Τρόπος ανάμματος των κεριών της Χανουκιγιά και σχετικές προσευχές (2021)
Κυριακή 28 Νοεμβρίου – μετά το σoύρουπο
Δευτέρα 29 Νοεμβρίου - μετά το σούρουπο
Τρίτη 30 Νοεμβρίου - μετά το σούρουπο
Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου - μετά το σoύρουπο
Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου - μετά το σoύρουπο
Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου - πριν το άναμμα των κεριών του Σσαμπάτ (16:48)
Σάββατο 4 Δεκεμβρίου - μετά το τέλος του Σσαμπάτ (και Ανταλά) (17:48)
Κυριακή 5 Δεκεμβρίου – μετά το σoύρουπο
Οι μπεραχότ για το καθημερινό άναμμα της Χανουκιγιά είναι οι εξής και καλούμαστε να τις πούμε κάθε βράδυ:
Πριν το άναμμα των κεριών και φορώντας καπελάκι (κιπά):
1) "Μπαρούχ ατά Αντονάι, Ελοένου μέλεχ αολάμ, ασσέρ κιντεσσάνου μπεμιτσβοτάβ βετσιβάνου, λεαντλίκ νέρ σσέλ Χανουκά", που σημαίνει:
"Ας Είσαι Ευλογητός Κύριε Θεέ μας, Βασιλιά του Σύμπαντος, Εσύ που μας αγίασες με τις Εντολές Σου και μας διέταξες να ανάβουμε τα κεριά του Χανουκά" και
2) "Μπαρούχ ατά Αντονάι, Ελοένου μέλεχ αολάμ, σσεασά νισίμ λααβοτένου μπαγιαμίμ αέμ, ουβαζεμάν αζέ" που σημαίνει:
"Ας Είσαι Ευλογητός Κύριε Θεέ μας, Βασιλιά του Σύμπαντος, Εσύ που έκανες θαύματα στους προγόνους μας κατά τις ημέρες εκείνες και σ' εκείνο τον καιρό".
Μόνο το πρώτο βράδυ της γιορτής (Κυριακή 28/11/21) ή όταν ανάβουμε τα κεράκια για πρώτη φορά, προσθέτουμε το "σσεεχεγιάνου":
"Μπαρούχ ατά Αντονάι, Ελοένου μέλεχ αολάμ, σσεεχεγιάνου βεκιγιεμάνου βε ιγκιάνου λαζεμάν αζέ" που σημαίνει:
"Ας είσαι Ευλογητός Κύριε Θεέ μας, Βασιλιά του Σύμπαντος, Εσύ που μας επέτρεψες να ζήσουμε, να υπάρξουμε και να φτάσουμε μέχρι την στιγμή αυτή".
Την ώρα που ανάβουμε τα κεριά:
"Ανερότ αλάλου, άνου μαντλικίμ, αλ Ανισίμ, βεάλ απουρκάν, βεάλ αγκεβουρότ , βεάλ ατεσσουότ, βεάλ ανιφλαότ, βεάλ ανεχαμότ, σσεασίτα λααβοτένου μπαγιαμίμ αέμ, ουβαζεμάν αζέ. Αλ-γιεντέ Κοανέχα ακεντοσσίμ, βεχόλ-σσεμονάτ γιεμέ Χανουκά, ανερότ αλάλου κόντεσς εμ, βεέν λάνου ρεσσούτ λεϊσταμέσς μπαέμ, έλα λιροτάμ μπιλβάντ, κεντέ λεοντότ λισσμέχα. Αλ νισέχα, βεάλ γιεσσουοτέχα, βεάλ νιφλεοτέχα" που σημαίνει:
"Τα κεριά αυτά ανάβουμε σε ανάμνηση των θαυμάτων, της λύτρωσης, των μεγαλουργημάτων, των σωτηριών και των παρηγοριών, που Εσύ πραγματοποίησες μέσω των αγίων ιερέων Σου προς χάρη των προγόνων μας κατά τις ημέρες εκείνες και σ' εκείνο τον καιρό. Γι' αυτό κατά την διάρκεια και των οκτώ ημερών του Χανουκά, τα κεριά αυτά είναι ιερά και δεν μας επιτρέπεται να τα χρησιμοποιούμε παρά μόνο να τα βλέπουμε και να ευχαριστούμε το Ονομά Σου για τα θαύματα και τις σωτηρίες Σου."
