Ουράνιο πλέξιμο
Το Πουρίμ και το Χανουκά είναι εντελώς διαφορετικές γιορτές. Το Χανουκά είναι πιο πνευματική γιορτή όπου ανάβουμε κεριά και πολεμάμε το σκοτάδι με φως. Το Πουρίμ αντίθετα είναι πιο πρακτική γιορτή – χρήματα στους φτωχούς, τρόφιμα σε φίλους, μεγάλο εορταστικό γεύμα με άφθονο κρασί.
Υπάρχει ωστόσο ένας κοινός παρονομαστής: στα έθιμα και των δύο γιορτών βρίσκουμε τη σβούρα. Το Χανουκά συνηθίζουμε να γυρνάμε μια σβούρα στην οποία είναι χαραγμένα τα Εβραϊκά γράμματα που σχηματίζουν την ακροστοιχίδα της φράσης «Ένα μεγάλο θαύμα συνέβη εκεί». Το Πουρίμ στριφογυρνάμε μια θορυβώδη ροκάνα, το Ραασσάν για να ξορκίσουμε το όνομα του κακού Αμάν.
Υπάρχει όμως άλλη μία διαφορά: γυρνάμε τη σβούρα από πάνω, ενώ τη ροκάνα από κάτω.
Το Χανουκά ο Θ-ός παραβίασε όλους τους νόμους της φύσης για να μας σώσει, καθώς μια μικρή ομάδα εξεγερμένων νίκησε έναν από τους δυνατότερους στρατούς στη γη και ένα μικρό κανατάκι λαδιού έκαιγε άσβεστο για οχτώ μέρες. Το Πουρίμ, η σωτηρία ήρθε μέσα από μια σειρά φαινομενικά λογικών συμπτώσεων. Ο Βασιλιάς Αχασσβερός θύμωσε με τη γυναίκα του και επέλεξε στη θέση της την Εστέρ. Ο Μορδεχάι έτυχε να ακούσει τη συνομωσία για τη δολοφονία του Αχασσβερός και να του σώσει τη ζωή. Ο Αμάν έτυχε να βρίσκεται στο «λάθος μέρος τη λάθος ώρα», δηλαδή αμέσως μόλις η πράξη του Μορδεχάι διαβάστηκε στον άϋπνο βασιλιά. Η Εστέρ χρησιμοποιεί τη θέση της για να επηρεάσει το βασιλιά και να στρέψει το διάταγμα κατά του Αμάν. Έτσι και έγινε. Πράγματι, μπορεί κανείς να παρατηρήσει ότι ο όνομα του Θ-ού δεν αναφέρεται καν στο Βιβλίο της Εστέρ! Με άλλα λόγια, η θεϊκή σωτηρία ήρθε «από πάνω», στη γιορτή του Χανουκά και «από κάτω» στη γιορτή του Πουρίμ, μεταμφιεσμένη σε συνηθισμένα γεγονότα.
Το Χανουκά γιορτάζουμε το γεγονός ότι η δέμευσή μας προς το Θ-ό καθώς και η δική Του προς εμάς, ξεπερνά όλα τα φυσικά εμπόδια. Το Πουρίμ γιορτάζουμε το γεγονός ότι η σχέση μας είναι διάχυτη ακόμα και στις πιο συνηθισμένες, καθημερινές λεπτομέρειες της ζωής μας.
