Ενεργοποίηση του δυναμικού
Το Του Μπι’Σσβάτ – η δέκατη πέμπτη μέρα του Εβραϊκού μήνα Σσεβάτ– σηματοδοτεί την έναρξη του Νέου Έτους των δέντρων. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κάθε καρπός που παράγεται πριν από αυτήν την ημέρα συμπεριλαμβάνεται στη δεκάτη (φόρο) του προηγούμενου χρόνου. Όποιος καρπός παράγεται μετά από αυτήν την ημέρα συμπεριλαμβάνεται στη δεκάτη του επόμενου έτους.
Σκοπός μας τώρα δεν είναι να αναλύσουμε όλες τις λεπτομέρειες του Εβραϊκού νόμου που αφορά τα δέντρα και το «Νέο Έτος» τους – αν και πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα. Αντίθετα, θέλουμε να κοιτάξουμε λίγο πιο βαθιά, στο δίδαγμα που μπορεί να φυλάει για εμάς το Νέο Έτος των δέντρων. Εάν δεν ζούμε στο Ισραήλ, εάν δεν έχουμε δικά μας δέντρα, σε τι μας αφορά η πνευματική σημασία αυτής της ημέρας;
Ας πάρουμε ως δεδομένο ότι πρέπει να υπάρχει ένα Νέο Έτος για τα δέντρα, προκειμένου να γνωρίζουμε τι οφείλουμε στη δεκάτη. Γιατί ωστόσο, αυτό πρέπει να γίνεται στις 15 Σσεβάτ; Γιατί όχι την 1η; Και τελικά, γιατί αυτό πρέπει να συμβαίνει το μήνα Σσεβάτ;
Η κύρια πηγή τροφής για τα δέντρα είναι το νερό. Έτσι για να καθορίσουμε την έναρξη του Νέου Έτους τους, πρέπει να εξακριβώσουμε πότε τα νερά του νέου χρόνου αρχίζουν να θρέφουν τα δέντρα. Σύμφωνα με τους Σοφούς μας, τα καινούργια νερά αρχίζουν να φτάνουν, να επιδρούν και να παρέχουν τροφή στα δέντρα, τέσσερις μήνες μετά την Ημέρα της Κρίσης του κόσμου – το Ροσς Ασσανά.
Η Μεγάλη Γιορτή του Ροσς Ασσανά η οποία γιορτάζεται την πρώτη μέρα του Εβραϊκού μήνα Τισσρί, είναι η κατάλληλη στιγμή για ολοκληρωτική ανανέωση. Το Του Μπι’Σσβάτ τέσσερις μήνες αργότερα, είναι όταν τα δέντρα αναπτύσσονται εκ νέου – λαμβάνοντας τα θρεπτικά συστατικά της ανανέωσης του Ροσς Ασσανά.
Σε αυτήν την περίπτωση όμως, δεν θα πρέπει το Νέο Έτος των δέντρων να ξεκινά την 1η Σσεβάτ, δηλαδή ακριβώς τέσσερις μήνες (και όχι 4 ½) μετά το Ροσς Ασσανά;
Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η άποψη της γνωστής Ταλμουδικής «σχολής», Σσαμάι. Ακολουθούμε όμως τους κανόνες της «σχολής» του Χιλέλ η οποία διδάσκει ότι το Νέο Έτος των δέντρων πρέπει να ξεκινά στις 15, τέσσερις μήνες ακριβώς μετά τη γιορτή του Σουκότ. Ενώ το Ροσς Ασσανά λειτουργεί ως η γενική μέρα της κρίσης, το Σουκότ είναι η μέρα όπου η κρίση για τα ύδατα ενεργοποιείται και αποκαλύπτεται.
Ενώ ο Σσαμάι εστιάζει στο δυναμικό, ο Χιλέλ διατάσσει να εξατάζουμε – και να εφαρμόζουμε το νόμο – σύμφωνα με τα πραγματικά στοιχεία. Τα δέντρα ξεκινούν να αναπτύσσονται εκ νέου στις 15 Σσεβάτ, σύμφωνα με την ενεργοποίηση της ευλογίας το Σουκότ.
Το δίδαγμα για εμάς είναι ότι δεν αρκεί μόνο να βασιζόμαστε στο δυναμικό μας. Έχουμε επίσης την υποχρέωση να το ενεργοποιούμε. Πιο συγκεκριμένα, ο άνθρωπος παρομοιάζεται με δέντρο και πρέπει όπως αυτό, να παράγει καρπό. Ο «καρπός» που εμείς παράγουμε είναι η επιρροή που ασκούμε στο περιβάλλον μας, η ικανότητά μας να μεταμορφώνουμε τα σπίτια μας, το χώρο εργασίας μας, τις καθημερινές μας ασχολίες και να τις κάνουμε παραγωγικές.
Δεν αρκεί να αντλούμε από μέσα μας τα νέα ύδατα και να μεγαλώνουμε Εβραϊκά, όπως δεν αρκεί για τα δέντρα να πετάξουν περισσότερα κλαδιά και να βγάλουν περισσότερα φύλλα. Δεν πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι με τη δύναμή μας να παράγουμε καρπούς στην Εβραϊκή γνώση και πίστη. Πρέπει να ενεργοποιούμε αυτή μας τη δύναμη, εκφράζοντας και στην πράξη τα Εβραϊκά μας συναισθήματα, με την εκτέλεση περισσότερων μιτσβότ (εντολές) και την απόκτηση περισσότερης Εβραϊκής γνώσης.
