<<<Μερος Ι

Βρίσκοντας την Τύχη Σας: Μερος ΙΙ

του Ελίσσα Γκρήνμπαουμ

Δεν είναι περίεργο πως επειδή ακριβώς κάποιος είναι πλούσιος υπάρχει μια εκτενής αντίληψη ότι αυτόματα έχει όλα τα άλλα καλά γνωρίσματα; Γιατί θα συμπεραίνατε λογικά ότι ένας επιχειρηματίας ή ένας αντιπρόσωπος θα πρέπει να έχει μια έμφυτη εκτίμηση για τις τέχνες ή ότι μπορεί να είναι έμπιστος να αποφασίσει για την δημόσια πολιτική; Δεν είναι όλοι όσοι διευθύνουν χρήματα, έξυπνοι γίγαντες. Η απόκτηση του πλούτου απαιτεί μια συγκεκριμένη επιδεξιότητα κι αυτό δεν μεταφέρεται απαραίτητα και σε άλλους τομείς.

Η Τορά μας προειδοποιεί ενάντια στο να αναπτύσσουμε μια διαστρεβλωμένη άποψη της πραγματικότητας.

«Πρόσεχε να μην ξεχνάς τον Θ-ό και να μην παραλείπεις να τηρείς τις εντολές Του... Θα μπορούσατε να φάτε και να είστε ικανοποιημένοι, να κτίσετε καλά σπίτια και να ζήσετε σ’ αυτά. Καθώς οι αγέλες και τα σμήνη σας αυξάνονται, το ασήμι σας και το χρυσάφι σας συσσωρεύεται κι όλα όσα έχετε αυξάνονται, η καρδιά σας μπορεί να γίνει υπεροπτική και μπορεί να ξεχάσετε τον Θ-ό.» (Δευτερονόμιο 8:11-13).

Αποτελεί ένα ψυχρό κι επίκαιρο μάθημα για όλους μας για τους κινδύνους του πλούτου και της πολυτέλειας, κωδικοποιημένα ωστόσο σε αθτά τα λόγια μπορούμε να διαβάσουμε και ένα μήνυμα για το πως να σχετιζόμαστε με τον πλούτο των άλλων.

Επειδή ακριβώς κάποιος έχει σπίτια, χρυσάφι και ασήμι δεν σημαίνει αυτόματα ότι οτιδήποτε έχει επίσης αυξάνεται. Διατηρήστε τα πράγματα κάτω από αυτήν την προοπτική. Τα πλούτη δεν προσδίνουν και πνευματική ικανότητα. Στον Ιουδαισμό, η σοφία επενδύθηκε παραδοσιακά σ’ εκείνους που σπουδάζουν Τορά. Οι μελετητές είναι η αληθινή μας αριστοκρατία κι ο ρόλος των πλουσίων είναι να στηρίξουν την σπουδή της Τορά και να συμπληρώσουν την λειτουργία της κοινωνίας.

Ο πλούτος μπορεί να είναι μια πρόκληση γι αυτούς που είναι ευλογημένοι με αυτόν. Θυμηθείτε πάντα ποιοί είναι οι αληθινοί σας φίλοι. Τα χρήματα έρχονται και φεύγουν, αλλά ο χαρακτήρας διαρκεί για πάντα. Αν ξεχάσετε αυτήν την επίκαιρη υπενθύμιση διατρέχετε τον κίνδυνο της αλαζονείας και της ντροπής.

Η πρόκληση για την κοινωνία μας είναι να δεχτούμε και να τιμήσουμε έναν άνθρωπο ανάλογα με την προσωπική του αξία κι όχι ανάλογα με τον τραπεζικό του λογαρισμό.

Πρέπει να είμαστε περήφανοι για τις αξίες της Τορά και να τις στηρίζουμε ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε οικονομικές αντιπαροχές ή πίεση που υποκινείται από το πορτοφόλι μας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι ο Θ-ός είναι εκείνος που κυβερνά τον κόσμο κι εμείς δεν λογοδοτούμε τελικά σε κανέναν άλλον παρά σ’ Εκείνον.