Μα πού στον κόσμο είναι δυνατόν να συναπαντηθούν 3 τόσο διαφορετικά θέματα; Στο τραπέζι μας του Σσαμπάτ φυσικά.
Το προηγούμενο Σσαμπάτ είχαμε (ως συνήθως) ενδιαφέροντες καλεσμένους από διάφορες χώρες: Βρετανία, Ισραήλ και ΗΠΑ.
Είχαμε επιστρέψει από το Ισραήλ το ίδιο πρωί και η Χάνα παραπονιόταν για πόνο στο αυτί, πιθανόν λόγω της πίεσης της προσγείωσης. Λόγω της τέλειας Ασσαγκαχά πρατίτ (Θείας πρόνοιας), μία από τους καλεσμένους μας, η Αντασσά από το Ντένβερ του Κολοράντο, ομοιοπαθητικός, με συμβούλεψε πώς να της απαλύνω τον πόνο, αποφεύγοντας τη μόλυνση του αυτιού.
Ανάμεσα σε άλλες ενδιαφέρουσες ιστορίες, ο Λέων Κ. μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία που είχε ως παιδί, στο Ολοκαύτωμα. Κρύφτηκε μαζί με άλλα δύο παιδιά, σε ένα Ουκρανικό μοναστήρι της Καθολικής Εκκλησίας, ένα αρκετά ενδιαφέρον θρησκευτικό παρακλάδι που υπάρχει μόνο στα σύνορα Ουκρανίας και Πολωνίας, το οποίο ακολουθεί το τελετουργικό της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αλλά ανήκει στη δικαιοδοσία του Πάπα. Η συνάντηση του Λέων με τα άλλα δύο παιδιά (ένα στο Ισραήλ και ένα στην Πολωνία), πολλά χρόνια μετά τον πόλεμο, είναι μια μεγάλη ιστορία θαυματουργής Θείας Πρόνοιας.
‘Ένα από τα παιδιά του Λέων και της Τζιν, ο Ντέιβ, ασχολείται με την πράσινη ανάπτυξη. Η Τζιν μας είπε για την εκπληκτική εμπειρία της μη απόρριψης των σκουπιδιών για ένα ολόκληρο χρόνο και ποια μαθήματα διδάχθηκε από αυτήν. Διαβάστε περισσότερα σχετικά εδώ: http://365daysoftrash.blogspot.com . Είναι γνωστός ως «SustainableDave» (Αειφόρος Ντέιβ) και ένας από τους χαρακτήρες του Ντίσνεϊ έχει βασιστεί σε αυτόν!
Το μότο του με ενέπνευσε πολύ: «κανείς δεν μπορεί να τα κάνει όλα, αλλά καθένας μπορεί να κάνει κάτι». Μερικές φορές, μας καταβάλλουν οι δυσκολίες μιας οικολογικής διαβίωσης αλλά και το να σταματήσουμε τις σπάταλες μη οικολογικές συνήθειες μας. Δεν πρέπει, ωστόσο, να απογοητευόμαστε, αλλά πρέπει να ξεκινάμε κάτι γνωρίζοντας πως ακόμα και μια μικρή αλλαγή έχει αποτέλεσμα στην ευημερία του πλανήτη μας και πως αν προστεθούν όλες οι ανθρώπινες προσπάθειες μαζί, κάνουν μια σημαντική διαφορά.
Στην ουσία, είναι το ίδιο πράγμα με τις Μιτσβότ. Μερικές φορές, κοιτάζοντας την κατάσταση του κόσμου που είναι γεμάτος βία, διαφθορά, γινόμαστε απαισιόδοξοι και σκεφτόμαστε πως οι καλές μας πράξεις σε μια μικρή γωνιά του κόσμου έχουν ανεπαίσθητα αποτελέσματα. Μα όχι! Αν κάθε ένας, στη γωνίτσα του, κάνει μια προσπάθεια να αλλάξει ένα πράγμα, μόνο ένα μικρό πραγματάκι, όπως να δώσει ένα κέρμα για ελεημοσύνη, να βάλει ένα χεράκι βοηθείας, να ανάψει ένα κερί, θα δούμε τελικά το φως να καταλαμβάνει τον κόσμο!
