Οι Τρεις Εβδομάδες είναι μια ετήσια περίοδος θρήνου που πέφτει το καλοκαίρι όταν θρηνούμε την καταστροφή του Ιερού Ναού ...
Για οχτακόσια τριάντα χρόνια στέκονταν ένα οίκημα στην κορφή ενός λόφου της Ιερουσαλήμ που λειτουργούσε σαν το σημείο επαφής μεταξύ του ουρανού και της γης...
Η Καταστροφή του πρώτου Ναού, Η καταστροφή του Δεύτερου Ναού, Ο Κάμτσα και Ο Μπαρ Κάμτσα...
Ο στενός περιορισμός, όμως δεν αποτελεί εμπόδιο. Αντιθέτως, είναι ένας μηχανισμός αυξανόμενης παραγωγικότητας.
Η στίξη και η έμφαση σε κάποια λέξη αλλάζει τον τρόπο ανάγνωσης μιας φράσης. Έτσι γίνεται και στη ζωή....
Άλλα έθνη γιορτάζουν μόνο τις ένδοξες μέρες και τους θριάμβους τους. Εμείς όμως έχουμε το σθένος να αφιερώσουμε μια μέρα στην τραγωδία μας....
Το εξωτερικό δωμάτιο συμβόλιζε το ανθρώπινο πρόσωπο. Η Μενορά και το Τραπέζι αντιστοιχούν στα δύο μάτια του ανθρώπου τα οποία χρησιμοποιούνται για δύο σκοπούς....
Τι μένει ωστόσο από τον κατεστραμμένο Ναό που μπορεί να κρατηθεί ως «ενέχυρο»; Ποιο είναι το χρέος, η εξόφληση του οποίου θα σηματοδοτήσει την επιστροφή του Ναού σε μας;
Διαθέτουμε την ικανότητα να προχωρήσουμε, να αφήσουμε πίσω τα παλιά και να κοιτάξουμε μπροστά με ελπίδα, δύναμη κι αισιοδοξία.
Γιατί αυτή η εμμονή με ένα αρχαίο κτίριο της Ιερουσαλήμ; Πως η έλλειψη ενός Ιερού Ναού μας αφήνει με ένα αίσθημα κενού στις ζωές μας;