Μια Σύντομη Ιστορία του Ελούλ
Η προέλευση του Ελούλ σαν μήνας ειδικής Θ-ίας χάρης κι ευσπλαχνίας πηγαίνουν πίσω στα χρόνια του Μωυσή, στο 2448 από δημιουργίας κόσμου (1313 ΠΚΕ), στον πρώτο χρόνο μετά που οι Εβραίοι έφυγαν από την Αίγυπτο.
Επτά εβδομάδες μετά την έξοδο, ο λαός του Ισραήλ έλαβε την Τορά στο Όρος Σινά και σύναψαν αιώνια διαθήκη με τον Θ-ό ως ο Εκλεκτός του λαός. Αλλά 40 μέρες αργότερα και ενώ ο Μωυσής βρισκόταν ακόμα πάνω στο Όρος Σινά, παραβίασαν την ιδιαίτερη σχέση τους με τον Θ-ό λατρεύοντας ένα χρυσό μοσχάρι. Κατεβαίνοντας από το βουνό και βλέποντας την παράβασή τους, ο Μωυσής έσπασε τις δυο πέτρινες πλάκες πάνω στις οποίες ο Θ-ός είχε γράψει τις Δέκα Εντολές. Μετά επέστρεψε στο Όρος Σινά για ακόμα σαράντα μέρες για να ικετεύσει τον Θ-ό εκ μέρους του λαού του Ισραήλ.
Νωρίς το πρωί την 1η του εβραϊκού μήνα Ελούλ, ο Μωυσής ανέβηκε στο Όρος Σινά ακόμα μια φορά παίρνοντας μαζί του τις πέτρινες πλάκες που είχε λαξεύσει, με Θ-ική εντολή, για να ξαναγράψει ο Θ-ός τις Δέκα Εντολές. Πάνω στο βουνό ο Θ-ός επέτρεψε στον Μωυσή να «Δει την πλάτη Μου αλλά όχι το πρόσωπό Μου» (το οποίο ο Μαιμονίδης εξηγεί σαν μια αντίληψη της αλήθειας του Θ-ού αλλά όχι της ουσίας Του), ότι πιο κοντινό που οποιοδήποτε ον κατάφερε να γνωρίσει τον Θ-ό και τον δίδαξε το μυστικό των «Δεκατριών Ιδιοτήτων της Φιλευσπλαχνίας» (Έξοδος 33:18-34:8).
Για τρίτη φορά ο Μωυσής παρέμεινε στο βουνό για 40 μέρες, από την 1η του Ελούλ μέχρι την 10η του Τισσρέι (το Γιομ Κιπούρ). Στην διάρκεια αυτών των σαράντα ημερών έλαβε την ολόψυχη συγχώρεση του Θ-ού καθώς και συμφιλίωση με τον λαό του Ισραήλ. Από τότε ο μήνας Ελούλ είναι ο «μήνας της Θ-ίας φιλευσπλαχνίας και συγχώρεσης».
