Ευτυχία
«Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ποτέ ευτυχισμένος αν δεν θρέφει την ψυχή του όπως θρέφει το σώμα του».
Ο Ρέμπε
Ο Ρέμπε κάποτε ενθάρρυνε έναν χαρισματικό σπουδαστή να χρησιμοποιήσει τον ελεύθερό του χρόνο να εμπνεύσει τους συμμαθητές του όχι μόνο να ακολουθήσουν τις ακαδημαικές τους σπουδές αλλά επίσης και τις πνευματικές τους σπουδές. «Το πρόγραμμά μου είναι ήδη τόσο γεμάτο που δεν ξέρω αν θα μπορούσα να του προσθέσω οτιδήποτε» είπε ο σπουδαστής. Και τότε, συνειδητοποιώντας ότι το ίδιο το πρόγραμμα του Ρέμπε ήταν ακόμα πιο επιβαρημένο είπε, «Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω από που αντλείτε την δύναμη και την ζωτικότητα να δουλεύετε τόσο πολύ όπως δουλεύετε».
«Κάθε άνθρωπος έχει και σώμα και ψυχή» είπε ο Ρέμπε. «Είναι σαν ένα πουλί και τα φτερά του. Φανταστείτε αν ένα πουλί δεν είχε επίγνωση ότι τα φτερά του του έδιναν την δυνατότητα να πετάει, τότε τα φτερά του θα του πρόσθεταν ακόμα ένα φορτίο βάρους. Αλλά κουνώντας τα φτερά του σηκώνεται προς τον ουρανό. Όλοι μας έχουμε φτερά, την ψυχή μας, που μπορεί να μας ανεβάσει όσο ψηλά πρέπει να πάμε. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να μάθουμε να τα χρησιμοποιούμε».
Με τι μοιάζει η δική σας ζωή;
Αν είστε σαν τον περισσότερο κόσμο η ζωή σας είναι ένα σύνολο από αμέτρητα κομμάτια κατακερματισμένων δραστηριοτήτων: άσκηση, δουλειά, φαγητό, συζητήσεις, διασκέδαση, ύπνος. Προσθέστε τα κομμάτια την μια μέρα μετά την άλλη, τον ένα χρόνο μετά τον άλλο και θα καταλήξετε με μια ολόκληρη ζωή χωρισμένη σε εκατομμύρια κομμάτια ασύνδετα μεταξύ τους. Ο κατακερματισμός ταράζει την γαληνή του μυαλού μας δημιουργώντας ανείπωτη πίεση και άγχος. Με τον χρόνο, τα κομμάτια συσσωρεύονται κι αρχίζουν να πνίγουν την ψυχή μας, το εσωτερικό εγώ μας που λαχταρά την συγκέντρωση, τον σκοπό και την κατεύθυνση. Είναι να απορούμε που μετά από σαράντα ή πενήντα χρόνια που γρονθοκοπούμαστε μέσω τέτοιων αποσπασματικών ημερών ξυπνάμε και ξαφνικά αναρωτιόμαστε, «Είναι ζωή αυτό; Είμαι στ’ αλήθεια χαρούμενος;»
Μια ευτυχισμένη ζωή είναι συνώνυμη με μια σημαντική ζωή κι όλοι μας θέλουμε να ζούμε σημαντικές ζωές. Παλεύουμε διαρκώς να αφήσουμε το σημάδι μας στην ανθρωπότητα, να συμβάλλουμε στον κόσμο μας σε κάτι που να αξίζει τον κόπο.
Αναγνωρίζοντας ότι μέσα στο σώμα μας βρίσκεται μια Θ-ική ψυχή, μια ψυχή που μπορεί να δώσει σκοπό στη ζωή μας και να την ανυψώσουμε πάνω από τις εγκόσμιες αναζητήσεις της καθημερινής ζωής ξεκινάμε να βάζουμε τα κομμάτια της κατακερματισμένης μας ζωής σε τάξη. Βλέπουμε τη ζωή μας κάτω από μια ευρύτερη προοπτική, καθαγιάζοντας κάθε λεπτό της ζωής μας, όχι μόνο όταν μελετάμε ή προσευχόμαστε ή κάνουμε φιλανθρωπικές πράξεις, αλλά ενώ τρώμε και κοιμόμαστε, είμαστε στο σπίτι ή στην δουλειά, ενώ ταξιδεύουμε ή πάμε στις διακοπές. Αντί να κάνουμε τις καθημερινές δραστηριότητες από συνήθεια ανακαλύπτουμε την Θ-ότητα μέσα στην καθεμιά από αυτές.
Το κλειδί για την επιτυχία: να ενώσουμε το σώμα μας με την ψυχή μας.
