Είμαι αποτυχημένος!
by Aharon Moss
Ερώτηση:
Η καριέρα μου μοιάζει να βρίσκεται σε αδιέξοδο. Έχω παρακολουθήσει πολλά χρόνια μαθήματα υποκριτικής και προσπαθώ να κάνω το πρώτο μου βήμα στο χώρο, αλλά κάθε φορά που βρίσκομαι κοντά σε κάποιο σημαντικό ρόλο, κάτι πάει στραβά και τον χάνω. Έχω δοκιμάσει όλα τα μέσα, όλα τα πρακτορεία, αλλά τίποτα. Είμαι επαγγελματίας, εργατικός, αφοσιωμένος και πιστεύω πως έχω ταλέντο (αυτό μου το έχουν επιβεβαιώσει και άλλοι). Έχω αρχίσει να σκέφτομαι πως δεν θα έπρεπε να γίνω ηθοποιός. Μήπως έχω αποτύχει;
Απάντηση:
Φίλε μου, μόνο ένα πράγμα πρέπει να σκέφτεσαι, δεν είσαι ηθοποιός. Μπορεί να έχεις υποκριτικό ταλέντο, αλλά αυτό δεν δείχνει ποιος είσαι – είναι αυτό που κάνεις. Σταμάτα να ταυτίζεις τον εαυτό σου με την καριέρα σου. Πρέπει να ανακαλύψεις την ταυτότητά σου πέρα από το επάγγελμά σου. Με αυτό τον τρόπο δεν θα θεωρείς την επιτυχία ή την αποτυχία στη δουλειά σου, επιτυχία ή αποτυχία στη ζωή σου.
Σε έναν κόσμο αμφίβολων αξιών, ένας άντρας μπορεί να θεωρείται επιτυχημένος επειδή έχει πολλά λεφτά. Πιθανόν να έχει εγκαταλείψει την τρίτη του γυναίκα, τα παιδιά του να μην θέλουν ούτε να τον δουν, να μην έχει καθόλου φίλους και να τον αποφεύγει ακόμα και το κατοικίδιό του. Τα πάει όμως καλά με την «καριέρα» του και ο κόσμος λέει, «Μακάρι να είχα την τύχη του».
Κατακτούμε την επιτυχία όταν έχουμε επιτυχημένες σχέσεις. Αν είσαι ένας φίλος που νοιάζεται, αν φέρεσαι στους γονείς σου καλά, αν είσαι καλός και με κατανόηση σύζυγος, ένας αφοσιωμένος και στοργικός γονιός, τότε είσαι επιτυχημένος. Αυτοί που συνεισφέρουν στην κοινότητα, όχι μόνο χρήματα, αλλά επίσης χρόνο και προσπάθεια, αυτοί που έχουν ευτυχισμένες σχέσεις με το Θ-ό και τους ανθρώπους, είναι πράγματι επιτυχημένοι.
Όσο ταυτίζουμε τον εαυτό μας με το επάγγελμά μας – είμαι ηθοποιός, πωλητής, τεχνικός υπολογιστών – τότε στηρίζουμε την επιτυχία μας ως άτομα, στην επιτυχή καριέρα. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. Δεν χαρακτηριζόμαστε από τη δουλειά μας. Αυτό που κάνουμε για να ζήσουμε είναι διαφορετικό από αυτό που κάνουμε στη ζωή μας. Εργαζόμαστε για να ζήσουμε. Αλλά για να ζούμε πρέπει να αγαπάμε, να συνδεόμαστε, να έχουμε ένα σκοπό και ένα νόημα.
Αυτό είναι το δώρο του Σσαμπάτ. Μία ημέρα την εβδομάδα βγαίνουμε από τους καθημερινούς ρόλους της δουλειάς μας και επιστρέφουμε στον αληθινό μας εαυτό. Δεν είμαστε μέλη μιας εταιρίας, αλλά μιας κοινότητας. Δεν είμαστε εργάτες ή υπάλληλοι αλλά αδέρφια, παιδιά, γονείς και φίλοι . Δεν εργαζόμαστε για τη δουλειά του αφεντικού, αλλά για την αποστολή του Αφεντικού.
Μπορεί να είστε σπουδαίος στη δουλειά σας. Μπορεί και όχι. Πιο σημαντικό όμως είναι να είστε καλός άνθρωπος. Όσον αφορά την ανθρωπιά, ένας αποτυχημένος επιχειρηματίας μπορεί να είναι επιτυχημένος και ένας ηθοποιός που αγωνίζεται να βρει ρόλο, ένας σταρ.
