To read it in English, click here
Ο Θ-ός μάς πρόσταξε να θυμόμαστε την ημέρα του Σσαμπάτ. Οι Σοφοί μάς εξηγούν πως αυτό σημαίνει το να εκφράσουμε αυτή την θύμηση με λέξεις, δηλαδή να ευλογήσουμε τον Θ-ό για το Σσαμπάτ. Αυτό το κάνουμε μέσω του Κιντούσς.
Απαγγέλουμε το Κιντούσς το βράδυ (Παρασκευή) και το πρωί (Σσαμπάτ), αλλά δεν είναι ακριβώς το ίδιο κείμενο, όπως θα δούμε παρακάτω.
Οι Σοφοί μας θέσπισαν να λέμε αυτήν την ευλογία αυτή με ένα ποτήρι κρασί. Πρώτα λέμε την ευλογία για το κρασί, μετά την ευλογία για το Κιντούσς και τέλος πίνουμε το κρασί.
Γιατί κρασί;
Ένας από τους λόγους είναι πως κάθε τραγούδι (και δοξασία) το λέμε με κρασί, όπως στον Ναό, οι Λευίτες έλεγαν καθημερινά τραγούδι ενώ πρόσφεραν το κρασί. Για αυτό, την Ευλογία του Σσαμπάτ την λέμε και αυτή με κρασί.
Το κρασί, το οποίο είναι εορταστικό ποτό, συμβολίζει πως το γεύμα που θα ακολουθήσει, δεν είναι ένα συνηθισμένο γεύμα αλλά ένα ξεχωριστό, εορταστικό και χαρούμενο γεύμα. Για να διαβάσετε (στα αγγλικά) περισσότερους λόγους κάντε κλικ εδώ.
Το προτιμότερο είναι να απαγγείλουμε το Κιντούσς με κρασί. Δεν είναι απαραίτητο να είναι γλυκό (το λεγόμενο κρασί του Κιντούσς) αλλά πρέπει να είναι Κασσέρ. Αν όμως κάποιος δεν έχει κασσέρ κρασί, μπορεί να κάνει την ευλογία του Κιντούσς με ψωμί. Σε τέτοια περίπτωση, πρώτα θα πλύνει τα χέρια του με την ευλογία ...αλ νετιλάτ γιαντάϊμ (όπως κάθε φορά πριν τρώμε ψωμί). Μετά θα απαγγείλει το Κιντούσς, λέγοντας αντί για την ευλογία του κρασιού, την ευλογία του ψωμιού. Το βασικό στο Κιντούσς είναι η ευλογία για το Σσαμπάτ, που παραμένει η ίδια (και όχι του κρασιού).
Το Κιντούσς το κάνουμε πριν το γεύμα, και συνηθίζεται να μην τρώμε από τη δύση του ηλίου ώσπου να κάνουμε το Κιντούσς.
Το βράδυ, το Κιντούσς εισάγεται με στίχους της Τορά που περιγράφουν το πρώτο Σσαμπάτ του κόσμου, τότε που ο Θ-ός «αναπαύτηκε» από την Δημιουργία του κόσμου (Γιομ ασσισί βαγιεχουλού ασσαμάγιμ βεαάρετς βεχόλ τσεβαάμ...). Μετά, λέμε την ευλογία του κρασιού (Μπαρουχ ατά... μπορέ περί αγκάφεν), και μετά λέμε την ευλογία του Κιντούσς (Μπαρούχ ατά... ασσέρ κιντεσσάνου μπεμιτσβοτάβ βερατσά μπάνου.... μεκαντέσς ασσαμπάτ). (βλ. όλο το κείμενο και την μετάφραση εδώ)
Το πρωί, δεν υπάρχει ειδική ευλογία για το Κιντούσς, γιατί η βάση του Κιντούσς είναι να θυμόμαστε το Σσαμπάτ όταν μπαίνει, το βράδυ. Οπότε πριν το γεύμα της ημέρας, απλά λέμε την ευλογία του κρασιού (ή του ψωμιού). Παρόλα’ αυτά, συνηθίζουμε να λέμε πριν το Κίντουσς στίχους της Τορά που αναφέρονται στην τήρηση του Σσαμπάτ (Βεσσαμερού μπενέ Ισραέλ ετ Ασσαμπάτ… ζαχόρ ετ γιόμ ασσαμπάτ...).
Σσαμπάτ Σσαλόμ,
Άριε από τη Γεσσιβά
