιωπηρή Προσευχή που απαγγέλλεται τρεις φορές την ημέρα, πρωί, απόγευμα και βράδυ υπάρχουν δύο σημεία που αλλάζουν με την εποχή, δηλαδή άλλο λέμε το φθινόπωρο-χειμώνα, άλλο άνοιξη-καλοκαίρι. Και τα δύο σχετίζονται με την βροχή.
Το πρώτο σημείο βρίσκεται στην δεύτερη ευλογία της Αμιντά: το φθινόπωρο, πιο συγκεκριμένα το Σσεμινί Ατσέρετ (μόλις τελειώνει το Σουκότ) αρχίζουμε να αναφέρουμε τη βροχή λέγοντας: μασσίβ αρούαχ ουμορίντ αγκέσσεμ «Εσύ κάνεις να πνέει ο άνεμος και ρίχνεις την βροχή». Αλλά δεν ζητάμε τη βροχή ακόμα.
Την 7η του εβραϊκού μήνα Χεσσβάν, στο Ισραήλ*, αλλάζουμε και το δεύτερο σημείο, στην ένατη ευλογία, όπου ζητάμε τη βροχή, λέγοντας: Βετέν ταλ ουματάρ λιβραχά, «… και χάρισε την δρόσο και την βροχή της ευλογίας». Δηλαδή, ζητάμε από τον Θ-ό να ευλογήσει την χρονιά και τον χειμώνα με την πολύ αναγκαία βροχή.
Γιατί όμως στις 7 Χεσσβάν;
Η απάντηση βρίσκεται στην εποχή του Ναού. Μεγάλο μέρος του εβραϊκού λαού πήγαινε στον Ναό για τις γιορτές (είναι Μιτσβά). Τα ταξίδια τότε ήταν μακρινά και δύσκολα. Αν ερχόταν η βροχή αμέσως μετά το Σουκότ, θα γινόταν ακόμα πιο δύσκολη η επιστροφή, αφού οι δρόμοι ήταν χωμάτινοι και θα βρεχόντουσαν και θα λερωνόντουσαν. Περίμεναν λοιπόν μέχρι που και ο τελευταίος των Εβραίων να επιστρέψει πίσω στο σπίτι του (ή να περάσει το ποτάμι Πρατ - το τέλος του Έρετς Ισραέλ) για να ζητήσουν τη βροχή. Για αυτό μέχρι και σήμερα δεν ξεκινάμε αμέσως μετά το Σουκότ την παράκληση της βροχής (και απλά την αναφέρουμε).
Έτσι, μέχρι τις 7 Χεσσβάν, βρισκόμαστε κατά κάποιον τρόπο, ακόμα στην εποχή των γιορτών, αφού υπάρχουν ακόμα Εβραίοι στο δρόμο που επιστρέφουν από τον Ναό.
Αυτό μας διδάσκει κάτι πολύ σημαντικό: Η βροχή φέρνει χαρά στον κόσμο, ειδικά στο Έρετς Ισραέλ που την χρειάζεται. Αλλά αν υπάρχει περίπτωση η βροχή να δυσκολέψει κάποιον Εβραίο και να μην μπορεί να την χαρεί, πρέπει να αναβάλουμε τις παρακλήσεις για βροχή μέχρι να μην ενοχλήσει κανέναν.
Έτσι και εμείς πρέπει να νοιαζόμαστε για τους άλλους, και να μην χαιρόμαστε αν κάποιος υποφέρει. Πρέπει να είμαστε σίγουροι πως και ο άλλος μπορεί να χαρεί μαζί μας.
Σσαμπάτ Σσαλόμ,
Άριε από τη Γεσσιβά
* Εκτός Έρετς Ισραέλ, αρχίζουμε να λέμε Βετέν ταλ ουματάρ λιβραχά τις 4 ή 5 Δεκεμβρίου. Για να μάθετε γιατί, κάντε κλικ εδώ.
* Τι γίνεται την άνοιξη; Αύτην την εποχή, δεν επιθυμούμε την βροχή γιατί θα καταστραφεί η συγκομιδή και έτσι σταματάμε να ζητάμε την βροχή και ζητάμε την δρόσο. Η αλλαγή γίνεται την πρώτη μέρα του Πέσαχ.
