To read it in English, click here
Διάβασα τις προάλλες κάτι που μου άρεσε: «Όλα στη ζωή είναι προσωρινά. Αν τα πράγματα πάνε καλά, απολαύστε τα επειδή θα περάσουν. Αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, μην ανησυχείτε, δεν θα κρατήσει για πάντα!»
Ένα κεντρικό μοτίβο της γιορτής του Σουκότ είναι η προσωρινότητα. Χτίζουμε μια Σουκά, δηλαδή μια προσωρινή κατοικία και ζούμε εκεί για την εβδομάδα της γιορτής. Είναι προσωρινή, γι’ αυτό η οροφή της, το Σχαχ, είναι φτιαγμένη από φυτά και δεν μπορεί να μας προστατέψει από τη βροχή. Αυτήν όμως την προσωρινότητα εμείς πρέπει να την αντιμετωπίσουμε ως μόνιμη. Όντως, πρόκειται μόνο για 8 ημέρες (7 στο Ισραήλ), αλλά προσπαθούμε να κατοικήσουμε εκεί σαν να ήταν το («μονιμό») σπίτι μας. Τρώμε, μελετάμε, παίζουμε, τραγουδάμε και μερικοί κοιμούνται ακόμα και μέσα στη Σουκά. Με άλλα λόγια, πρέπει να συνυπάρχουν η προσωρινότητα και η σταθερότητα.
Αυτό το μήνυμα της Σουκά αφορά τη ζωή μας ολόκληρο τον χρόνο. Βρισκόμαστε σε έναν προσωρινό κόσμο, όπου τα πάντα αλλάζουν συνεχώς. Το περιβάλλον μας αλλάζει και εμείς επίσης. Μερικές φορές πρόκειται για καλές αλλαγές, μερικές φορές για καλύτερες… Το μόνο πραγματικά μόνιμο είναι ο Θ-ός και αυτά που μας ζητάει. Είναι εμείς που πρέπει να φέρουμε τα μόνιμα πράγματα, δηλαδή τον Θ-ό, μέσα στο προσωρινό μας περιβάλλον.
Το Σουκότ μάς υπενθυμίζει να ξανασκεφτούμε τον τρόπο που προσεγγίζουμε τη ζωή μας. Ποια είναι τα προσωρινά πράγματα στη ζωή μας και ποια είναι τα μόνιμα; Ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τα αγαθά μας, το χρόνο, τα χρήματα και την ενέργειά μας, ταιριάζουν με τις προτεραιότητές μας;
Ας προσεγγίσουμε τα μόνιμα πράγματα στη ζωή μας όπως τους αξίζει, και τα προσωρινά πράγματα όχι περισσότερο από ό,τι χρειάζεται. Ας φέρουμε τον μόνιμο Θ-ό μέσα στο πλαίσιο του προσωρινού μας κόσμου.
Χαγκ Σαμέαχ!
Χάνα
