Υπερβολικό καλό
Του Γιαακόβ Λίντερ
«Ο γιος μου δεν είναι ποτέ χαρούμενος. Του δίνουμε όσα μπορεί να φανταστεί άνθρωπος. Χαίρεται για δύο μέρες και μετά θέλει κάτι άλλο» μου είπε μια μητέρα. «Είπα στο παιδί μου: ‘Όταν ήμουν στην ηλικία σου δεν είχα όλα όσα έχεις εσύ σήμερα και όμως ήμουν πιο ευτυχισμένη».
Ίσως, σκέφτηκα την απάντηση, είμαστε τόσο απασχολημένοι να δίνουμε στα παιδιά μας όσα δεν πήραμε που ξεχνάμε να τους δώσουμε αυτά που πήραμε.
Μερικά παιδιά στις μέρες μας έχουν αφθονία αγαθών από τους γονείς τους: πατίνια, ποδήλατα, υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα, ηλεκτρονικά παιχνίδια και άλλα πολλά.
Στο βιβλίο του, «Υπερβολικά Καλό» (Αύγουστος 2001), ο Dr Daniel. J. Kindlon αναρωτιέται αν δίνοντας στα παιδιά μας ό,τι θέλουν καταφέρνουμε να γίνουν ευτυχισμένοι ενήλικες με θετική αυτό-εκτίμηση. Γράφει, «ο μέσος Αμερικανός γονιός δίνει μια πληθώρα αγαθών από τη μία και από την άλλη διαθέτει πολύ λίγο χρόνο στο σπίτι με τα παιδιά του».
Ένας σοφός είπε κάποτε: «Εάν διαθέταμε για τα παιδιά μας τα μισά χρήματα και το διπλάσιο χρόνο, θα ήταν πολύ καλύτερα».
Έχοντας ένα παιδί οτιδήποτε ζητήσει κουνώντας το δαχτυλάκι του, δεν προετοιμάζεται κατάλληλα για τις δυσκολίες της ζωής του αργότερα. Στη φύση, όπως και στη ζωή, μόνο με σκληρή δουλειά στη σπορά και στη συγκομιδή παίρνουμε μια πλούσια σοδειά. Η έλλειψη βροχής ή μερικοί απρόβλεπτοι παράγοντες είναι πιθανόν να μας φέρουν απογοήτευση παρά τη σκληρή μας προσπάθεια.
Μερικοί γονείς αγαπούν τα παιδιά τους τόσο πολύ που όταν καλούνται από τους δασκάλους για να ενημερωθούν σχετικά με κάποια τιμωρία που τους επιβλήθηκε στο για ανάρμοστη συμπεριφορά, προσπαθούν να πείσουν το σχολείο να μειώσει την ποινή. Νομίζουν πως κάνουν χάρη στο παιδί όταν του δημιουργούν ένα προστατευτικό περίβλημα από τις συνέπειες των πράξεών του.
Η έρευνα του Dr. Kindlon μας δείχνει πως παραπάνω από το μισό των νέων που μεγαλώνουν σε πλούσιες οικογένειες στην Αμερική όπου οι γονείς προσπαθούν να κάνουν τα πάντα γι’ αυτούς, τελικά δεν είναι ευτυχισμένοι. Το ένα τέταρτο μάλιστα αναφέρει πως έχει σκεφτεί σοβαρά την αυτοκτονία.
Ο Dr. Kindlon πιστεύει πως ενώ οι γονείς θέλουν μόνο το καλό για τα παιδιά τους είναι πιθανόν να έχουν τελικά το αντίθετο αποτέλεσμα. Δίνοντας στα παιδιά τόσα πολλά παιχνίδια, τόσα πολλά λεφτά και ατέλειωτες άλλες πολυτέλειες δεν αναπληρώνεται ο χρόνος και το ενδιαφέρον που οι εργαζόμενοι γονείς αφιερώνουν στα παιδιά τους.
Τα πιο σημαντικά πράγματα που λαμβάνει ένα παιδί από τους γονείς του είναι ο χρόνος, η προσοχή, η φροντίδα και τα όρια.
Δίνοντας τους χρόνο δείχνουμε το πραγματικό μας ενδιαφέρον για τη ζωή τους. Βλέπουν και νιώθουν πως προσπαθούμε να πλησιάσουμε τον κόσμο τους. Ακόμα και μία ώρα την εβδομάδα μπορεί να προκαλέσει δραματικές αλλαγές στις σχέσεις μας.
Οι έρευνες δείχνουν πως τα παιδιά που μεγαλώνουν με ξεκάθαρα όρια και περιορισμούς και οι γονείς των οποίων αφιερώνουν χρόνο, προσοχή και φροντίδα έχουν λιγότερες πιθανότητες να υποφέρουν από διαταραχές στην όρεξη ή να εθιστούν σε ναρκωτικές ουσίες.
Δοκιμάστε το - πιάνει!
