Είσαι ό,τι ....
Τα διαφημιστικά πρακτορεία θέλουν να μας πείσουν ότι μπορούμε να καταλάβουμε πολλά για τους ανθρώπους από – συμπληρώστε το κενό – τα αυτοκίνητα που οδηγούν, τα ποτά που πίνουν, τις πιστωτικές κάρτες που χρησιμοποιούν κλπ.
Τί γίνεται όμως με το φαγητό; Μπορούμε να καταλάβουμε κάτι για κάποιον από το φαγητό που τρώει;
Προς τιμήν του Του Μπι’Σσβάτ, το Νέο Έτος των Δέντρων, ας θυμηθούμε τους εφτά «καρπούς» με τους οποίους η Τορά υμνεί τη Γη του Ισραήλ, «Μια γη από σιτάρι, κριθάρι, σταφύλια, σύκα και ρόδια, μια γη από ελαιόλαδο και μέλι».
Ο Εβραϊκός λαός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τη Γη του Ισραήλ, μια σχέση που εκδηλώνεται επίσης, μέσω των καρπών που μεγαλώνουν εκεί. Τα αγαθά αυτά – είτε τα τρώμε είτε όχι – λένε πολλά για το ποιοι είμαστε ή τι μπορούμε να γίνουμε. Ως εκ τούτου, οι εφτά καρποί συμβολίζουν – σύμφωνα με τα μυστικά διδάγματα του Ιουδαϊσμού – τα εφτά στάδια της πνευματικής μας εξέλιξης.
Το σιτάρι περιγράφεται στα Εβραϊκά διδάγματα ως «τροφή των ανθρώπων». Αναφέρεται στο αποκλειστικά ανθρώπινο μέρος του εαυτού μας – τη Θεϊκή ψυχή. Η τροφή που μπαίνει στο σώμα μας πρέπει να αφομοιώνεται από τον οργανισμό μας για να παραμένουμε υγιείς. Με τον ίδιο τρόπο, η Θεϊκή σπίθα μέσα στον καθένα μας, πρέπει να αφομοιώνεται από ολόκληρη την ύπαρξή μας και από κάθε πλευρά της ζωής μας – ακόμα και στις πιο συνηθισμένες δραστηριότητές μας.
Οι Σοφοί μας αναφέρονται στο κριθάρι ως «τροφή των ζώων» και αυτό χαρακτηρίζει τις πιο βασικές μας ανάγκες οι οποίες, σύμφωνα με τη Χασσιδική φιλοσοφία, προέρχονται από τη «ζωώδη ψυχή». Συνεπώς, τα μέρη μας αυτά που θα μπορούσαν να πέσουν στην κατηγορία των «ζωϊκών ενστίκτων», πρέπει να υψωθούν καθοδηγούμενα από έναν ανώτερο σκοπό.
Τα σταφύλια παράγουν κρασί το οποίο, σύμφωνα με το Ταλμούδ, «φέρνει χαρά σε Θ-ό και ανθρώπους». Είναι πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι το Ταλμούδ χρησιμοποιεί τη λέξη «ανασσίμ» αντί για οποιοδήποτε άλλη για τον «άνθρωπο», σε αυτή την περίπτωση. Η Χασσιδική φιλοσοφία λέει ότι το ανασσίμ αναφέρεται στους ανθρώπους που βρίσκονται σε χαμηλότερο πνευματικό στάδιο. Η χαρά και η ευτυχία είναι πράγματι μια μορφή πνευματικής λειτουργίας η οποία μπορεί να επιτευχθεί και από άτομα που δεν είναι αφοσιωμένα σε ανώτερες, πνευματικές αναζητήσεις.
Η Θεϊκή λειτουργία που συμβολίζουν τα σταφύλια μας δείχνει πως δεν πρέπει μόνο να προσπαθούμε να είμαστε οι ίδιοι χαρούμενοι, αλλά η χαρά μας να επηρεάζει και τους άλλους, βοηθώντας τους έτσι να προσεγγίζουν θετικά το Θ-ό και τη ζωή.
Η Τορά αναφέρει ότι τα φύλλα συκής χρησιμοποιήθηκαν σαν τα πρώτα ενδύματα που φορέθηκαν από ανθρώπους - τον Αδάμ και την Εύα. Στη συνέχεια, ο Θ-ός έδωσε στους ανθρώπους «δερμάτινα ενδύματα». Το δέρμα στα Εβραϊκά είναι «ορ» και γράφεται με το Εβραϊκό γράμμα «άγιν». Η Εβραϊκή λέξη για το φως είναι επίσης «ορ» αν και αυτή γράφεται με «άλεφ». Στο Ταλμούδ, ο Ράμπι Μέιρ αναφέρει την περιβολή του Αδάμ και της Εύας ως ενδύματα από «ορ» με άλεφ που σημαίνει ενδύματα από φως. Αυτό μας διδάσκει πως πρέπει να διαδίδουμε το φως της Τορά σε όσους συναντούμε.
Τα Εβραϊκά διδάγματα εξηγούν πως ακόμα και ο πιο απλός Εβραίος είναι γεμάτος μιτσβότ (εντολές), όπως ένα ρόδι είναι γεμάτο σπόρους. Διότι ο Θ-ός δημιούργησε τον κόσμο με τέτοιο τρόπο που είναι πρακτικά αδύνατο για τον άνθρωπο να περάσει από τη ζωή χωρίς να πραγματοποιεί μιτσβότ σε κάθε στροφή. Το γεγονός ότι κάθε σπόρος στο ρόδι είναι μια ξεχωριστή οντότητα μας δείχνει ότι κάθε μιτσβά έχει τη δική της μοναδική σημασία.
Οι ελιές είναι πικρές. Αυτό υπονοεί ότι, αν και η ζωή των Εβραίων θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από γλυκύτητα και ο πρωταρχικός στόχος να είναι η χαρά, όταν παρόλα αυτά, κάποιος αποτιμά τα πνευματικά του επιτεύγματα, πρέπει να περιέλθει σε μια κατάσταση πικρίας. (Προειδοποίηση: πικρία, όχι κατάθλιψη. Η Χασιντούτ ασχολείται εκτενώς με τις διαφορές ανάμεσα στην πικρία και τη θλίψη, όπως και τις καταστροφικές συνέπειες της κατάθλιψης).
Οι χουρμάδες αναφέρονται στο κείμενο ως «μέλι». Το μέλι είναι η μυστική πτυχή της Τορά. Η μελέτη των μυστικιστικών αυτών πτυχών δυναμώνει την εσωτερική διάσταση της ψυχής, την ουσία της ύπαρξής μας που ελέγχει τη ζωή μας.
Μέσα από την εξέλιξη όλων αυτών των πλευρών και ενθαρρύνοντας τους άλλους να κάνουν το ίδιο, θα αξιωθούμε να πάμε στη Γη του Ισραήλ όπου θα απολαύσουμε όχι μόνο τους χειροπιαστούς καρπούς με τους οποίους είναι ευλογημένη η γη του Ισραήλ, αλλά και τους καρπούς των κόπων μας στη μακρόχρονη εξορία.