Μετά το άναμμα των κεριών τραγουδάμε τον 30ο ψαλμό του Δαυίδ:
"Μιζμόρ σσίρ Χανουκάτ- Αμπάγιτ λενταβίντ. Αρομιμχά Αδονάϊ κιντιλιτάνι, βελό-σιμάχτα οϊβάι λι. Αδονάι Ελοάι, σσιβάτι ελέχα βατιρπαένι. Αδονάι εελίτα μιν σσεόλ ναφσσί, χιγιτάνι μιγιάρντι βόρ. Ζαμερού λαδονάι χασιντάβ, βεοντού λεζέχερ κοντσσό. Κι ρέγκα μπεαπό χαγίμ μπιρτσονό, μπαέρεβ γιαλίν μπέχι βελαμπόκερ ρινά. Βαανί αμάρτι βεσαλβί, μπάλ-εμότ λεολάμ. Αδονάι μπιρτσονχά εεμάντετα λεαρερί οζ, ιστάρτα φανέχα αγίτι νιβάλ. Ελέχα Αδονάι εκρά, βεέλ-Αδονάι ετχανάν. Μα-μπέτσα μπενταμί μπεριντετί ελ σσάχατ αγιοντεχά, αφάρ αγιαγκίντ αμιτέχα.Σσεμά Αδονάι βεχονένι, Αδονάι εγιέ οζέρ λι. Αφάχτα μισπεντί λεμαχόλ λι, πιτάχτα σακί βατεαζερένι σιμχά, λεμάαν γιεζαμερχά χαβόντ βελό γιντόμ, Αδονάι Ελοάι λεολάμ οντέκα" που σημαίνει:
"Ασμα για τα εγκαίνια του Ναού από τον Δαυίδ: Θα σ' εξυμνήσω Κύριε γιατί με γλύτωσες και δεν άφησες να χαρούν για μένα οι εχθροί μου. Κύριε, Θεέ μου, σου ζήτησα βοήθεια και με θεράπευσες. Κύριε, μου 'δωσες πίσω τη ζωή την ώρα που με έθαβαν και στην ζωή με κράτησες. Τον Κύριο υμνείστε οι πιστοί Του και ευχαριστίες δώστε Του ως ανάμνηση της αγιότητάς Του. Η οργή Του είναι για μιά στιγμή, αλλά η εύνοιά Του διαρκεί μία ζωή. Αν μένουν δάκρυα το βράδυ, η χαρά έρχεται με την αυγή. Είπα με αυτοπεποίθηση: ποτέ μου δεν θα κλονιστώ. Κύριε, με την καλωσύνη Σου στεριώθηκα ωσάν ασάλευτο βουνό και σαν έκρυψες το πρόσωπό Σου κατατρόμαξα. Σ' Εσένα φωνάζω, Κύριε, σ' Εσένα τον Κύριό μου προσεύχομαι: Τι θα κερδίσεις αν χυθεί το αίμα μου ή αν στον τάφο κατεβώ? Μπορεί τάχα να Σε υμνήσει η στάχτη μου ή να διακηρύξει την αλήθειά Σου? `Ακουσε, Κύριε, ελέησέ με και έλα βοηθός μου. Την θλίψη μου την άλλαξες σε χαρμόσυνο χορό, μου έβγαλες τα πένθιμα και στη χαρά με ντύνεις, για να Σου ψάλλω δοξασμούς και πια να μη σωπαίνω. Κύριε, Θεέ μου, εγώ αιώνια θα Σε υμνολογώ".
Τελειώνουμε την τελετή ανάμματος των κεριών του Χανουκά με το τραγούδι:
"Μάοζ τσούρ γιεσσουατί, λεχά ναέ λεσσαμπέαχ. Τίκον μπέτ τεφιλατί, βεσσάμ τοντά νεζαμπέαχ. Λεέτ ταχίν ματμπέαχ, μίτσαρ αμανμπέαχ. Αζ εγκμόρ μπεσσίρ μιζμόρ, χανουκάτ αμιζμπέαχ" που σημαίνει:
"Φρούριο, βράχε του λυτρωμού μου, Εσένα αρμόζει να υμνούν. Είθε να αποκατασταθεί ο οίκος της προσευχής μου και θα αναπέμψω εκεί ευχαριστήριες δεήσεις. Οταν αποδώσεις κρίση, σωτηρία από το μένος του εχθρού, θα ολοκληρώσω με ωδές και ψαλμούς την αφιέρωση του βωμού".
ΙΣΤΟΡΙΚΑ * TO ΧΑΝΟΥΚΑ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ * ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ * ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ- ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ * ΤΡΟΡΟΣ ΑΝΑΜΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΧΑΝΟΥΚΙΓΙΑ
