To read it in English, click here
Ο ραβίνος ξεκίνησε την ομιλία του λέγοντας πως έχει δύο ειδήσεις, μια καλή και μια κακή. Ποια ήθελαν να ακούσουν πρώτη; «Την καλή!» απάντησαν όλοι. Τους είπε ο ραβίνος πως βρέθηκαν τα λεφτά που χρειαζόντουσαν για την ανακαίνιση της συναγωγής. Όλοι χάρηκαν και ρώτησαν ποια ήταν η κακή είδηση; Ήταν πως αυτά τα λεφτά βρίσκονται μέσα στις τσέπες τους...
Στην περικοπή Τερουμά αυτής της εβδομάδας, ο Θ-ός ζητά να κάνουν όλοι δωρεές για να χτίσουν τον Φορητό Ναό: χρυσάφι, ασήμι, χαλκό, ξύλα, πολύτιμες πέτρες κτλ. Αμέσως αναρωτιόμαστε – γιατί ο Θ-ός, που τα πάντα είναι δικά Του, έπρεπε να ζητήσει δωρεές από τους θνητούς; Δεύτερη ερώτηση – γιατί ο Μωυσής έπρεπε να μπει σε όλη τη διαδικασία να συλλέξει και μικρές δωρεές από όλους τους Εβραίους, 35 γραμμάρια χρυσάφι από τον ένα και δύο πολύτιμες πέτρες από τον άλλον; Θα ήταν πολύ πιο εύκολο και γρήγορο να πάρει μερικές μεγάλες δωρεές από τους πλούσιους.
Ο Θ-ός όντως δεν χρειαζόταν τις δωρεές από τον καθένα για να έχει υλικά. Τις ήθελε για να νιώθουν όλοι μέρος του Ναού. Το «σλόγκαν» ήταν απλό: «Δίνω, άρα ανήκω».
Μόλις 40 μέρες μετά την παράδοση της Τορά έγινε η αμαρτία με το Χρυσό Μοσχάρι. Πώς ήταν δυνατόν οι Ισραηλίτες να έκαναν κάτι τέτοιο, αφού μόλις είχαν ακούσει τον Ίδιο τον Θ-ό να τους λέει: «Εγώ είμαι ο Κύριος ο Θ-ός σου»; Η απάντηση είναι απλή. Εφόσον οι Εβραίοι δεν είχαν ενεργό ρόλο στο Όρος Σινά, ο μεγάλος ενθουσιασμός δεν μπόρεσε να τους αλλάξει ριζικά. Γι΄ αυτό χρειαζόταν η δωρεά στον Ναό. Διότι μόνο με ενεργή συμμετοχή στα εβραϊκά θέματα αλλάζουμε.
Ας πάρουμε ενεργό μέρος στον εβραϊσμό μας: Να παρακολουθήσουμε κάποιο μάθημα Τορά, να οργανώσουμε στο σπίτι Κιντούσς και δείπνο του Σσαμπάτ, να βοηθήσουμε οικονομικά εβραϊκές πρωτοβουλίες ή να αφιερώσουμε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο μας για να επισκεφτούμε κάποιον ηλικιωμένο ή άρρωστο.
Έτσι θα νιώσουμε πραγματικά πως ανήκουμε. Ίσως τελικά ο ραβίνος είχε άδικο ότι η κακή είδηση ήταν πως τα λεφτά βρίσκονταν στις τσέπες τους. Αυτή είναι μια καλή είδηση, αφού μας δίνει την ευκαιρία να συμμετέχουμε ενεργά. Δίνω, άρα ανήκω.
Σσαμπάτ Σσαλόμ!
Χάνα
