Η Διαδικασία του Ελούλ
του Ρεφόελ Λάιτνερ
«Ετοίμασε τον ιερό θρόνο» (Ζοχάρ)
Η ιερότητα απαιτεί προετοιμασία. Το κύριό καθήκον μας δεν είναι να την δημιουργήσουμε, αλλά να γίνουμε ένα δοχείο για ιερότητα ανάλογα με τον τρόπο προετοιμασίας μας.
Ο Ελούλ είναι ο τελευταίος μήνας του Εβραικού έτους. Ως μήνας προετοιμασίας για το Ροσς Ασσανά, την Μέρα της Κρίσης, ο Ελούλ χαρακτηρίζεται από διάφορα ιδιαίτερα έθιμα και παραδόσεις.
Ο Ελούλ είναι επίσης ο μήνας για τα λογιστικά της ψυχής. Ένας επιχειρηματίας συχνά πρέπει να λογαριάσει κέρδη και ζημιές συνολικά αλλά και λεπτομερειακά. Έτσι και εμείς πρέπει να διενεργήσουμε έναν ετήσιο λογιστικό έλεγχο της κατάστασης της πνευματικής μας «επιχείρησης». Ολόκληρο τον χρόνο είμαστε απασχολημένοι με το να συλλέγουμε κέρδη: να υπηρετούμε τον Θ-ό μέσω της μελέτης της Τορά, να τηρούμε τις μιτσβότ, να προσευχόμαστε και να κάνουμε καλές πράξεις. Τον μήνα Ελούλ κάνουμε έναν γενικό απολογισμό από όλα όσα έχουμε κάνει κατά τη διάρκεια της χρονιάς.
Επιπλέον, ο μήνας Ελούλ είναι η καλύτερη περίοδος για την λογιστική αξιολόγηση της ψυχής γιατί τότε τα Δεκατρία Χαρακτηριστικά Φιλευσπλαχνίας του Θ-ού λάμπουν. Αυτή η φανέρωση μπορεί να συγκριθεί με έναν βασιλιά που εξέρχεται από το παλάτι του και βγαίνει έξω στο βασίλειο του σε πλήρη θέα των υπηκόων του. Μόνο τότε είναι δυνατόν να ασκηθεί κατάλληλα η ψυχική ενδοσκόπηση χωρίς τον κίνδυνο να βουλιάξουμε στηναπελπισία και την απογοήτευση. Διότι, έτσι κι αλλιώς, ο Βασιλιάς είναι μαζί μας στο βασίλειο Του και έχει το όφελός μας κατά νου Του.
Ένα προαπαιτούμενο για μια ψυχική λογιστική αποτίμηση είναι η καθολική αποδοχή της υποταγής στον ουράνιο ζυγό. Αυτή η καθολική υποταγή μπορεί να παράξει μια γενναιόδωρη «ανάπτυξη» όπως ακριβώς ένας καρπός σπαρμένος και καλυμμένος στο έδαφος βλασταίνει μια απόδοση πολύ μεγαλύτερη από το ίδιο.
Αν και αυτή η ψυχική διεργασία είναι δύσκολη, το να κάνουμε μια ειλικρινή προσπάθεια η καθημερινότητα μας να συμμορφώνεται με Θ-ικές προσδοκίες.
Μερικοί Νόμοι και Έθιμα
1. Να Ακούσουμε Το Σσοφάρ
Ξεκινώντας από την πρώτη μέρα του Ελούλ μέχρι (αλλά δεν συμπεριλαμβάνεται) το πρωί πριν από το Ροσς Ασσανά συνηθίζεται να ηχούμε το Σσοφάρ (το κέρατο κριαριού) μετά την πρωινή καθημερινή προσευχή. Μοιάζει σαν ο ήχος του Σσοφάρ να συνταράσσει την καρδιά διακηρύττοντας: «Ξυπνήστε, υπναράδες! Εξετάστε τις πράξεις σας και μετανοήστε».
2. Να Πούμε Επιπλέον Ψαλμούς
Από την πρώτη μέρα του Ροσς Χόντεσς Ελούλ μέχρι και συμπεριλαμβανομένου του Ωσσανά Ραμπά απαγγέλουμε δυο φορές καθημερινά τον Ψαλμό 27. Αυτό το έθιμο βασίζεται στο σχόλιο του Μιντράσς: το Ροσς Ασσανά «ο Κ-ριος είναι το φως μου...» το Γιομ Κιπούρ «...η σωτηρία μου...», το Σσουκότ «...Θα με κρύψει στη σκηνή Του». Οι Χασσιντίμ και οι Σσεφαρδίμ το περιλαμβάνουν στις Πρωινές και στις Απογευματινές προσευχές.
