Νιώθω πως δεν μπορώ να πιστεύω σε μια θρησκεία εάν δεν είμαι βέβαιη πως είναι αλήθεια. Υπάρχει απόδειξη που να με κάνει 100% βέβαιη πως ο Θ-ός υπάρχει και έδωσε την Τορά στον Εβραϊκό λαό;
Νιώθω λίγο ψεύτης όταν λέω τις προσευχές, διότι δεν ξέρω αν τις πιστεύω πραγματικά. Πώς μπορώ να δηλώνω ότι «αγαπώ ολόψυχα το Θ-ό» όταν δεν αισθάνομαι ακριβώς έτσι;
Ποιους θα βοηθούσατε; Τι τιμωρίες θα επιβάλλατε; Πώς θα χειριζόσασταν την ευθύνη;
Ένα τέλειο ον δεν έχει καμία έλλειψη, σε τι λοιπόν Του είμαστε χρήσιμοι; Και αν δεν Του είμαστε χρήσιμοι μήπως η ζωή μας είναι ανούσια;
Δεν μπορούμε να δεχτούμε τη δειλή θεωρία πως ο Θ-ός δεν είναι υπεύθυνος – δηλαδή πως ό,τι συμβαίνει στον κόσμο που δεν εναρμονίζεται με την εικόνα της καλοσύνης Του, είναι μια ανήθικη και συνηθισμένη αντίδραση της φύσης.
Άρχισα να ασχολούμαι με τα Εβραϊκά ζητήματα περίπου πριν ένα χρόνο, αλλά τώρα δεν διακατέχομαι από το ίδιο πάθος. Τι έγινε;
Δεν εννοώ το θαύμα της γέννησης ενός παιδιού ή της ανατολής του ηλίου. Μιλάω για το διαχωρισμό των υδάτων, για νεκρούς που ανασταίνονται... Μήπως ο Θ-ός πήρε σύνταξη;
Ένας πατέρας παίζει με το δίχρονο παιδί του. Εάν το παιδί χάσει ο πατέρας στενοχωριέται - αν κερδίσει, τότε ο πατέρας χαίρεται. Αλήθεια, νοιάζεται ο πατέρας αν ένα κομμάτι πλαστικό θα μπει στη σωστή ή στη λάθος θέση του παιχνιδιού;
Όταν ο κόσμος αγνόησε τον Θ-ό και τις εντολές Του, αυτοί ήταν αποφασισμένοι να μην τις αγνοήσουν.
