Το τιμόνι της ημέρας
Του Γιαακόβ Λίντερ
Απίστευτα χρηματικά ποσά έχουν δαπανηθεί σε έρευνες για την ανακάλυψη των βαθύτερων αιτιών της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Μια πρόσφατα δημοσιευμένη έρευνα αναφέρεται στα πρώτα λεπτά μετά το πρωινό μας ξύπνημα, ως «το τιμόνι της ημέρας». Η θεωρία αυτή υποστηρίζει πως οι σκέψεις που περνούν από το μυαλό μας αμέσως μόλις ξυπνήσουμε καθορίζουν τη συμπεριφορά και τον τρόπο σκέψης όλης της ημέρας.
Προτείνει λοιπόν να μη βιαζόμαστε να ακούμε τα νέα αμέσως μόλις ξυπνάμε όπου είναι πιθανότερο να μάθουμε για τις τραγωδίες που συνέβησαν ενώ κοιμόμασταν, πως η οικονομία βουλιάζει, τα επιτόκια ανεβαίνουν και όλα τα υπόλοιπα άσχημα νέα που βρίσκουν τα δελτία ειδήσεων για να γεμίσουν την ώρα τους.
Αν πάλι δεν υπάρχουν κακά νέα για τη χώρα που ζείτε να είστε σίγουροι πως θα ψάξουν σε όλο τον κόσμο και καμιά φορά και σε άλλο πλανήτη για να βρούν, φροντίζοντας να ξεκινήσετε την ημέρα σας με τον πιο αρνητικό τρόπο.
Αντίθετα, οι ερευνητές συμβουλεύουν να ξυπνάμε και να ακούμε λίγη απαλή μουσική, να λέμε καμιά προσευχή και να διαβάζουμε θετικά αναγνώσματα, γεμίζοντας έτσι τα δέκα πρώτα λεπτά της ημέρας μας με θετικές σκέψεις.
Είναι κρίμα που έπρεπε να ξοδευτούν τόσα πολλά χρήματα για να εξαχθεί ένα τέτοιο συμπέρασμα, αφού θα μπορούσα να τους το πω εγώ δωρεάν. Μήπως είμαι καμιά ιδιοφυΐα; Μάλλον όχι. Οι σοφοί μας ασχολήθηκαν με αυτό το θέμα, χιλιάδες χρόνια πριν. Αποφάσισαν πως το πρωί που ανοίγουμε τα μάτια μας θα πρέπει να απαγγέλουμε μια πορσευχή που ονομάζεται Μοντέ Ανί και λέει, «Σου προσφέρω τις ευχαριστίες μου, ζωντανέ και αιώνιε Βασιλιά, γιατί Εσύ με έλεος έβαλες την ψυχή μέσα μου. Η εμπιστοσύνη μου σε Σένα είναι μεγάλη».
Με άλλα λόγια οι σοφοί μας λένε πως το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε αμέσως μόλις σηκωνόμαστε είναι να ευχαριστούμυε το Θ-ό για το γεγονός πως ξυπνήσαμε και να εκτιμούμε το δώρο της ζωής που μας έχει δοθεί.
Οι σοφοί μας ανησύχησαν πως πιθανόν δεν αρμόζει να απαγγείλουμε προσευχές ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, προτού καν σηκωθούμε και πλυθούμε. Μια λύση γι’ αυτό ήταν να βγάλουν το όνομα του Θ-ού από την προσευχή Μοντέ Ανί και να Τον αναφέρουν μόνο ως «ζωντανό και αιώνιο Βασιλιά». Έτσι δεν υπάρχει λόγος καθυστέρησης στην απαγγελία της προσευχής αμέσως μετά το ξύπνημα και οι αρνητικές σκέψεις δεν προλαβαίνουν να μπουν στο μυαλό.
Η ιδέα ενός θετικού ξεκινήματος είναι πολύ σημαντική όσον αφορά τους γονείς. Ως δάσκαλος, μπορούσα να μαντέψω πως είχε ξεκινήσει η μέρα των παιδιών που έρχονταν σχολείο .
Παρακολουθώντας τα όπως έμπαιναν στην τάξη, διέκρινα δύο είδη που χαρακτηρίζονται από τα δύο παρακάτω παραδείγματα:
Σενάριο Α: Το ξυπνητήρι δε λειτούργησε (ή μήπως δεν είχε μπει καθόλου σε λειτουργία;). Οι γονείς ξυπνούν αργά και πετάγονται από το κρεβάτι με φόρα. Τα παιδιά αρνούνται να σηκωθούν. Οι δυνατές δηλώσεις του τύπου «Αργήσαμε», «Θα χάσεις το σχολικό!» «Δεν έχει χαρτζηλίκι σήμερα!» δίνουν και παίρνουν. Δεν υπάρχει καθόλου χρόνος για σωστό πρωινό ή για το τύλιγμα του γεύματος. Μπορεί ακόμα να ξεχαστούν το μπουφάν ή ένα σημαντικό σχολικό βιβλίο.
Με ένα τέτοιο ξεκίνημα, φανταστείτε πως θα είναι η υπόλοιπη μέρα.
Με λίγο περισσότερο προγργαμματισμό, αυτό μπορεί να αντικατασταθεί από το σενάριο Β:
* Ρούχα, γεύμα, βιβλία και άλλα, να είναι έτοιμα από το προηγούμενο βράδυ
* Οι γονείς να σηκώνονται δεκαπέντε λεπτά πριν από τα παιδιά.
* Να κάθονται στο πλάι του κρεβατιού και να ξυπνούν τα παιδιά με ένα ζεστό χαμόγελο και μια αγκαλιά.
* Το παιδί να ανοίγει τα μάτια του και να ευχαριστεί το Θ-ό για το δώρο της ζωής.
* Η οικογένεια να παίρνει μαζί πρωινό.
* Να φεύγουν για το σχολείο.
Με ένα τέτοιο θετικό «τιμόνι της ημέρας», το παιδί είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του σχολείου και να μάθει να εξελίσσεται όσο του επιτρέπουν οι δυνάμεις του.
Δοκιμάστε το – πιάνει!
