ΣΕΒΑΣΜΟΣ – ΠΟΤΕ ΕΚΤΟΣ ΜΟΔΑΣ
Σεβασμός. Αυτοσεβασμός. Ο σεβασμός προς τους άλλους, ο σεβασμός προς την ιδιοκτησία, τις απόψεις, τα έθιμα, τα συναισθήματα και την ιστορία των άλλων.
Ο σεβασμός δεν είναι ποτέ εκτός μόδας. Είναι πάντα πολιτικά σωστός και δεν χάνει την αξία του όσο η τεχνολογία μας εκτινάσσει στην εποχή της γνώσης …
Ο αξιότιμος και σεβαστός Σοφός, Ραβίνος Ακιβά, είναι γνωστός για τη ρήση του, «Αγάπα τον Εβραίο πλησίον σου ως εαυτόν. Αυτή είναι η μεγάλη αρχή της Τορά». Μια λιγότερο γνωστή ρήση του είναι η ακόλουθη: «`Ένα άτομο είναι αγαπητό γιατί δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα του Θεού». Το δεύτερο ρητό βοηθά στην τήρηση του πρώτου, γιατί όταν δεν ξεχνάμε ότι κάθε πλάσμα είναι Θεϊκή δημιουργία, το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να το σεβαστούμε.
Σε λίγο, θα γιορτάσουμε την ιδιαίτερη μέρα του Λαγκ Μπα Ομέρ. Ένα από τα αξιομνημόνευτα γεγονότα αυτής της ημέρας είναι η εξάλειψη της επιδημίας που είχε μολύνει τους μαθητές του Ραβίνου Ακιβά. Την ασθένεια είχε προκαλέσει η έλλειψη σεβασμού ανάμεσά τους.
Μαθητής είναι αυτός που πορεύεται στα μονοπάτια του δασκάλου του. Είναι δυνατόν οι μαθητές αυτού που αφιέρωσε όλη του τη ζωή στο αξίωμα «Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν» - τόσο που το ρητό πλέον είναι συνώνυμο με το Ραβίνο Ακιβά – να μην δείχνουν αρκετό σεβασμό ο ένας στο πρόσωπο του άλλου;
Μια θαυμάσια εξήγηση που έδωσε ο Ράμπι του Λούμπαβιτς στο ζήτημα αυτό είναι η εξής: «Ο κάθε ένας από τους 24.000 μαθητές του Ραβίνου Ακιβά ήταν εμποτισμένος σε τέτοιο βαθμό με την αγάπη για το συνάνθρωπό του που αυτή είχε γίνει ολοκληρωτική. Αγαπούσε τόσο πολύ τους φίλους του που δεν του αρκούσε να μοιράζεται μαζί τους τις απόψεις, τα οράματα και τις ιδέες του, αλλά ήθελε επίσης να τους πείσει για την εγκυρότητά τους, μέχρι να τα δεχτούν ως δικά τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην αφήνει καθόλου «χώρο» στους συναδέρφους του.
Δεν αναφέρομαι σε κάποιον ισχυρογνώμονα αλαζόνα, φίλαυτο ή υπερόπτη. Αναφέρομαι σε κάποιον που αγαπά τον πλησίον του σε τέτοιο βαθμό, ώστε θέλει να μοιραστεί μαζί του την Αλήθεια.
Σε αυτό το σημείο επέρχεται ένα ίχνος έλλειψης σεβασμού. Ο σεβασμός περιλαμβάνει την ελευθερία χώρου. Σημαίνει την ύπαρξη διαφορετικών απόψεων. Γνωρίζει πως ο Θεός έπλασε κάθε άτομο διαφορετικό για κάποιο σκοπό. Ναι, μπορούμε να μάθουμε να συγχρονιζόμαστε, να μεταμορφωνόμαστε, να προσαρμοζόμαστε, να συμβιβαζόμαστε, να τελειοποιούμαστε. Δεν μπορούμε όμως να προσδοκούμε την εξομοίωση. Εάν ο Θεός ήθελε όλοι να σκεφτόμαστε, να αντιδράμε και να ενεργούμε με τον ίδιο τρόπο θα μας είχε πλάσει έτσι.
Φυσικά οι περισσότεροι από εμάς δεν πρέπει να ανησυχούμε ότι η έλλειψη σεβασμού που τυχόν δείχνουμε, οφείλεται στην καταπιεστική αγάπη. Ακόμα αγωνιζόμαστε για το κανονικό και συνηθισμένο είδος σεβασμού. Ο τρόπος για να το καλλιεργήσουμε είναι να αρχίσουμε να θεωρούμε τους συνανθρώπους μας, δημιουργήματα κατ’ εικόνα του Θεού.
