Καθώς κάθε Σσαμπάτ έχει το μερίδιό του σε ενδιαφέρουσες ιστορίες, αποφάσισα να ξεκινήσω κάτι καινούργιο: την αναφορά του Σσαμπάτ.
Πρέπει να έχετε ακούσει το αστείο για τη μητέρα που τη ρώτησαν πόσο χρονών ήταν τα παιδιά της και εκείνη απάντησε: «ο γιατρός είναι 4 και ο δικηγόρος 2!!!». Μπορούμε σίγουρα να βρούμε κάποιο είδος αλήθειας στην ιδέα ότι αυτά τα επαγγέλματα είναι περιζήτητα στην Εβραϊκή κοινωνία, ενώ πολλοί από τους καλεσμένους μας είναι γιατροί και δικηγόροι... Θυμάμαι ακόμα έναν ιρανό γιατρό από την Αμερική που μας είπε πως η οικογένειά του απαριθμούσε 13 γιατρούς, ο καθένας από αυτούς με διαφορετική ειδικότητα. Οι συγγενείς τους μπορούσαν να αρρωσταίνουν ήρεμοι: γιατροί κάθε ειδικότητας ήταν έμπιστα μέλη της οικογένειας!!!
Αυτή η εβδομάδα ανήκε στους δικηγόρους: 4 μας επισκέφθηκαν, 2 από τη Νέα Υόρκη και 2 από το Ισραήλ. Ένας από αυτούς, ο Ραν, είναι δικηγόρος στον Ισραηλινό Στρατό (Γεια σου Ραν, όπως βλέπεις, σε έβαλα στο μπλογκ μου!). Προσθέστε 3 φοιτητές από το Σιάτλ, έναν τζέντλεμαν από την Αργεντινή, έναν Ισραηλινό που ξεκινά μια καινούργια δουλειά στην Ελλάδα, έναν Βρεττανό ομόθρησκο που προσφέρει εθελοντικές υπηρεσίες στην ανασκαφή του αρχαιολογικού χώρου της αγοράς, ένα νιόπαντρο συμπαθέστατο ζευγάρι (η γυναίκα από τη Γαλλία όπως κι εγώ και ο άντρας από την Αμερική, ο οποίος έζησε 3 χρόνια στο Πεκίνο όπου επισκεπτόταν τακτικά το τοπικό παράρτημα της Χαμπάντ – ναι υπάρχει Χαμπάντ στην Κίνα!), άλλα ζευγάρια από το Ισραήλ και την Αμερική, και έτοιμο το κοκτέιλ του τραπεζιού του Σσαμπάτ. Η ατμόσφαιρα ήταν υπέροχη, το φαγητό νοστιμότατο (εκτός και αν οικαλεσμένοι μας το έλεγαν από ευγένεια J). Ο Μέντελ μοιράστηκε εμπνευστικές σκέψεις και ιδέες για την Παρασσά και ένας από τους καλεσμένους μας μάς διασκέδασε με τραγούδια του Σσαμπάτ, Σεφαραδιτικού ρυθμού.
Το γεύμα του Σαββάτου ήταν μια περιπέτεια: κατά τον περίπατό μετά τη συναγωγή, ένας από τους καλεσμένους χωρίστηκε από τους υπόλοιπους. Ευτυχώς, βρήκε το δρόμο και έφτασε στο χώρο μας. Το πρόβλημα ήταν ότι η γυναίκα του ανησυχούσε πως δεν θα έβρισκε ποτέ το δρόμο γιατί δεν γνώριζε ούτε τη διεύθυνσή μας. Πήγε λοιπόν να τον ψάξει στο ξενοδοχείο τους..... Στιγμές αγωνίας .... (Καταλάβαινα πολύ καλά πως ένιωθε γιατί είχα ζήσει κάτι παρόμοιο στο Αζερμπαϊτζάν, αλλά αυτό θα σας το πως σε άλλο ποστ). Όλα όμως τέλειωσαν καλά: αυτός πήγε να τη φέρει από το ξενοδοχείο και όλοι μαζί ξανασυνατηθήκαμε στο τραπέζι του Σσαμπάτ...
Ηθικό δίδαγμα: Δεν είμαι σίγουρη.... Να ακολουθείτε πάντα το γκρουπ σας; Να μην υποτιμάτε τον/την σύζυγό σας; Όπως και να ‘χει απολαύστε το παρακάτω αστείο:
«Έστειλα τη γυναίκα μου διακοπές στα νησιά Γκαλαπάγκος. Βρήκε όμως το δρόμο να γυρίσει πίσω. Μπορούμε φέτος να βρούμε κάτι άλλο;».