Για να είμαστε ένα χαρούμενο, ολοκληρωμένο και υγιές άτομο, το σώμα μας και η ψυχή μας πρέπει να δουλεύουν σε πλήρη αρμονία. Αυτό σημαίνει να ενώσουμε το σώμα και την ψυχή για να εκπληρώσουμε την αποστολή για την οποία τοποθετηθήκαμε όλοι μας στη γη: να ζούμε μια σημαντική, παραγωγική κι ενάρετη ζωή κάνοντας αυτόν τον φυσικό κόσμο ένα σπίτι για τον Θ-ό.
Το σώμα και η ψυχή, ωστόσο βρίσκονται σε διαρκή σύγκρουση: το σώμα ψάχνει βασικά να ικανοποιήσει τις ανάγκες του ενώ η ψυχή να ψάχνει την υπεροχή και την ενότητα. Το πρώτο βήμα στο να ασχοληθούμε με αυτή την διαμάχη είναι να ομολογήσουμε ότι ο αγώνας υπάρχει και να γνωρίσουμε τις δυο διαφορετικές δυνάμεις. Σκεπτόμενοι ότι είμαστε μια ενιαία οντότητα οδηγεί σε σύγχυση και απόγνωση. Την μια μέρα είμαστε ενάρετοι και την επόμενη είμαστε εγωιστές. Την μια μέρα έχουμε κίνητρα, την επόμενη αργοπορούμε.
Ο μόνος τρόπος να ενώσουμε το σώμα και την ψυχή μας είναι να αποδεχτούμε ότι ο Θ-ός είναι πολύ υψηλότερα από τους περιορισμένους μας εαυτούς. Η ψυχή, εξαιτίας της ανώτερης φύσης της μπορεί να ανυψωθεί πάνω από τον εγωισμό ευκολότερα από το σώμα, μέσω μελέτης και προσευχής για να αναγνωρίσει την πραγματική αποστολή της. Μόνο τότε μπορεί το σώμα να ανέβει στην πραγματική του θέση, όταν χρησιμοποιείται σαν ένα όχημα για την ψυχή αντί να δρα κάτω από την δύναμή του με τα εγωιστικά του θέλω και τις ανάγκες του. Μόλις το σώμα αναγνωρίσει την κυριαρχία της ψυχής και κάνει ειρήνη με την δίδυμη αδελφή του, η πίεση μπορεί να χαλιναγωγηθεί.
Η ευτυχία απαιτεί πράξη
Δεν αρκεί να αναγνωρίσουμε την ψυχή μας, πρέπει να την πραγματώσουμε ταιριάζοντάς την με το σώμα μας, για να βοηθήσουμε έναν γείτονα που έχει ανάγκη, για να ακούσουμε έναν φίλο που κινδυνεύει, να βοηθήσουμε να δώσουμε φαγητό ή ρουχισμό σε κάποιον που δεν έχει χρήματα. Αυτές γίνονται κάτι περισσότερο από απλά καλές πράξεις. Γίνονται ζωτική τροφή για την ψυχή μας κι ένας τρόπος να βάλουμε το φυσικό μας σώμα σε καλή πνευματική χρήση.
Η αληθινή ευτυχία είναι το καύσιμο του σώματος και της ψυχής που είναι αφιερωμένα σε έναν ψηλότερο σκοπό, έναν σκοπό που ωφελεί το ανθρώπινο είδος και δίνει νόημα και εσωτερική ειρήνη στο άτομο στην συνέχεια.
Όταν ξυπνάμε το πρωί, ενώ είμαστε ακόμα στο κρεβάτι ας σκεφτούμε ένα λεπτό: Τι σημαίνει να είμαστε ξύπνιοι και ζωντανοί; Ας ξεκινήσουμε κάθε μέρα με μια προσευχή. Ας ευχαριστήσουμε τον Θ-ό για κάθε καινούργια μέρα. Ας αναγνωρίσουμε την ψυχή μας. Ας σκεφτούμε τι θα θέλαμε να καταφέρουμε για να είναι η σημερινή μας μέρα μια σημαντική μέρα. Αν εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να το κάνουμε καθημερινά θα ξεκινήσουμε αμέσως να βλέπουμε τη ζωή μας με μια καινούργια, ακριβέστερη αντίληψη.
Πρέπει να τελειώνουμε τη μέρα μας ακριβώς όπως την ξεκινήσαμε. Καθώς προετοιμαζόμαστε να πάμε για ύπνο ας αναθεωρήσουμε τη μέρα και πως χρησιμοποιήσαμε τις δυνατότητες μας. Ας αναγνωρίσουμε ότι ο Θ-ός μας έβαλε εδώ για κάποιον λόγο κι ότι όλες οι ενέργειές μας πρέπει να εκφράσουν αυτόν τον σκοπό. Ας πάμε για ύπνο με την σκέψη ότι ανεξάρτητα από το πόσο καλό ή κακό ήταν το σήμερα, το αύριο θα είναι καλύτερο. Κάνοντάς το αυτό, ο ύπνος μας θα είναι πιο ήρεμος και το ξύπνημά μας πιο σημαντικό.
