Θεϊκό Σκάκι του Πουρίμ
Φανταστείτε μια παρτίδα σκάκι όπου τα πιόνια μοιάζουν να κινούνται μόνα τους πάνω στη σκακιέρα. Αξιωματικοί, πύργοι, βασίλισσες και βασιλιάδες μετακινούνται με τον σωστό, προσχεδιασμένο τρόπο, αλλά με δική τους βούληση. Αποφασίζουμε τότε ότι τα πιόνια πρέπει να είναι μαριονέτες με αόρατες κλωστές, ή να κινούνται με μαγνήτη ή πάλι να έχουν προγραμματιστεί μέσω υπολογιστή. Κάπου, κάπως υπάρχει ένα κρυμμένο χέρι που μετακινεί τα πιόνια.
Τα γεγονότα που μνημονεύουμε στο Πουρίμ είναι σαν μια παρτίδα σκάκι. Στη Μεγκιλά, την καταγραφή της ιστορίας του Πουρίμ, δεν βλέπουμε, ούτε ακούμε κάποια αναφορά στο Θ-ό. Σε ολόκληρη τη Μεγκιλά δεν βρίσκουμε ούτε μία φορά το όνομα του Θ-ού. Το βιβλίο της Εσθήρ είναι το μοναδικό σε ολόκληρη τη Βίβλο όπου δεν εμφανίζεται πουθενά το Όνομά Του. Και όμως, κάπως, με κάποιο τρόπο, αφού μαθαίνουμε για την «παρτίδα σκάκι» που έλαβε χώρα εκείνες τις μέρες, συμπεραίνουμε ότι ο Θ-ός ήταν Αυτός που έλεγχε το παιχνίδι.
Ο Ιουδαϊσμός μας διδάσκει ότι ο Θ-ός παρέχει τη «θεραπεία» προτού φέρει την «αρρώστια». Στην περίπτωση του Πουρίμ, η έναρξη της θεραπείας πραγματοποιήθηκε πριν ο Αμάν πείσει το Βασιλιά Αχασσβερόσς να τον αφήσει να εξοντώσει όλους τους Εβραίους. Ο Βασιλιάς θύμωσε με τη σύζυγό του, απαλλάχθηκε από αυτήν και άρχισε να ψάχνει για καινούργια.
Εδώ έρχεται η Εσθήρ, μια γυναίκα που δεν ενδιαφερόταν να γίνει η καινούργια βασίλισσα και που μάλιστα, κρύβονταν από τους αγγελιοφόρους του βασιλιά, ενώ σύμφωνα με πολλούς σοφούς, δεν είχε τα προσόντα να συμμετάσχει στο «διαγωνισμό ομορφιάς». Επιπλέον, η Εσθήρ δεν έκανε τίποτα για να γίνει ωραιότερη ούτε όταν τοποθετήθηκε ανάμεσα στις υπόλοιπες «διαγωνιζόμενες», στο παλάτι. Εδώ πρέπει να προσθέσουμε το γεγονός ότι, αν και ήταν ανιψιά του γνωστού σε όλους, Μορδεχάι, κανένας στο παλάτι δεν γνώριζε ούτε αντιλήφθηκε ότι η Εσθήρ ήταν Εβραία, ενώ δεν διέρρευσε από πουθενά για να φτάσει στα αυτιά του βασιλιά, παρά μόνο όταν του το είπε η ίδια.
Η Εσθήρ είχε ήδη μπει στο παλάτι και είχε γίνει η αγαπημένη του Βασιλιά, πολύ πριν το σατανικό σχέδιο του Αμάν, μπει σε εφαρμογή. Η Θεϊκή θεραπεία είχε ξεκινήσει το έργο της, προτού ξεσπάσει η αρρώστια.
Σε όλη την πορεία των γεγονότων, όλοι είχαν κινηθεί όπως έπρεπε. Ο Βασιλιάς ένα τετράγωνο τη φορά, η Εσθήρ όπως επιθυμούσε (αλλά πάντα σύμφωνα με την Τορά), και ο Μορδεχάι σε μία ευθεία. Σε ένα απαίδευτο μάτι, όλα αυτά έμοιαζαν με κανονικό παιχνίδι. Τα πιόνια όμως δεν μετακινούνταν αυτόβουλα.
Η ιστορία του Πουρίμ, με την εσκεμμένη παράλειψη του Ονόματος του Θ-ού σε ολόκληρη τη Μεγκιλά, ήταν μια Θεϊκή παρτίδα σκάκι, τέλεια παιγμένη. Και το καλύτερο από όλα ήταν ότι νικήσαμε.
