Διαλέγω να μην πληγωθώ
«Η σχέση μου με τον μεγαλύτερο αδερφό μου που είναι δέκα χρόνια μεγαλύτερός μου, πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο χρόνο με το χρόνο» μου έγραψε ένας αναγνώστης αυτή την εβδομάδα. «Μοιάζει να έχει ξεχάσει πως δε ζούμε πια στο πατρικό μας, πως δεν είναι πια 15 ετών και πως εγώ δεν είμαι ο μπόμπιρας που αλώνιζε γύρω-γύρω. Τώρα είμαι 35 χρονών, παντρεμένος με τρία παιδιά, αλλά ο αδερφός μου ακόμα μου φέρεται σαν να είμαι πέντε». .
«Σύμφωνα με ένα πρόσφατο άρθρο σας» συνέχισε ο αναγνώστης, «το μόνο που πρέπει να κάνω για να λύσω το πρόβλημά μου είναι να αλλάξω τον τρόπο που τον ακούω. Αυτή η προσέγγιση μοιάζει να μεταθέτει το βάρος σε μένα, ενώ το φταίξιμο ανήκει πραγματικά στη σκληρή του γλώσσα. Είναι προφανές ότι η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει εάν δεν αρχίσει ο ίδιος να συνειδητοποιεί ότι με πληγώνει και να προσπαθήσει να αλλάξει τον τρόπο που μου μιλάει και να ζητήσει συγγνώμη για τη συμπεριφορά του». Στη συνέχεια ρώτησε, «Έχεις καμιά ειδική συνταγή για τον αγενή αδερφό μου;».
Του απάντησα ως εξής: Εάν ζητούσε ο αδερφός σου τη συμβουλή μου, θα του έλεγα να μην πληγώνει τους άλλους ανθρώπους και ειδικά τον αδερφό του. Εντούτοις, επειδή δεν είμαι σίγουρος ότι ο αδερφός σου διαβάζει τη στήλη μου και επειδή, όπως καταλαβαίνω, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά για τη συμπεριφορά του αδερφού σου, το μόνο άτομο που μπορώ να συμβουλέψω, είσαι εσύ: να ελέγχεις το μόνο άνθρωπο στον κόσμο που μπορείς, σηλαδή εσένα.
Να έχεις στο μυαλό σου, μιλώντας με τεχνικούς όρους, ότι κάθε φορά που ο αδερφός σου σου μιλάει προσβλητικά, όλα όσα βγαίνουν από το στόμα του δεν είναι παρά μια φούσκα ζεστού αέρα που κάνει διάφορους ήχους οι οποίοι δεν έχουν ούτε βέλη ούτε καρφιά: δεν είναι παρά αέρας. Θα πρέπει απλά να επιλέξεις τον τρόπο που θα αποκωδικοποιήσεις τον αέρα και την ερμηνεία που θα του δώσεις.
Οι επιλογές που έχεις είναι:
Να το αποκωδικοποιήσεις ως βλαβερό μήνυμα, ειδικά όταν σου θυμίζει την εποχή που ήσουν ένα αβοήθητο παιδάκι, ανίκανο να προστατέψει τον εαυτό του. Χρησιμοποιώντας αυτή την ερμηνεία, παίρνεις τον αέρα και τον μετατρέπεις σε βέλη που σε πληγώνουν. Αυτό αυξάνει ολοένα την αγανάκτησή σου προς τον αδερφό σου. Κατά συνέπεια, είναι πολύ πιθανόν να αναπτύξεις φυσικά συμπτώματα, όπως έλκος ή υψηλή πίεση.
Από την άλλη, μπορείς να επιλέξεις την απόφαση πως ο αέρας που βγαίνει από το στόμα του αδερφού σου δεν είναι τίποτα άλλο από ατμός. Ακριβώς όπως δεν φταις εσύ για τη βαρυστομαχιά του αδερφού σου μετά από το φαγητό, το ίδιο συμβαίνει με τα λόγια που βγαίνουν από το στόμα του. Δεν είναι δική σου ευθύνη, αλλά δικό του πρόβλημα.
Τις περισσότερες φορές, οι άνθρωποι που κατηγορούν και βρίσκουν όλο αρνητικά στους άλλους, είναι στην ουσία δυστυχισμένοι με πολλά προσωπικά προβλήματα που θέλουν να τα μεταφέρουν στους άλλους. Η επιλογή είναι δική μας: να παίρνουμε τα μηνύματα στα σοβαρά ή να πούμε «Ευχαριστώ, δεν θα πάρω».
