Είμαστε δέντρα
Από τον Τσβι Φρήμαν
Είμαστε δέντρα που ζούμε δυο ζωές μονομιάς. Μια ζωή ανοίγοντας δρόμο στο χώμα αυτού του κόσμου. `Οπου με όλη μας τη δύναμη παλεύουμε να ανατείλουμε πάνω από αυτό, διψώντας για τον ήλιο και τη δροσιά του, απεγνωσμένοι να μην χαθούμε από τη μανία των καταιγίδων του ή να μην παγιδευτούμε στις φωτιές του.
Μετά υπάρχουν οι ρίζες μας, βαθιά μέσα στο έδαφος, ατάραχες και γαλήνιες. Είναι οι αρχαίοι γονείς μας. Ο Αβραάμ, η Σάρα, ο Ισαάκ, η Ρίφκα, ο Ιακώβ, η Λεία και η Ραχήλ. Βρίσκονται βαθιά μέσα μας, στον πυρήνα μας. Γι’αυτούς δεν υπάρχουν καταιγίδες, ούτε πάλη. Υπάρχει μόνο ο `Ενας, ο `Απειρος, για τους Οποίους όλος ο κόσμος με όλες του τις προκλήσεις δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια φαντασία που ανανεώνεται κάθε στιγμή από το κενό.
Η δύναμή μας έρχεται από τους δεσμούς μας μαζί τους και με την ανατροφή τους θα νικήσουμε την καταιγίδα. Θα φέρουμε την ομορφιά στον κόσμο στον οποίον εμφυτευτήκαμε.