3. Να Απαγκειλουμε τις Σσελιχότ (ειδικές προσευχές εξιλέωσης)
Η Σσεφαραδίτικη παράδοση είναι να αρχίσουμε να απαγγέλουμε σσελιχότ αμέσως μετά το Ροσς Χόντεσς Ελούλ. Το Εσκεναζίτικο έθιμο είναι να ξεκινήσουμε να απαγγείλουμε σσελιχότ από το βράδυ του Σάββατου το της εβδομάδας στην οποία πέφτει το Ροσς Ασσανά με την προϋπόθεση ότι μένουν τέσσερεις μέρες πριν το Ροσς Ασσανά. Επομένως, αν το Ροσς Ασσανά πέφτει είτε την Δευτέρα είτε την Τρίτη μέρα της εβδομάδας, η απαγγελία των σσελιχότ ξεκινάει το Σάββατο το βράδυ της προηγούμενης εβδομάδας.
4. Να Κάνουμε Περισσότερες Φιλανθρωπίες
Κατά την διάρκεια του Ελούλ, η φιλανθρωπία δίδεται γενναιόδωρα αφού η φιλανθρωπία είναι μια ασπίδα ενάντια σε κακά διατάγματα κι επιμηκύνει την ζωή. Η φιλανθρωπία ρίχνει έναν μανδύα προστασίας όχι μόνο πάνω σε αυτόν που δίνει αλλά σε ολόκληρο τον Εβραικό λαό. Όταν κάποιος ξεπερνά τον εαυτό του και δίνει περισσότερα, ο Θ-ός με τη σειρά του χαρίζει περισσότερα από ότι θα άξιζε αλλιώς να πάρει.
5. Να Επιστρέψουμε Στην Μετάνοια
Οι βασικές αρχές της μετάνοιας είναι τρεις: η εγκατάλειψη του αμαρτήματος, η μετάνοια και η εξομολόγηση.
Η εγκατάλειψη του αμαρτήματος αποτελείται από τον συνδυασμό της εγκατάλειψης του αμαρτήματος και στην πράξη και στην σκέψη σε συνδυασμό με μια σταθερή απόφαση να μην το επαναλάβουμε.
Μετάνοια είναι όταν καταλαβαίνουμε ότι το να απομακρυνόμαστε από τον Θ-ό είναι και κακό και πικρό και η έντονη επίγνωση ότι υπάρχει ένα κόστος για την παράβαση.
Η εξομολόγηση πρέπει να εκφράζεται προφορικά: «Έχω αμαρτήσει, έκανα αυτό κι εκείνο. Μετανιώνω για τις πράξεις μου κι αισθάνομαι ντροπή γι αυτές και δεν θα επανέλθω σ’ αυτές ποτέ πάλι».
(βασισμένο στο Βιβλίο της Κληρονομιάς μας, Ελούλ)
Η μεταμέλεια απαιτεί λύπη για το παρελθόν και θετική απόφαση για το μέλλον. Το πρώτο βήμα είναι να διορθώσουμε και να οργανώσουμε το παρόν έτσι ώστε να υπάρχει καλό και σωστό σε όλες τις εκφάνσεις των πράξεων, των λόγων και των σκέψεων μας. Μόνο τότε, όταν το παρόν είναι όπως θα πρέπει να είναι, μπορεί κάποιος να αντισταθμίσει τις ελλείψεις ή τα ανεπιθύμητα στοιχεία από το παρελθόν και να δημιουργήσει κατευθυντήριες γραμμές και αξιώματα για το μέλλον.
Ο μήνας του Ελούλ είναι ευνοικός για απολογισμό του εαυτού μας και για μεταμέλεια και στις τρεις «ενδυμασίες» της ψυχής: την σκέψη, τον λόγος και την πράξη. Η Θ-ία λειτουργία απαιτεί ενδελεχή αυτογνωσία. Ακριβώς όπως το να αγνοούμε τα σφάλματά μας μπορεί να μας κάνει ανάπηρους, το ίδιο συμβαίνει με το να είμαστε επιλήσμονες στις δυνάμεις μας. Πρέπει να γνωρίζουμε καλά τον εαυτό μας, τις ικανότητες και τα ταλέντα μας καθώς επίσης και τις ελλείψεις μας και τις αδυναμίες.
(μετάφραση και απόδοση από την Εισαγωγή στο Ποκέαχ Ιβρίμ)
Είθε εσείς και οι δικοί σας να εγγραφείτε και να σφραγιστείτε για έναν κάλο και γλυκό χρόνο!
