2 χρόνια πριν, ο Μέντελ είχε μια τολμηρή ιδέα: να μοιράζουμε κεριά του Χανουκά σε όλους τους Εβραίους που ζουν στην Αθήνα, πόρτα – πόρτα για να διασφαλίσουμε πως κάθε οικογένεια έχει την δυνατότητα να γιορτάσει και να φέρει τη χαρά και το φως στο σπιτικό της. Και τα προηγούμενα χρόνια μοιράζαμε κεριά σε πολλούς ομοθρήσκους μας, αλλά ο Μέντελ σκέφτηκε όλο αυτό να πάρει μια εντελώς διαφορετική διάσταση.
Εξοπλισμένοι με πολύχρωμα κουτιά κεριών και ένα όμορφο έντυπο με τις ευλογίες και μηνύματα για τη γιορτή, γυρίσαμε από γειτονιά σε γειτονιά, βλέποντας κάποιες φορές γνωστούς ή παλιούς φίλους ή κάνοντας νέους και λαμβάνοντας πολύ θετικές αντιδράσεις! Όλοι έπαιρναν τα κεριά συγκινημένοι. Ένα βράδυ η ώρα ήταν προχωρημένη και σκεφτόμασταν να χτυπήσουμε το κουδούνι. Αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε και αφήσαμε τα κεριά εκεί. Την επόμενη μέρα, ο κύριος Τ. τηλεφώνησε στο Μέντελ και του είπε ενθουσιασμένος: «Πώς το ξέρατε; Το ίδιο πρωί, είχα πει στη γυναίκα μου πως δεν ήξερα πού να βρω κεριά και το βράδυ τα φέρατε στην πόρτα μου!».
Το όλο εγχείρημα δεν ήταν εύκολο, περάσαμε μέρες και μέρες στο αυτοκίνητο κοιτάζοντας χάρτες και ακολουθώντας το GPS το οποίο δεν αποδείχθηκε όλες τις φορές αξιόπιστο. Μια φορά στο λόφο Λυκαβηττό, η φωνή μας είπε, «Στρίψτε αριστερά» και ήταν σκαλιά!!! Εμείς συνεχίσαμε και η φωνή αγρίεψε, «Στρίψτε αριστερά ΤΩΡΑ!» και όταν περάσαμε την ακούσαμε να λέει με τρόμο, «Τώρα είστε εκτός πορείας» και φυσικά σκάσαμε στα γέλια!
Στη φωτογραφία βλέπετε τον πιστό μου σύντροφο στα βόρεια προάστια, Λεβί Γιτσχάκ που ήταν μικρός για να μένει πολλές ώρες μόνος ( η αγαπημένη μας φίλη Ρίκι φρόντισε για τα νότια προάστια, και με τι αφοσίωση! μακάρι να είναι ευλογημένη). Συνειδητοποιήσαμε όμως πως ήταν τελικά πολύ δύσκολο για εμείς μόνους μας. Η Αθήνα είναι πολύ μεγάλη και η κίνηση φοβερή, γι’ αυτό έπρεπε να βρούμε και εθελοντές να μας βοηθήσουν. Πέρυσι είχαμε πολλούς εθελοντές που μας βοήθησαν να φτάσουμε σε περισσότερα σπίτια, αλλά φέτος, το πρόγραμμα «μοιράζοντας φως» έγινε πιο ευρύ και πιο οργανωμένο. Τώρα υπάρχουν 48 εθελοντές που μοιράζουν κεριά στην περιοχή τους, ανακαλύπτοντας πως έχουν γείτονες πολλά μέλη της κοινότητάς μας. Ένας εθελοντής μάλιστα, βρήκε έναν φίλο του με τον οποίον είχε χάσει την επαφή και ο οποίος μένει στην άλλη γωνία από το σπίτι του!
Το σημαντικό με το συγκεκριμένο σχέδιο, κάτα τη γνώμη μου, πέρα από τη χαρά και το φως που προστίθενται στον κόσμο, είναι το συναίσθημα της κοινότητας που δημιουργείται, οι επαφές που πραγματοποιούνται και γενικά η αίσθηση πως όλοι
μαζί, βήμα –βήμα, κάνουμε τη διαφορά, μεταμορφώνοντας τον κόσμο σε καλύτερο τόπο. Αυτό δεν είναι και το μήνυμα του Χανουκά;
(Μπείτε στο Jewtube για διασκεδαστικά βίντεο σχετικά με το Χανουκά και θα προσθέσω και άλλα μες την εβδομάδα).
Δες αστεία βίντεο wrote...